ความรักสีคราม นิยาย บท 531

เมื่อรู้ว่าเธอหยาบคายเพียงใด พนักงานเสิร์ฟก็รู้สึกเสียใจที่พลาดโอกาสถุยน้ำลายใส่แก้วกาแฟของเธอก่อนหน้านี้

แทนที่จะดื่มกาแฟ อีฟเวลินยังคงมองไปรอบๆ แต่ก็ยังไม่มีวี่แววของวิเวียน ขณะที่อีฟเวลินกำลังจะสบถก็มีความโกลาหลเกิดขึ้นรอบๆ ตัวเธอ

อีฟเวลินหันไปมองและตกตะลึงกับภาพที่เห็น นั่นวิเวียนเหรอ?

ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเธอสวมชุดสีมรกตขับผิวนวลของเธอได้เป็นอย่างดี ชุดยาวระดับเข่าเผยให้เห็นขาเรียวสวยและเรียบเนียน

ใบหน้าของเธอดึงดูดความสนใจของทุกคน การแต่งหน้าที่ดูมีมิติรับกับผมหยักศกของเธอ คนที่อยู่รอบๆ ไม่มีใครละสายตาจากเธอได้เลย

สิ่งที่ทำให้พวกเขาตะลึงมากที่สุดคือความรู้สึกสูงส่งเยือกเย็น มันทำให้พวกเขารู้สึกราวกับว่าเธอเป็นงานศิลปะในพิพิธภัณฑ์ที่ทำได้เพียงเฝ้าดูดูอยู่ห่างๆ และไม่อาจจะเข้าใกล้ได้

เมื่อวิเวียนเห็นว่าทุกคนต่างพุ่งความสนใจมายังเธอรวมถึงอีฟเวลินที่อ้าปากค้างเล็กน้อย เธอรู้สึกราวกับว่าได้ย้อนเวลากลับไปเมื่อห้าปีก่อน แต่ครั้งนี้สถานการณ์นั้นกลับตรงกันข้าม

นี่เป็นสิ่งที่วิเวียนต้องการ เธออยากให้อีฟเวลินรู้ว่าเธอไม่ใช่คนเดิมเมื่อห้าปีที่แล้วอีกต่อไป จากนี้ไปวิเวียนจะทำให้อีฟเวลินได้ลิ้มรสความเจ็บปวดแบบที่เธอเคยได้รับบ้าง

“เธอมาเร็วจัง” วิเวียนกล่าวขณะนั่งลงตรงหน้าอีฟเวลิน

เมื่ออีฟเวลินรวบรวมสติได้ ใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมและดุร้าย เธอกำมือตัวเองแน่นจนเกือบช้ำแต่แสร้งทำเป็นยิ้มสดใส

"ใช่แล้ว ฉันไม่มีอะไรทำก็เลยมาเร็ว นั่งรอตรงนี้ก็ไม่ได้น่าเบื่ออะไรเพราะทิวทัศน์ที่นี่สวยงาม” อีฟเวลินตอบ

“อ๋อ” วิเวียนตอบเรียบๆ

วิเวียนรู้ดีว่าอีฟเวลินต้องมีแผนการบางอย่างอยู่ในใจ ในเมื่อฝ่ายตรงข้ามก็ดูไม่รีบร้อน วิเวียนจึงเต็มใจที่จะเล่นเกมไปกับเธออย่างใจเย็น

“ด้วยความสัตย์จริง ฉันอยากจะขอโทษสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อห้าปีที่แล้ว” ขณะที่พูด ดวงตาของอีฟเวลินก็แดงก่ำและเริ่มมีน้ำตาคลอ ทันใดนั้นวิเวียนก็รู้สึกขนลุกซู่ทันที

“วิเวียน เมื่อห้าปีก่อนฉันขาดสติเกินไป ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันทำให้เธอทรมานมากขนาดนี้ ฉันขอโทษนะสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้น ได้โปรดยกโทษให้ฉันได้มั้ย?” อีฟเวลินพูดพร้อมกับจับมือของวิเวียนไว้ด้วยมืออันสั่นเทา

วิเวียนกลืนน้ำลายแล้วกล่าวว่า “เราตกลงกันแล้วไงว่าจะไม่พูดถึงเรื่องในอดีตไม่ใช่เหรอ?”

“นั่นเป็นเพราะเธอใจกว้าง แต่ฉันทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่ได้หรอกนะวิเวียน ตั้งแต่ฉันเสียขาไปก็ทำให้คิดอะไรได้หลายอย่าง ฉันเปลี่ยนไปมาก แล้วฉันก็คิดว่าที่ทำกับเธอเอาไว้มันเกินไป ฉันไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะให้อภัยในสิ่งที่ฉันทำเอาไว้ทั้งหมด”

การกระทำที่น่าสังเวชของอีฟเวลินทำให้พนักงานเสิร์ฟที่อยู่ข้างๆ ยืนตะลึง นี่ใช่คนเดียวกับที่ตะคอกใส่ฉันก่อนหน้านี้รึเปล่า?