“ถ้าอย่างงั้นก็ยิ่งควรจ่ายให้เธอเยอะๆ ไม่ใช่เหรอ”
“พี่รู้วิธีเอาเปรียบฉันจริงนะ หื้ม”
ขณะที่วิเวียนจะเถียงต่อฟินนิคก็ขัดขึ้น
“เบ็น คุณกับ... ปารีสน่าจะอยู่กินมื้อค่ำกับเราก่อน” เนื่องจากไม่รู้ว่าจะเรียกปารีสยังไงดี ฟินนิคตกลงใจเรียกเธอแบบเดียวกับวิเวียน
เมื่อวิเวียนจับได้ถึงอาการชะงัก เธออดรู้สึกขำไม่ได้ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นด้านที่น่ารักของเขา
เบเนดิกต์เดินนำปารีสไปที่โต๊ะและวิเวียนกับฟินนิคนั่งลงตรงข้ามพวกเขา แลร์รี่ถูกตามมาร่วมโต๊ะด้วยเช่นกัน
เป็นครั้งแรกที่ทั้งห้าคนได้ทานอาหารค่ำร่วมกันและบรรยากาศเปลี่ยนไปจากความครึกครื้นก่อนหน้านี้
ตรงกันข้าม มันมีความอบอุ่นสนิทชิดเชื้อ และวิเวียนชื่นชอบความรู้สึกนั้น
“ปารีส ลองชิมนี่สิ” เบเนดิกต์เลือกอาหารโปรดของปารีสและตักให้เธอ
“มองอะไรของเธอ ถ้าเธออยากได้ก็ให้สามีเธอตักให้สิ” เบเดนิกต์สังเกตเห็นว่าวิเวียนมองเขาด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก
“เบ็น ฉันอยากจะถามบอกว่า พี่รู้จักดูแลคนอื่นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน” วิเวียนไม่ได้สนใจอาหาร เธอเพียงอยากยั่วแหย่เบเนดิกต์
วิเวียนยินดีกับพี่ชายของเธอแต่ก็อดไม่ได้ที่จะหยอกล้อเขา เบเนดิกต์เพียงชำเลืองมองเธอก่อนจะกินอาหารต่อ
หลังจากทานมื้อค่ำเสร็จทั้งสองก็ขอตัวกลับ เมื่อเบเนดิกต์กลับถึงบ้านหลังจากไปส่งปารีสที่บ้านของเธอก็ดึกมากแล้ว
หลังจากส่งแลร์รี่เข้านอน วิเวียนและฟินนิคก็กลับเข้าห้องนอน
“เอ่อ...” วิเวียนอยากบอกฟินนิคเรื่องที่เชนมาก่อนหน้านี้ แต่ในเมื่อฟินนิคไม่พูดอะไร เธอจึงนิ่งเงียบ
“มีอะไรเหรอ”
ฟินนิคไม่รู้ว่าวิเวียนจะพูดอะไร ดังนั้นจึงหันมามองเธออย่างสนใจ
“คือ วันนี้เชนมาที่บ้านเรา คุณ... โกรธหรือเปล่า” วิเวียนรู้สึกว่าเธอควรบอกเขาเนื่องจากเธอไม่มีอะไรปิดบัง
“เปล่า” ทันใดนั้นสิ่งเดียวก็ผุดวาบขึ้นมาในความคิด แลร์รี่หายตัวไป! เธอเกือบสติแตกเมื่อคิดอย่างนั้น แต่เธอรู้ว่าเธอต้องเข้มแข็ง
“เล่าให้ฟังซิว่าเกิดอะไรขึ้น” วิเวียนสั่งโดยไม่สามารถซ่อนความกระวนกระวายในน้ำเสียง
“เมื่อเช้าคุณเทสลาร์มารับคุณหนูแลร์รี่ ฉันอ่านข้อความที่คุณส่งมาก็เลยยอมให้คุณหนูไปกับเขา” แม่บ้านตอบเหมือนกับไม่มีอะไรผิดปกติ
“แต่ฉันนึกขึ้นมาได้ว่าคุณหนูแลร์รี่มีเงินในกระเป๋าก็เลยโทรมาเตือนคุณค่ะ”
เมื่อได้ยินดังนั้นวิเวียนก็รู้ในทันทีว่าเชนเป็นคนที่พาตัวแลร์รี่ไป เขาพาแกไปที่ไหน เขามีจุดมุ่งหมายอะไร ทำไมเขาทำแบบนี้
คำถามประดังประเดเข้ามาในความคิด แต่เธอหาคำตอบไม่ได้
หลังจากวางสายเธอพยายามโทรเข้ามือถือของเชนแต่เขาปิดเครื่อง
ด้วยความว้าวุ่นใจ เธอไม่มีทางเลือกนอกจากต้องโทรหาฟินนิค ผู้ที่เดือดดาลเมื่อได้ทราบข่าว เขาไม่ชอบเชนมาตั้งแต่ต้นดังนั้นเมื่อได้ยินว่าอีกฝ่ายกล้าทำร้ายคนในครอบครัวของเขา ฟินนิคยิ่งโกรธจัด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...