ความรักสีคราม นิยาย บท 945

แม้ว่าแลร์รี่ต้องการความช่วยเหลืออย่างหนักจากวิเวียนตอนอยู่ที่บ้าน แต่เขาก็มองว่าฟินนิคเป็นแบบอย่างของเขา

เขาปรารถนาจะเป็นคนที่ประสบความสำเร็จเหมือนฟินนิค ถึงจะสามารถปกป้องพ่อแม่ของเขาได้

“เจ้าฟักทองน้อย พ่อก็คิดถึงลูกมากเหมือนกันครับ”

สำหรับฟินนิคช่วงเวลาที่เพลิดเพลินที่สุดของวันคือการได้กลับบ้านไปหาภรรยาที่โหยหาเขาและลูกที่เรียกร้องความสนใจจากเขา

เขาเล่นไล่จับกับแลร์รี่ แล้วจากนั้นครอบครัวก็ทานอาหารเย็นด้วยกัน

“ลูกมีความสุขดีไหมตอนอยู่ที่บ้านลุงเบเนดิกต์ ฟักทองน้อย?” ฟินนิคคุยกับลูกชายหลังมื้ออาหารเย็น

“ฮะ ผมมีความสุขดี แต่ก็คิดถึงพ่อกับแม่มาก”

ความซื่อตรงของเขาทำให้ฟินนิคอิ่มใจไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็แนะนำว่า “ลูกเป็นเด็กผู้ชาย ควรจะอยู่ด้วยตัวเองได้ เข้าใจไหมครับ?"

แลร์รี่อายุเพียงแปดขวบ แต่ไม่เร็วเกินไปที่จะให้ความรู้กับเด็กเกี่ยวกับหลักการใช้ชีวิตบางประการ

อย่างไรก็ตาม เขามีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเด็กในวัยเดียวกัน ดังนั้นเขาต้องรู้เรื่องนี้

“เข้าใจแล้วครับ” แลร์รี่ตอบอย่างเชื่อฟัง

เขาตระหนักถึงความสำคัญว่าจะต้องปฏิบัติตามคำแนะนำของฟินนิค ถ้าหากต้องการที่จะกลายเป็นเหมือนเขา นั่นเป็นวิธีเดียวที่จะพัฒนาบุคลิกภาพของตัวเขาให้แข็งแกร่งขึ้น

"เด็กดี"

พ่อและลูกชายใช้เวลาร่วมกันก่อนที่วิเวียนจะเข้ามาร่วมวง

“ฟักทองน้อย แม่ขอพาลูกไปหาผู้หญิงคนหนึ่งได้ไหมเพราะพรุ่งนี้ไม่มีเรียน?”

วิเวียนต้องการให้แลร์รีไปเยี่ยมราเชล ฉันสงสัยว่าตอนนี้เธอเป็นอย่างไรบ้างเพราะเธอเพิ่งออกจากโรงพยาบาล เป็นการดีที่สุดที่เราจะไปเยี่ยมเธอ

“ได้อยู่แล้วครับ” แลร์รี่เห็นด้วย

ครอบครัวมีช่วงเวลาที่ดีต่อกันอีกครั้ง หลังจากนั้นทุกคนก็เข้านอน

ขณะที่รอฟินนิคอาบน้ำ วิเวียนก็จ้องมองเพดานอย่างว่างเปล่า

"คุณกำลังคิดอะไรอยู่?" ฟินนิคถามขึ้นตอนที่เขากลับเข้ามาในห้อง หลังจากที่ดูเหมือนอะไรจะยังไม่สิ้นสุด

ฟินนิครออย่างอดทนเพื่อให้วิเวียนคิดทบทวนก่อนที่เขาจะได้ใช้เวลาอันเร่าร้อนร่วมกับเธอ

ความตื่นเต้นเริ่มก่อตัวขึ้นในห้อง ฟินนิคพึมพำ “คอสเพลย์...”

วิเวียนจึงผละออกจากอ้อมกอดอย่างเฉลียวฉลาด ซุกตัวอยู่ใต้ผ้าปูที่นอนอย่างสบายใจและหลับสนิท

เมื่อมองดูผู้หญิงที่หลับไปต่อหน้าเขา ฟินนิคก็รู้สึกหมดหนทาง ฉันจะทำให้คุณสวมใส่มันด้วยความเต็มใจได้ยังไงนะ?

เช้าวันต่อมา วิเวียนตื่นขึ้นหลังจากที่ฟินนิคออกจากไปสำนักงานแล้ว เธอขอลางานหนึ่งสัปดาห์จึงไม่ต้องกังวลเรื่องงานชั่วคราว

เมื่อเธอลงไปข้างล่าง แลร์รี่ก็ตื่นขึ้นแล้ว “แม่ฮะ มากินข้าวเช้ากัน”

แลร์รี่วิ่งไปหาเธอแล้วพาเธอไปที่โต๊ะอาหาร

ฟินนิคเป็นคนเตรียมอาหารเช้าและมอบหมายให้แลร์รี่ดูแลวิเวียนให้กินข้าวในตอนเช้า เด็กดีจึงปฏิบัติตามคำสั่งของฟินนิคอย่างมีความรับผิดชอบ

“ได้ แม่จะกินให้หมดเลย” จากนั้นเธอก็ก้มหน้าลงแล้วเพลิดเพลินไปกับอาหารมื้อแรกของวัน