หลังจากรับประทานอาหารร่วมกันในครอบครัวแล้วทุกคนก็เข้านอน
ในที่สุดเมื่อพวกเขาใช้เวลาอยู่ในห้องของตัวเอง ฟินนิคปลดปล่อยสัตว์ร้ายที่อยู่ในตัวเขา เขาผลักวิเวียนพิงผนังและเริ่มจูบเธออย่างดูดดื่ม
ไม่เหมือนจูบที่พวกเขาจูบกันก่อนหน้านี้ที่บริษัท มันครอบงำและร่ำร้องให้วิเวียนยอมจำนนต่อเขา
“ฟินนิค อย่า...” เธอร้องออกมาอย่างอ่อนแรง เธอพยายามผลักเขาออกไป แต่มันกลับกระตุ้นอารมณ์เขามากขึ้น
เขาอดทนอยู่โดยไม่มีเธอมานาน มันไม่มีประโยชน์ที่เธอจะพยายามผลักเขาออกไปในตอนนี้
ฟินนิคถอดเสื้อผ้าของเธอออกอย่างช้าๆ เอามือลูบไล้ที่หน้าอกของเธอขณะที่จูบของเขารุนแรงขึ้น
เขาอุ้มเธอไปที่เตียงและวางเธอลงเบาๆ มือของเขาลูบไล้ผิวของเธออย่างหลงใหลไปทุกส่วนของร่างกาย
เขาจูบเธอทั่วเรือนร่างและมอบความรักอันแสนหวานให้กับเธอตลอดทั้งคืน
ในตอนเช้ามืดวิเวียนรู้สึกว่าขาของเธออ่อนเพลียและชาจนไม่สามารถลุกออกจากเตียงได้
“อรุณสวัสดิ์ครับ” ฟินนิคได้ทักทายเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า ราวกับว่าเขากำลังล้อเลียนเธอ
“อือ..ฮึ.”
วิเวียนมองเขาด้วยหางตาแล้วเดินโซเซลงจากเตียง
เธอคงล้มลงถ้าฟินนิคไม่ได้จับเธอไว้ในอ้อมแขน
“ทำไมคุณไม่ลางานล่ะวันนี้? คุณก็แค่บอกบรรณาธิการอาวุโส” ฟินนิคแนะนำ
วิเวียนเบิกตากว้างแล้วหันมามองเขา
เธอไม่ได้กลับไปทำงานตอนบ่ายเมื่อวานนี้
วันนี้เธอก็ไม่รู้ว่าจะแก้ตัวยังไงอีก เว้นแต่ว่าเธอต้องการตกงาน
วิเวียนสั่นสะท้านเมื่อคิดว่าจะได้รับคำตำหนิที่เชือดเฉือนจากคุณเจนสัน เธอมีประวัติที่น่ากลัวในการทำให้คนร้องไห้มาแล้ว
วิเวียนนึกภาพไม่ออกว่าจะรู้สึกอับอายแค่ไหน ถ้าถูกตำหนิต่อหน้าทุกคน
ฉันไปทำงานดีกว่า เธอส่ายหัวแล้วบอกตัวเองว่าเธอควรจะไป
“วันนี้อย่าไปทำงานวันนี้จะดีกว่านะ ถ้าคุณไม่อยากได้ยินคนพูดอะไรเกี่ยวกับคุณ” ฟินนิคเตือนเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าที่เจ้าเล่ห์
เมื่อวานนี้วิเวียนหายตัวไปหลังจากที่เห็นฟินนิค เธอนึกภาพไม่ออกเลยว่าผู้คนจะพูดถึงเธอว่ายังไงถ้าเธอลางานวันนี้
“ไม่มีทาง วิเวียนวันนี้คุณตัองมาทำงาน” บรรณาธิการอาวุโสรู้สึกรำคาญเมื่อวิเวียนไม่กลับไปที่ออฟฟิศเมื่อวาน ตอนนี้วิเวียนยังคิดจะลางานอีกเหรอ เธอโกรธมาก
แต่บรรณาธิการอาวุโสกลับมีการตอบสนองที่เปลี่ยนไป “โอ้ คุณนอร์ตัน” ชั่วขณะนั้นเองเสียงของเธอดูประหลาดใจเล็กน้อย แต่อย่างไรก็ตาม เธอก็ตอบกลับด้วยความสงบ
“ผมไม่อยากได้ยินความคิดเห็นที่น่ารังเกียจใดๆ เกิดขึ้นใน บริษัท” เขากล่าวเพิ่ม
เนื่องจากวิเวียนยังคงต้องการปกปิดตัวตนของเธอไว้ ฟินนิคทำได้เพียงขอให้บรรณาธิการอาวุโสเก็บเป็นความลับเท่านั้น
“แน่นอน คุณนอร์ตัน”
วิเวียนมองเขาอย่างงงๆ
ทันใดนั้นเธอก็รู้ว่าฟินนิคต้องซื้อบริษัทที่เธอทำงานอยู่แน่นอน
ไม่เช่นนั้นบรรณาธิการอาวุโสคงจะไม่ฟังฟินนิคหรือแม้แต่สัญญาว่าจะเก็บความลับของพวกเธอไว้แน่ นั่นเป็นคำอธิบายเดียวที่วิเวียนคิดออก
“คุณซื้อบริษัทของเราใช่ไหม?” วิเวียนถาม
“ใช่” ฟินนิคพยายามจะดูว่าเธอจะประหลาดใจไหม แต่เขาก็ต้องผิดหวังเมื่อเห็นว่าวิเวียนดูไม่ประทับใจเอาเสียเลย ท้ายที่สุดฟินนิคเป็นคนร่ำรวย
เขาเป็นประธานของฟินเนอร์กรุ๊ป มันไม่แปลกหรอกที่เขาจะซื้อบริษัทเล็กๆ อย่างบริษัทที่วิเวียนทำงานงานอยู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...