ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 307

ขณะมองแผ่นหลังของลูน่าและเนลลี่ โจชัวก็เม้มปากแน่น แววตาของเขาลึกล้ำเย็นชา

“คุณลินช์”

นีลที่ยืนอยู่ข้างหลังส่งของที่ซื้อมาและยัดมันใส่มือโจชัว จากนั้นเขาก็จงใจหัวเราะ “ช่างเป็นโอกาสอันน่ายินดีจริง ๆ นะครับ คุณลินช์มีคุณอลิซผู้หญิงที่น่ารัก ในขณะที่แม่ของผมมีธีโอผู้หล่อเหลา! เป็นเรื่องดีที่พวกคุณทั้งคู่ต่างก็มีความสุขในความรักอย่างนี้!”

ใบหน้าของโจชัวม่วงคล้ำ

เขากวาดตามองนีลอย่างเย็นชาและเดินจากไปด้วยข้าวของพร้อมกับใบหน้าบูดบึ้ง

นีลพิงรถพลางยิ้มและมองแผ่นหลังของโจชัว

‘คนเฮงซวย เจ็บปวดใช่ไหมล่ะ’ นีลคิด

…

“คุณแม่ ชุดปฐมพยาบาลอยู่ไหนเหรอคะ?”

เมื่อลูน่าพาเนลลี่เข้ามาในห้อง เธอก็เริ่มค้นหาชุดปฐมพยาบาลจนทั่วทั้งบ้าน

“แม่ไม่ได้เป็นอะไร” ลูน่ามองเนลลี่อย่างจนปัญญา เธอถอดเสื้อคลุมตัวนอกออกแล้วไปที่ห้องน้ำเพื่อล้างหน้า เธอยิ้ม “คืนนี้จะทำอาหารอร่อย ๆ ไว้เยอะ ๆ เลยนะ”

เนลลี่เม้มปากและยังคงหาต่อในห้องรับแขก

สูดท้ายเธอก็เจอชุดปฐมพยาบาลอยู่ตรงมุมข้างหลังโซฟา

“คุณแม่คะ!” เนลลี่วางชุดปฐมพยาบาลลงบนโต๊ะกาแฟและยืนกรานลากตัวลูน่ามาเพื่อทายา

โจชัวกับนีลเข้ามาและเห็นเนลลี่ที่กำลังทายาให้ลูน่าอย่างจริงจัง

ขนตายาวของเธอกะพริบเหมือนกับผีเสื้อขยับปีก

โจชัวมองเนลลี่ จากนั้นก็หันไปมองลูน่าที่กำลังนั่งอยู่ตรงข้ามเนลลี่

ในตอนนี้เองที่เขาประหลาดใจที่เห็นว่าขนตาของเนลลี่เหมือนกับลูน่ามาก

“โอ๊ย!”

ทันใดนั้น เนลลี่ก็บังเอิญกดน้ำหนักลงบนแผลของลูน่ามากไปหน่อย ลูน่าจึงอดไม่ได้ที่จะร้องออกมาเพราะความเจ็บ

“คุณแม่ หนูไม่ได้ตั้งใจ...”

เนลลี่กัดริมฝีปากและขอโทษอย่างใส่ใจ เธอไม่กล้าจะทายาต่อ

แม้ว่าบรรยากาศที่แผ่ออกมาจะคล้ายกัน แต่ลูน่าสวยกว่าลูน่า กิบสันเมื่อหกปีก่อนมาก

เมื่อคิดถึงลูน่า กิบสันเมื่อหกปีก่อน เขาก็รู้สึกทุกข์ใจ

อลิซควรจะเป็นคนเดียวกับลูน่า กิบสันเมื่อหกปีก่อน แต่บรรยากาศของเธอที่แผ่ออกมากลับเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง

ไม่เพียงแค่บรรยากาศรอบตัว แต่รวมถึงตัวบุคคลด้วย...

“ฉันตั้งใจว่าจะแก้ต่างพรุ่งนี้”

เสียงของลูน่านำโจชัวกลับมาสู่ความเป็นจริง

เขากลับมามีสติ “แก้ต่างเหรอ?”

“อืม”

เธอยิ้มอย่างไม่คิดมาก “วันนี้โจเซฟกับนาตาชา กิบสันมาหาฉัน”

โจชัวหยุดมือไปแวบหนึ่ง

“พวกเขาอยากได้อะไรจากเธอ?”