ความรักสีคราม นิยาย บท 813

วิเวียนมองดูหมายเลขผู้โทรบนหน้าจอโทรศัพท์ของเธอ และรู้ว่าถึงเวลาต้องแก้ไขปัญหานี้เสียที

เธอกดรับสาย "ฮัลโหล?" เธอรอให้คนปลายสายตอบกลับ

“วิเวียน มาเจอกันเถอะนะ” เสียงของผู้โทรฟังดูคลุมเครือเล็กน้อย

“ส่งที่อยู่มาให้ฉัน ฉันจะไปถึงที่นั่นในไม่ช้า” หลังจากที่อีกฝ่ายตกลง วิเวียนก็วางสายอย่างทันที

ในที่สุดก็มีเรื่องอะไรให้ทำ วิเวียนรู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นมากกว่าเดิม

บางครั้งเรื่องบังเอิญก็เป็นสิ่งที่ดี

เมื่อคุณคิดว่าคุณคงจะเบื่อจนแทบขาดใจ บางสิ่งก็จะเกิดขึ้นและคุณก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงมันได้แม้ว่าคุณจะไม่ต้องการก็ตาม

หลังจากเตรียมตัวแล้ว วิเวียนก็ไปที่โรงรถและขับรถออกไป

วันนั้นฟินนิคไม่อยู่บ้าน ไม่อย่างนั้นเขาคงเตือนสติเธอหลายครั้งก่อนจะอนุญาตให้เธอออกไป

วิเวียนฟังเพลงโปรดของเธอในรถอย่างอารมณ์ดี เธอตัดสินใจว่าน่าจะออกไปขับรถเล่นทุกครั้งที่รู้สึกเบื่อเวลาที่ต้องอยู่บ้าน

ยิ่งเธอคิดเกี่ยวกับมันมากเท่าไหร่ ความคิดนี้ก็ยิ่งดูน่าสนใจมากขึ้นเท่านั้น เธอจดจ่ออยู่กับการขับรถและปล่อยความคิดล่องลอยไปที่การประชุมในภายหลัง

เธอคิดหาวิธีที่เหมาะสมในการพูดและจัดการกับปัญหาที่เธออาจจะต้องพบเจอ

ทันใดนั้นสายตาของเธอก็จับจ้องไปยังสุนัขตัวหนึ่งที่นอนโชกไปด้วยเลือดอยู่บนถนน

ความไม่สบายใจพุ่งเข้าสู่หัวใจของเธอ นี่อาจเป็นลางร้ายบางอย่างหรือเปล่า?

ความตายมักเกี่ยวข้องกับข่าวร้ายเสมอ

วิเวียนสวดภาวนาอย่างเงียบๆ ขอไม่ให้มีเรื่องร้ายเกิดขึ้น เพราะเกรงว่าจะทำให้อารมณ์ดีๆ ของเธอต้องหายไป

หลังจากนั้นไม่นาน วิเวียนก็มาถึงสถานที่นัดพบ

เธอจอดรถและกวาดสายตามองไปรอบๆ ก่อนจะเดินตามหาคนที่เธอควรจะไปพบด้วย

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอมาที่นี่ เธอจึงเดินช้าลงเพื่อชมทิวทัศน์ที่อยู่รอบตัว

เธออยู่ที่เชิงเขาซึ่งมีดอกไม้นานาพันธุ์บานสะพรั่ง

มันเป็นภาพที่ช่วยให้รู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะสำหรับผู้หญิง

ฮันเตอร์มองเธออย่างขอโทษ

หลังจากไม่ได้เจอเธอนาน เขาพบว่าเธอสวยมากขึ้นกว่าเดิม

แม้ว่าเธอจะมีน้ำหนักขึ้นบ้าง แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความสวยของเธอลดลงเลย

เมื่อไม่นานมานี้ สิ่งที่วิเวียนทำเวลาอยู่บ้านคือกินและนอน มันคงจะแปลกถ้าน้ำหนักของเธอไม่เพิ่มขึ้น

เธอยิ้มให้เขาอย่างเป็นมิตร แม้ไม่รู้ว่าฮันเตอร์กำลังคิดอะไรอยู่

"ไม่เป็นไร ฉันรอแค่แป๊บเดียวเอง”

วิเวียนสังเกตเห็นเม็ดเหงื่อบนหน้าผากของฮันเตอร์ เธอเดาว่าเขาต้องมาที่นี่ด้วยความเร่งรีบอย่างแน่นอน

ตรงกันข้าม เธอออกจากบ้านมาก่อนเวลา เนื่องจากเธอรู้สึกเบื่อที่จะต้องอยู่ที่บ้าน ดังนั้นมันจึงไม่ใช่ความผิดของฮันเตอร์แม้แต่น้อย

“จริงๆ แล้วผมเองก็ไม่เคยมาที่นี่เหมือนกัน แต่ผมได้ยินมาว่ามันสวยงาม”

ฮันเตอร์มักไม่ค่อยมีเวลาว่างสำหรับการเที่ยวชม แน่นอนว่าสถานที่แห่งนี้ได้รับการแนะนำมาจากเพื่อนของเขา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม