ความรักสีคราม นิยาย บท 884

หยดเหงื่อเกาะพราวเต็มหน้าวิเวียน แต่เธอตั้งใจจะเดินชมสวนให้ทั่วทุกพื้นที่

วิเวียนออกจากสวนนั้นตอนบ่ายสามโมง

เธอสั่งแม่บ้านตอนที่ออกจากบ้านมาว่าไม่ต้องเตรียมอาหารกลางวันให้ วิเวียนจึงเข้าไปกินมื้อกลางวันในร้านที่เธอกับฟินนิคมาด้วยกันบ่อยๆ

มันเป็นภัตตาคารหรู แต่ละจานมีสนนราคาหนึ่งพันเป็นอย่างต่ำ แต่วิเวียนก็เต็มใจจ่ายเพราะที่นี่ช่วยรื้อฟื้นความทรงจำในการกินอาหารร่วมกันของเธอกับฟินนิคขึ้นมาอีกครั้ง

หลังอาหารกลางวัน วิเวียนตัดสินใจจะเข้าบริษัท แม้เชส เนวิลล์จะถือครองที่นั่นไปแล้ว แต่เธอก็เชื่อว่าพวกเขาจะยอมให้เธอเข้าไปในตึกและเดินดูรอบๆ ได้

ที่บริษัท วิเวียนเห็นใครคนหนึ่งที่ดูคุ้นตา ไม่ใช่คนรู้จักของเธอ แต่เป็นเพื่อนของแลร์รี่…โจอี้ เนวิลล์

โจอี้ เนวิลล์…เชส เนวิลล์…ทั้งคู่ใช้นามสกุลเดียวกัน โจอี้ต้องเป็นลูกสาวของเชสแน่!

วิเวียนประหลาดใจกับเรื่องที่เพิ่งนึกได้ และเป็นเรื่องที่เธอต้องใส่ใจด้วย

อันที่จริงพ่อแม่ของโจอี้จะเป็นใครก็ไม่เกี่ยวกับเธอ แต่กลายเป็นว่าโจอี้คือลูกสาวของชายผู้เข้าถือครองฟินเนอร์กรุ๊ป วิเวียนจะปล่อยให้ลูกชายของเธอเป็นเพื่อนกับเด็กผู้หญิงคนนั้นไม่ได้

เธอตัดสินใจเดี๋ยวนั้นว่าจะย้ายโรงเรียนอนุบาลให้แลร์รี่

ขณะกำลังครุ่นคิด โจอี้ก็เข้ามาทัก “สวัสดีค่ะคุณวิเวียน แปลกใจจังที่ได้เจอคุณที่นี่”

วิเวียนไม่อยู่ในอารมณ์จะพูดกับเด็กน้อย เธอแค่พยักหน้ารับและตัดสินใจจะออกไป

ทันทีที่หันหลังก็ได้ยินเสียงเชส “คุณวิเวียน คุณเพิ่งมาถึงเองนี่ ทำไมรีบกลับล่ะ?”

เขาพูดเสียงดังจนวิเวียนแสร้งทำหูทวนลมไม่ได้

เธอตอบอย่างเย็นชา “สวัสดีค่ะคุณเชส ฉันแค่แวะมาและกำลังจะกลับค่ะ”

อันที่จริงวิเวียนเป็นคนนิ่งๆ เธอจะลดความระแวดระวังกับเพื่อนสนิทและครอบครัวเท่านั้น

กับคนนอก เธอจะทำตัวเย็นชาและเข้าถึงได้ยาก

เธอจึงไม่มีทางเลือกนอกจากปฏิเสธเขา วิเวียนเชื่อว่าเชสซึ่งเป็นถึงประธานบริษัทใหญ่คงไม่ลดตัวถึงขนาดบังคับให้เธออยู่

อันที่จริง สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจที่สุดคือการได้เจอเชสที่นี่ เราเคยคิดว่านกอินทรีย่อมไม่จับแมลงวัน นี่เขาเพิ่งเข้าถือครองฟินเนอร์กรุ๊ปเป็นวันที่สองเท่านั้น…ทำไมถึงกระตือรือร้นเข้าบริษัทนัก? มีอะไรซุกซ่อนอยู่ในบริษัทซึ่งเราไม่รู้และเชสมองว่ามันสำคัญกับเขาหรือเปล่า?

วิเวียนรู้ตัวว่าคิดมากไปอีกแล้ว เธอสลัดความคิดนั้นออกไป

ฟ้าเริ่มครึ้มขณะดวงอาทิตย์คล้อยต่ำ เธอตัดสินใจยุติการค้นหาในวันนี้และตรงกลับบ้าน

กว่าวิเวียนจะถึงบ้านก็มืดค่ำ แลร์รี่ผล็อยหลับไปแล้ว

วิเวียนเข้าไปในห้องนอนของลูกชายและมองแลร์รี่ที่กำลังหลับปุ๋ยอย่างเอ็นดู เธอโน้มตัวลงจูบแก้มเขาก่อนจะออกไป

วิเวียนนั่งอยู่คนเดียวที่โต๊ะอาหาร เธอกินมื้อเย็นนิดหน่อย

บ้านทั้งหนาวเยือกและว่างเปล่าเมื่อไร้เงาของฟินนิค เมื่อเขาไม่อยู่ วิเวียนก็ไม่มีแก่ใจทำอะไรทั้งนั้น