ความรักสีคราม นิยาย บท 673

วิเวียนเอามือตบหน้าตัวเองเบาๆ เพื่อสงบสติอารมณ์ นอกเหนือจากความสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายกับลูกน้องแล้ว จะต้องไม่มีอะไรมากกว่านั้นระหว่างพวกเขา เธอไม่ควรจะมีความรู้สึกอื่นสำหรับเขา

เธอไม่อยากหวนนึกถึงความรู้สึกสิ้นหวังและสิ้นศรัทธาที่เคยได้รับเมื่อห้าปีก่อน ฟินนิคครั้งนี้ฉันจะไม่ให้โอกาสคุณมาทำร้ายฉันอีกแล้ว!

แววตาของเธอแน่วแน่ขณะที่ทำสีหน้าเย็นชา วิเวียนเก็บโทรศัพท์ลงในกระเป๋าเสื้อจากนั้นจึงราดน้ำเย็นรดที่ใบหน้าของเธอ

มองดูเงาของตัวเองที่สะท้อนอยู่ในกระจก เธอเตือนตัวเองอีกครั้งว่าเธอไม่ควรจะให้อภัยฟินนิค

เธอตั้งสติก่อนที่จะเดินออกจากห้องน้ำ ทันทีที่เธอเปิดประตูเธอก็ได้ยินเสียงไออย่างรุนแรง

วิเวียนหันไปมองและเห็นฟินนิคนั่งอยู่บนโซฟา ตรงหน้าเขามีแล็ปท๊อปวางอยู่บนโต๊ะกาแฟ

เขาไม่สบายแล้วยังทำงานอยู่ได้ยังไง? เขาคิดว่าตัวเองทำมาจากเหล็กงั้นเหรอ?

วิเวียนเดินตรงไปที่ผู้ชายคนนั้นอย่างไม่ลังเลและปิดแล็ปท็อปของเขาอย่างแรง “คุณไม่รู้เหรอว่าคุณกำลังมีไข้? ฉันบอกแล้วว่าคุณควรต้องดูแลร่างกายของตัวเอง!”

“วิเวียนผมมีงานด่วน ผมต้องจัดการเรื่องเร่งด่วนพวกนี้” ฟินนิคอธิบายขณะที่เขาพยายามจะเปิดแล็ปท็อปของเขาอีกครั้งอย่างไร้ประโยชน์

วิเวียนเอามือกดแล็ปท็อปของเขาแน่น เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธเขา “ไม่มีอะไรที่สำคัญไปกว่าสุขภาพของคุณ เมื่อวานคุณไข้ขึ้นสูงและตอนนี้คุณก็เพิ่งจะดีขึ้น ถ้าเกิดว่าอาการของคุณแย่ลงล่ะ? คุณอยากจะนอนอยู่ที่โรงพยาบาลหรือไง?

ฟินนิคยอมแพ้เมื่อเห็นสายตาที่มีความกังวลของเธอ “วิเวียนคุณเป็นห่วงผมเหรอ?”

วิเวียนลังเลที่จะยอมรับ “ฉันแค่กลัวว่าคุณจะเอามันมาติดฉันถ้าอาการของคุณแย่ลง”

โอ้ย! เขาเป็นอะไรของเขา? ฉันบอกเขาแล้วว่าฉันไม่ได้เป็นห่วงเขา! วิเวียนรู้สึกว่าใบหน้าของเธอร้อนผ่าว เธอหันกลับไปไม่อยากสบตากับเขาและเดินตรงไปยังห้องนอน “ฉันจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้า”

วิเวียนเธอไม่ควรจะตกหลุมรักเขา! อย่าใจอ่อนเพียงเพราะผู้ชายคนนั้นตั้งวันเกิดของเธอเป็นรหัสผ่านของเขา! วิเวียนเตือนตัวเองอยู่ในใจเพื่อให้เธอใจแข็งขึ้นมา

เธอตอบปฏิเสธเขาด้วยสีหน้าเย็นชา “ฉันไม่ฉลองวันเกิดของตัวเอง อีกอย่างถ้าฉันอยากได้อะไรฉันสามารถซื้อเองได้ คุณไม่จำเป็นต้องเปลืองเงินกับเรื่องนี้” เมื่อพูดจบเธอก็เดินผ่านฟินนิคและตรงเข้าห้องนอนไป

ฟินนิคสับสนว่าทำไมวิเวียนถึงกลับมาท่าทีเย็นชาเหมือนเดิม เมื่อวานเธอยังเป็นห่วงฉันอยู่เลย แต่จู่ๆ ทำไมเธอถึงได้เปลี่ยนไป?

ขณะที่เขามองตามวิเวียนเดินเข้าห้องนอนไปจู่ๆ เขาก็รู้สึกถึงความเหินห่างของเธอ ในตอนนั้นเขาเป็นคนที่รู้จักวิเวียนดีที่สุด แต่ว่าตอนนี้เขามองเห็นไม่ออกเลยจริงๆ เขาไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่

ก่อนหน้านี้ไม่นานเขารู้สึกได้ว่าเธอเป็นห่วงเขา แต่ชั่วเวลาถัดมาสิ่งที่เหลืออยู่กลับกลายเป็นความโกรธและความแค้นที่เธอมีต่อเขา ในหัวใจของเธอฉันเป็นใครกันแน่?

ขณะที่ฟินนิคกำลังครุ่นคิดอยู่เขาก็ได้รับข้อความจากไกค์นำเที่ยวแจ้งเขาว่า บ่ายนี้พวกเขาจะไปตั้งแค้มป์ที่เกาะเล็กและพวกเขาต้องไปรวมตัวกันที่หน้าโรงแรมตอนเก้าโมง