ความรักสีคราม นิยาย บท 836

วิเวียนลืมตาขึ้นและสังเกตว่าฟินนิครับสาย ใบหน้าของเขาเคร่งขรึมขึ้นและบรรยากาศก็นิ่งไปชั่วขณะ

วิเวียนอดไม่ได้ที่จะสั่นแม้อากาศในฤดูร้อนจะร้อนจัด

หลังจากวางสาย ฟินนิคก็หันไปมองวิเวียนด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม

"เกิดอะไรขึ้น?" วิเวียนรู้ได้ทันทีว่ามีเรื่องเลวร้ายบางอย่างเกิดขึ้น

เธอหายงาวงทันทีเมื่อมองไปที่ฟินนิค แม้แต่แลร์รี่ที่ยืนพิงพ่อของเขาอยู่ก็ยังต้องตั้งหลังตรง

เด็กน้อยสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อของเขา

“มีบางอย่างเกิดขึ้นกับบริษัท”

คิ้วของเขาขมวดเป็นปมเล็กน้อยระหว่างนั้น

วิเวียนรู้ได้ทันทีว่าปัญหาที่เกิดขึ้นนั้นจะต้องรุนแรงมากจนทำให้ฟินนิคมีท่าทีเช่นนี้ มันคงไม่รบกวนจิตใจเขาหากเป็นปัญหาเล็กน้อย

"เกิดอะไรขึ้น? ใจเย็นๆ ก่อนนะ ค่อยๆ บอกพวกเราก้ได้” วิเวียนคลายคิ้วขมวด

วิเวียนรู้ว่าเธอต้องใจเย็น เพราะฟินนิคกำลังเป็นกังวลมากพอแล้ว

“ผู้ถือหุ้นกำลังขอให้ผมลาออกจากการเป็นคณะกรรมการ ในขณะที่สาธารณชนเรียกร้องให้ผมคืนเงิน” ฟินนิคอธิบายความไม่แน่ใจของเขาเพียงประโยคเดียว แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้วิเวียนต้องหนาวสั่นไปถึงสันหลัง

อะไรนะ?

“ฉันสามารถเข้าใจคำขอของผู้ถือหุ้น แต่ทำไมประชาชนถึงเรียกร้องให้คืนเงินล่ะ? เราเคยเอาเงินของพวกเขาไปตั้งแต่เมื่อไร?”

“พวกเขากำลังพูดถึงเงินที่พวกเขาลงทุนในหุ้นของเรา” ฟินนิคได้แต่สงสัยในคำพูดของตัวเองในขณะที่เขาพูดออกมา แต่ความคิดนั้นก็หายไปอย่างรวดเร็ว

“ถ้างั้นเรารีบกลับกันเถอะ โนอาห์คงไม่สามารถรับมือกับมันได้นานนัก” วิเวียนส่งสัญญาณให้คนขับเร่งความเร็ว ขณะที่เธอประคองมือของสามีไว้ในตัวเธอ เธอพยายามที่จะให้กำลังเขา

“มันจะต้องไม่เป็นอะไรครับพ่อ ผมแน่ใจว่ามันจะต้องมีทางออกอย่างแน่นอนครับ เราจะสามารถแก้ปัญหาได้เมื่อเรารู้ว่ามีอะไรผิดพลาดตรงไหน”

คำพูดของแลร์รี่ช่วยสร้างความมั่นใจให้กับเขา

ด้วยความเกรงกลัวว่าภรรยาของเขาจะรู้สึกผิดหวัง เขาจึงกล่าวขอโทษเธอก่อน

สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ จริงๆ แล้ววิเวียนกังวลเกี่ยวกับบริษัทของเขามากจนเธอไม่ได้คิดถึงวันหยุดที่เหลือเลยด้วยซ้ำ

วิเวียนรู้สึกหงุดหงิดที่สามีของเธอคิดว่าเธออาจจะโกรธ “นี่ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องวันหยุด ฉันเป็นภรรยาของคุณนะ น่าโมโหจริง!”

“ตอนนี้มีบางอย่างเกิดขึ้นกับบริษัท ทั้งหมดที่ฉันคิดคือคุณจะผ่านมันไปยังไง ทำไมคุณถึงคิดว่าฉันจะหมกมุ่นอยู่กับเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ล่ะ”

คำพูดของเธอช่วยดึงสติของฟินนิค

ฉันไม่ใช่คนไร้ประโยชน์ ฉันต้องทำงานหนักเพื่อภรรยาและลูกชายที่แสนดีของฉัน

ฉันจะนั่งเฉยๆ ดูบริษัทล้มละลายได้อย่างไร

ฟินนิคนิ่งเงียบเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ สมองของเขาก็ทำงานอย่างหนักเกินในขณะที่เขาพยายามคิดหาวิธีแก้ปัญหา