ความรักสีคราม นิยาย บท 904

หลังปารีสสอนเสร็จ วิเวียนเชื้อเชิญอีกฝ่ายให้อยู่กินมื้อค่ำและให้คนขับรถไปส่งเธอที่บ้าน

ตั้งแต่วิเวียนอาสาไปส่งปารีสที่บ้านเมื่อคราวก่อน ฟินนิคก็จ้างคนขับรถมาคนหนึ่งเพื่อให้วิเวียนมีเวลาอยู่บ้านมากขึ้น เธอจึงโอนอ่อนผ่อนตามเขา

วิเวียนเดินไปส่งปารีสและยัดกระดาษแผ่นหนึ่งใส่มือ เธอขยิบตาให้หญิงสาวก่อนจะปิดประตูตามหลัง

“แม่ฮะ ทำไมพ่อยังไม่กลับบ้านอีก?” แลร์รี่ถาม เขานั่งอยู่ข้างวิเวียนในท่าเดียวกับเธอเป๊ะ

วิเวียนยิ้มเมื่อเห็นท่านั่งของเด็กชาย

“พ่อมีงานที่บริษัทน่ะลูก เลยกลับช้า”

วิเวียนรู้ว่าฟินนิคคงยุ่งกับการจัดเตรียมงานเลี้ยงอาหารค่ำ แต่ถึงงานเยอะแค่ไหน เธอก็ยังคิดว่าฟินนิคคงจะกลับบ้าน

“แม่จะโทรหาพ่อนะ”

เธอเลื่อนหารายชื่อผู้ติดต่อในโทรศัพท์และกดเลือก “สามี”

แต่พอได้ยินสัญญาณว่าสายไม่ว่าง วิเวียนก็วางสาย

ฟินนิคคงกำลังงานยุ่ง วิเวียนดูนาฬิกาและเห็นว่าถึงเวลาเข้านอนของแลร์รี่แล้ว

“แลร์รี่ ลูกเข้านอนก่อนดีไหม? แม่จะรอพ่อ”

หลังจากส่งเด็กชายเข้านอน วิเวียนลงมาดูทีวีที่ชั้นล่างเพื่อรอฟินนิค แต่ไม่ช้าก็ผล็อยหลับ

เมื่อตื่นขึ้นมาก็เป็นวันใหม่

วิเวียนเปิดเปลือกตาหนักอึ้งและมองซ้ายขวาอย่างงุนงงก่อนจะรู้ตัวว่าอยู่ในห้องนอน ไม่ใช่ห้องนั่งเล่น

ฟินนิคคงอุ้มเราขึ้นมา

พอเดินไปล้างหน้า ก็เห็นฟินนิคบีบยาสีฟันใส่แปรงสีฟันไว้ให้แล้ว

วิเวียนยิ้มอย่างมีความสุขขณะล้างหน้า

ฟินนิคกำลังกินอาหารเช้าตอนที่เธอลงไปชั้นล่าง

“อรุณสวัสดิ์ ที่รัก” เขาทักทาย

“อรุณสวัสดิ์ค่ะ”

เธอรู้ว่าสิ่งที่เด็กชายอยากได้มากที่สุดคือเวลา ความเอาใจใส่ และความรักจากเธอ แต่เธอก็ไม่ได้ให้เขามากพอ

ทั้งหมดที่วิเวียนนึกถึงในช่วงสองปีก่อนคือการหาเงินให้ได้ตามเป้าหมาย

แถมเธอยังไม่แน่ใจว่าจะแสดงความรักความเป็นห่วงแลร์รี่ออกมาอย่างไร

“สบายฮะแม่” เด็กชายตอบ เขามองตาแม่แล้วหลบตา

“วันนี้ผมไปสวนสนุกได้หรือเปล่าฮะ?”

แลร์รี่อายุเจ็ดขวบแล้ว แต่ก็ยังเป็นเด็ก เด็กวัยเดียวกับเขายังติดแม่แจ แต่แลร์รี่เรียนชั้นสูงกว่าและค่อนข้างเป็นตัวของตัวเอง

แต่ถึงอย่างนั้น ในหัวใจของเขาก็ยังเป็นเด็ก เฝ้ารอที่จะได้เล่นสนุกเหมือนเพื่อนๆ วิเวียนเห็นแววตาคาดหวังของเขาและตอบตกลง

“ได้สิ ยกเลิกชั้นเรียนวันนี้ของลูกแล้วไปสวนสนุกกันนะ”

“เย้!”

แลร์รี่ดีใจสุดขีดเมื่อวิเวียนให้ไฟเขียว ก่อนหน้านี้เขาคร่ำเคร่งกับการเรียนมาตลอด พอรู้ว่าจะได้มีวันหยุดก็มีความสุขมาก