ความรักสีคราม นิยาย บท 837

เพียงไม่นานครอบครัวก็มาถึงโรงแรม พวกเขาไม่เสียเวลา รีบจัดกระเป๋าและเช็คเอาต์ออกจากห้องทันที

แลร์รี่เดินตามหลังวิเวียนพร้อมกับช่วยเธอถือกระเป๋าใบเล็กๆ

เมื่อถึงสนามบิน ฟินนิคก็รีบไปที่เคาน์เตอร์เพื่อหาจองตั๋วกลับทันที โชคดีที่มีที่นั่งว่างเหลือ เขาจองเที่ยวบินที่จะออกเดินทางในอีกครึ่งชั่วโมงต่อมา

ในขณะที่เขาอยู่บนเครื่องบิน ฟินนิคดำดิ่งลงไปในความคิดของเขา เขาพยายามไขปริศนาทุกอย่างเข้าด้วยกัน

มันมีอะไรผิดพลาดตรงไหน บริษัทของฉันถึงได้วุ่นวายขนาดนี้?

ฟินนิคนึกภาพบุคลากรคนสำคัญของบริษัทในหัวของเขา โดยนึกถึงท่าทีและแนวทางปฏิบัติที่พวกเขาจะต้องดำเนินการ

วิเวียนรู้ได้ทันทีว่าสามีของเธอต้องการเวลาเพื่อใช้ความคิดและไปควรไปขัดจังหวะเขา

หญิงสาวทำได้เพียงกอดลูกชายที่นอนอยู่ข้างกายไว้เท่านั้น

เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่บริษัท แต่ถึงแม้ว่าเธอจะรู้ วิเวียนก็คิดว่าเธอคงช่วยอะไรไม่ได้มากเช่นกัน

สิ่งเดียวที่เธอทำได้คือคอยอยู่เคียงข้างฟินนิคและปลอบโยนเขาเมื่อเขาต้องการ

นี่เป็นสิ่งเดียวที่ฉันสามารถทำให้เขาได้ในตอนนี้ และฉันจะทำมันให้ดีที่สุด

เครื่องบินถึงที่หมายเร็วกว่ากำหนดราวกับรู้ว่าฟินนิคต้องจัดการเรื่องของเขาอย่างเร่งด่วน

วิเวียนรู้สึกยินดีที่ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น

เครื่องบินลงจอดที่เมืองของพวกเขาหลังจากเที่ยวบินอันแสนยาวนาน พวกเขาทั้งสามคนก็ลงจากเครื่องบิน

พวกเขามองเห็นโนอาห์กำลังเดินเข้ามาหาพวกเขาด้วยท่าทางที่ตื่นกลัวหลังจากที่พวกเขามาถึงทางเข้าสนามบิน

"คุณนอร์ตัน คุณนายนอร์ตัน คุณแลร์รี่ ในที่สุดพวกคุณก็กลับมา” โนอาห์ทักทายพวกเขาก่อนจะรับกระเป๋าเดินทางจากมือของฟินนิค

“โอเค เล่าให้ฉันฟังหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้น” ฟินนิคพูดหลังจากแน่ใจว่าแลร์รี่ยังยืนอยู่ข้างๆ เขา

“ตัวเลขในบัญชีของเรานั้นตรวจนับได้ไม่แน่ชัดนักครับ และบางบริษัทที่ร่วมมือกับเราก็กำลังร้องขอให้พวกเรายกเลิกสัญญา ผู้ถือหุ้นบางคนในคณะกรรมการเรียกร้องให้คุณลาออกครับ”

วิเวียนไม่มีความสามารถพอที่จะเข้าการจัดการกับเรื่องนี้

โชคดีที่ฟินนิคมีความอดทนมากกว่าเธอมาก และเธอกำลังรอดูว่าสามีของเธอจะจัดการกับวิกฤตในครั้งนี้ได้อย่างไร

แลร์รี่ตั้งใจฟังการสนทนาของโนอาห์และฟินนิคเช่นกัน เขาหวังว่าจะสามารถช่วยแบ่งเบาภาระของผู้เป็นพ่อได้

"คุณนอร์ตัน คุณจะไปไหนครับ?” โนอาห์ถาม

ทางแยกข้างหน้าคือทางที่ตรงไปสู่ทั้งสำนักงานและบ้านของพวกเขา

ฟินนิคชำเลืองมองที่วิเวียนและแลร์รี่ที่อยู่ด้านข้างของเขา และภรรยาก็พยักหน้าให้เขา

ชายคนนั้นคิดว่าเป็นการดีที่สุดที่จะมุ่งหน้าไปที่บริษัทเพื่อจัดการเรื่องนี้ มิฉะนั้นจะเป็นการยากสำหรับเขาที่จะจัดการกับปัญหา

“พ่อครับ ผมจะไปที่สำนักงานด้วยครับ” แลร์รี่กระตือรือร้นที่จะทำความเข้าใจกับเรื่องนี้ให้มากขึ้น

“ตกลง งั้นพวกเราไปที่สำนักทำงานกันเถอะ”