ความรักสีคราม นิยาย บท 630

แม้ว่ารอยยิ้มของเขาจะค่อยๆ จางลง แต่ร่องรอยแห่งความปิติยังคงเด่นชัดในแววตา เขาใช้น้ำเสียงที่อ่อนโยนสุดขีดในระดับที่ว่าทำเอาคนฟังรู้สึกขนลุก

“สการ์เลตต์มาขอให้ผมช่วยคดีเกี่ยวกับข้อเสนอสปอนเซอร์ของเธอ ผมเจอเธอเพียงไม่กี่ครั้งแล้วก็บังเอิญได้ถ่ายรูปร่วมกัน เราคุยกันแค่เรื่องงานเท่านั้น เพราะงั้นข่าวลือที่ออกมาไม่จริงเลย คุณอย่าไปเชื่อแล้วก็ไม่ต้องกังวลกับเรื่องนั้นด้วย”

“ทำไมฉันต้องกังวลด้วย?” วิเวียนรู้สึกงุนงง

“ก็คุณคือคนสำคัญของผม” ฮันเตอร์ประกาศตัวทันที

เรื่องบ้าอะไรเนี่ย? หัวใจของเธอปั่นป่วนจากคำพูดของเขา ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะไปในทิศทางที่เหนือการควบคุมของเธอ

ไม่ได้การ ฉันจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้ เธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับฮันเตอร์จึงต้องการจะทำให้มันชัดเจนถึงความสัมพันธ์ที่เขาไม่ควรถลำลึกเข้าไปมากกว่านี้

“ฮันเตอร์ ระหว่างเราไม่มี…” เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาขัดจังหวะขณะที่วิเวียนกำลังพูดอยู่

พอมองหน้าจอก็เห็นว่าคนที่โทรมาคืออีฟเวลิน เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจรับสายเพราะกลัวว่าอาจจะเป็นเรื่องของราเชล

“วิเวียน พรุ่งนี้ว่างหรือเปล่า?” อีฟเวลินถามด้วยรอยยิ้ม

“ทำไมหรือ?” วิเวียนขมวดคิ้ว

“ถ้าว่าง ฉันจะชวนไปดูโอเปร่าด้วยกัน”

วิเวียนไม่สบายใจกับคำชวนนั้นและไม่ได้รู้สึกอยากจะไปด้วย ทว่าพอคิดถึงเรื่องที่อีฟเวลินตกลงบริจาคไขกระดูกให้กับราเชลทำเอาเธอสองจิตสองใจ วิเวียนยังคงรู้สึกขอบคุณอีฟเวลินที่ช่วยราเชลไว้

“ก็ได้ พรุ่งนี้กี่โมงหละ?”

หลังจากนัดหมายเวลากันแล้ว วิเวียนก็วางสายไป

“ใครอ่ะ?” ฮันเตอร์เอ่ยถามตอนที่เห็นว่าอารมณ์ของเธอดูเปลี่ยนไปหลังจากวางสาย

“อีฟเวลิน” วิเวียนตอบเสียงเรียบ

ขณะที่กำลังลังเลใจอยู่นั้น ฮันเตอร์ก็ยกมือขึ้นแล้วส่งยิ้มไปทางด้านหลังเธอ

วิเวียนหันกลับไปด้วยความอยากรู้จึงได้เห็นสาวสวยผมยาวส่งยิ้มกลับมาให้เธอ ไม่สิ ส่งยิ้มให้ฮันเตอร์ต่างหาก

“เพื่อนเก่าผมน่ะ” ฮันเตอร์อธิบายเมื่อเห็นสีหน้าสงสัยของวิเวียน

วิเวียนคร่ำครวญกับความจริงที่ว่าตัวเขาเองมีแต่เพื่อนผู้หญิงเต็มไปหมดแต่ละคนล้วนสะสวยกันทั้งนั้น

ถึงอย่างนั้นก็รู้สึกโล่งใจกับสิ่งที่ได้เห็น

แสดงว่าคำสารภาพของฮันเตอร์คงไม่ได้มาจากใจจริงอย่างที่เธอคิด ท้ายที่สุดแล้ว เขาอาจจะพูดแบบเดียวกันกับผู้หญิงตรงหน้าก็เป็นได้ เขาเองก็เป็นหนุ่มเจ้าสำราญมาตลอด รู้สึกว่าเธอจะจริงจังกับเขามากเกินไป

คิดได้ดังนั้นเธอก็รู้สึกผ่อนคลายจากความกดดันอย่างเห็นได้ชัด

“พรุ่งนี้ผมไปกับคุณดีกว่า ไม่สบายใจเลยที่คุณไปคนเดียว” ฮันเตอร์ยืนกราน