เพียะ! อีฟเวลินตบหน้าแลร์รี่อย่างเหลืออด ใบหน้าของเขาแดงเป็นปื้นใหญ่จากรอยฝ่ามือ
ถึงจะรู้สึกเจ็บแปลบแต่แลร์รี่ไม่ร้องสักแอะ เขารู้ว่านี่เป็นเรื่องของศักดิ์ศรี
ราเชลสะท้านเมื่อเห็นเด็กชายถูกตบ เธอคิดไม่ถึงว่าลูกสาวที่แสนอ่อนโยนของเธอจะทำอะไรที่โหดร้ายอย่างนี้
“พอได้แล้ว อีฟเวลิน อย่าตีเขา” เชนทนไม่ได้เมื่อรู้สึกถึงแรงตบนั้น แม้กระทั่งผู้ใหญ่ก็ยังเจ็บ อย่าว่าแต่เด็กแปดขวบ
“ถ้ารู้สึกไม่ดี ก็ไปรอข้างนอก” อีฟเวลินมองเขาตาเขียว ตอนนี้เขาไม่มีประโยชน์อะไรกับเธอแล้วดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องเสแสร้งอีกต่อไป
เมื่อเห็นว่าเธอโกรธ เชนทำได้แค่เตือนเธอ “คุณควรพาแลร์รี่ไปซ่อนในที่หายากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นถ้าพวกนั้นมาพบเขา...”
แม้ว่าคำพูดของเขาจะมีเหตุผล แต่อีฟเวลินมีแผนอื่นในใจ
เธอสั่งให้เชนพาตัวแลร์รี่ไปที่อื่นซึ่งอยู่ไกลจากศูนย์ดูแลคนชรา
ด้วยวิธีนี้พวกเขาจะไม่ถูกพบตัวง่ายๆ
“ตอนกลางคืนที่นี่จะไม่มีแมลงเยอะแยะเหรอ” เชนจ้องมองพื้นที่ตรงหน้าซึ่งเต็มไปด้วยพุ่มไม้
ในที่แบบนี้มีมักจะมีงูและแมลงอื่นๆ ซ่อนตัวอยู่
เชนตัวสั่นสะท้านเมื่อคิดถึงเรื่องนั้น เขากลัวแมลงมาตลอดตั้งแต่เด็ก เมื่อโตขึ้นความกลัวของเขาก็ยิ่งทวีขึ้น
“ถ้านายปอดแหกก็กลับบ้านไปก่อน” อีฟเวลินพูดไม่ออกเมื่อเห็นคนขี้ขลาดที่อยู่ตรงหน้า
ตอนนี้เธอไม่มีความรู้สึกอะไรกับเขาแม้แต่น้อย อีฟเวลินเป็นคนที่ทำอะไรได้ทุกอย่างเพื่อให้เป้าหมายสำเร็จ เมื่อเธอใช้ประโยชน์จากใครหมดแล้วก็จะเขี่ยเขาทิ้งไป
หลังจากมองไปรอบๆ เขาก็ตอบพลางพยักหน้า “ก็ดี”
“ถามนายก็เสียเวลาเปล่า” อีฟเวลินอยากได้ยินเขาชมเชยเธอ แต่เธอได้รับคำตอบแค่สั้นๆ
เธออารมณ์เสียและได้แต่ชายตามองเชนก่อนจะเตรียมตัวจากไป เชนมองตามอีฟเวลินซึ่งเดินจากไปก่อนจะหันไปสนใจแลร์รี่ จากนั้นเขาใช้เชือกที่เตรียมมามัดแลร์รี่ไว้ ความพยายามทั้งหมดของพวกเขาจะสูญเปล่าถ้าแลร์รี่หนีไปได้
หลังจากที่อีฟเวลินเดินห่างไป เขามองแลร์รี่ที่ถูกทำให้สลบอย่างเวทนา เมื่อหวนนึกถึงตอนที่แลร์รี่เล่นกับเขาอย่างสนุกสนานเชนก็เริ่มลังเล
อย่างไรก็ตามเขาฝืนทำใจแข็งในที่สุดและทิ้งแลร์รี่ไว้ จากนั้นเขาก็เดินตามอีฟเวลินออกไปจากที่นั่น
ขณะนี้อีฟเวลินไม่ได้พักอยู่กับราเชลแล้ว เธอกลัวว่าวิเวียนจะมาพบเธอเข้าเมื่อหล่อนมาตามหาแลร์รี่
ดังนั้นเชนจึงชวนเธอไปค้างที่บ้านของเขาโดยเขาจะนอนที่โซฟาแทน อีฟเวลินไม่มีทางเลือกได้แต่พยักหน้าอย่างลำบากใจและไปกับเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...