ลูกเขยมังกร นิยาย บท 701

บทที่ 701 แนวหน้าของรุ่นเยาวชน

ฉับพลันบรรยากาศในงานเลี้ยงก็กลับมาครึกครื้นอีกครั้ง ราวกับเรื่องแย่ๆที่เกิดจากข่ายซ่าเมื่อครู่ถูกลืมไปหมดแล้ว

ในระหว่างนี้ก็มีคนคอยเหลือบมองเฉินเฟิงเป็นระยะ เหลือบมองคนที่เจ้าหญิงแอนนี่จะปกป้องโดยไม่กลัวที่จะมีปัญหากับครอบครัวโรโปรี

เจ้าหญิงแอนนี่กลับมามอบรอยยิ้มให้กับแขกตรงหน้าที่เข้ามาอวยพรอีกครั้ง

เมื่อรับมือกับทุกคนเสร็จ เจ้าหญิงแอนนี่ก็เดินฝ่ากลุ่มคนเข้ามาหาเฉินเฟิง

“เฟิง เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ ฉันขอโทษด้วยนะ!”

ไม่รอให้เฉินเฟิงได้เอ่ยปาก เจ้าหญิงแอนนี่ก็เอ่ยขอโทษด้วยสีหน้ารู้สึกผิด

“ไม่หรอก เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ!”

เฉินเฟิงเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม

“ครั้งนี้คุณมาเพื่อร่วมงานเลี้ยงของฉัน ไม่อย่างนั้นก็คงไม่เป็นแบบนี้ เรื่องนี้จึงเกี่ยวข้องกับฉันโดยตรง!”

เจ้าหญิงแอนนี่โทษตัวเองเป็นอย่างมาก ทว่าเธอก็เปลี่ยนเรื่องก่อนเอ่ย “เฟิง คุณวางใจได้ ขอเพียงมีฉันอยู่ ฉันจะไม่ปล่อยให้ใครทำร้ายคุณได้!”

ถึงแม้เจ้าหญิงแอนนี่จะไม่ได้อธิบายแต่เฉินเฟิงก็เข้าใจในสิ่งที่เธอต้องการจะสื่อ ทว่าเฉินเฟืงไม่ได้ใส่ใจพลางเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าดูถูก “หากเขาไม่หาเรื่องต่อ ผมก็จะปล่อยเขาไปก่อน แต่หากเขารนหาที่ตายผมก็ไม่ถือสาที่จะสนองความต้องการของเขา!”

“เอ่อ……”

ฉับพลันเจ้าหญิงแอนนี่ก็นึกอะไรขึ้นได้ก่อนจะเผยรอยยิ้มออกมา ถึงแม้จะอยู่ที่อังกฤษอยู่ต่างประเทศ หากเป็นคนอื่นอาจจะมีเรื่องต้องกังวลแต่สำหรับเฉินเฟิงแล้วไม่มีผลเลยสักนิด ไม่มีใครสามารถทำให้เฉินเฟิงอดกลั้นได้ และเฉินเฟิงเองก็ไม่มีทางเก็บความโมโหของตัวเองไปยังถึงวันที่สอง

เรื่องที่เกิดขึ้นที่ญี่ปุ่นถือว่าเป็นบทเรียนที่ดีที่สุดจากอดีต

การแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลกถูกจัดขึ้นที่วาติกัน และตอนนี้บรรดาจอมยุทธ์ที่เข้าร่วมการแข่งขันพักอาศัยอยู่ที่กรุงโรมใกล้กับวาติกัน กรุงโรมเป็นสถานที่ที่ถูกจัดเตรียมเป็นที่พักชั่วคราวให้กับแขกที่มาเข้าร่วมการแข่งขันและแขกที่มารับชมการแข่งขัน

เหลือเวลาอีกเพียงหนึ่งวันก็จะถึงช่วงเวลาการแข่งขันแล้ว

ในเวลากลางคืน ดวงจันทร์ส่องสว่าง ณ ห้องหนึ่งในพระราชวังวาติกัน อาเธอร์กำลังยืนครุ่นคิดอยู่ข้างหน้าต่างภายใต้แสงจันทร์

เขาเป็นหัวหน้าของราชองครักษ์ มีหน้าที่รักษาความปลอดภัยของพระสันตะปาปาเป็นหลัก ถึงแม้อิทธิพลของพระสันตะปาปาจะน่ากลัวจนไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นมาปกป้องก็ตาม แต่ในฐานะหัวหน้าของราชองครักษ์ การต้องปกป้องดูแลพระสันตะปาปานั้นหยั่งรากลึกในจิตใจไปแล้ว

“กริ๊ง!”

เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือดังขึ้น อาเธอร์ลืมตาขึ้นดวงตามีประกายพาดผ่านพลางหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูแวบหนึ่งก่อนจะพบว่าเป็นสายจากข่ายซ่า โรโปรีน้องชายของเขา

อาเธอร์ชะงักไปสักพัก ถึงแม้จะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายโทรมาหาเขาในเวลานี้ทำไมแต่เขาก็ยังเลือกที่จะกดปุ่มรับสาย

“ฮัลโหล ผมข่ายซ่าเอง ตอนนี้พี่มีเวลาว่างไหม?”

เพิ่งรับสายก็มีเสียงของข่ายซ่าเอ่ยอย่างเคารพดังมาจากอีกฟากของสาย

ข่ายซ่ารู้ดีว่าถึงแม้เขาจะอยู่ในฐานะทายาทของครอบครัวโรโปรี ทว่าฐานะในทุกวันนี้ล้วนเป็นเพราะพี่ชายของเขา

อาเธอร์หัวหน้าราชองครักษ์คนนี้เป็นถึงผู้แข็งแกร่งของวงการศิลปะการต่อสู้รุ่นเยาวชน คนแบบนี้ไม่ว่าอยู่ที่ไหนล้วนตกเป็นเป้าสายตาของทุกคน และจากอิทธิพลของอาเธอร์ในตอนนี้หากไม่มีอะไรผิดพลาด อนาคตต้องแข็งแกร่งกว่านี้แน่นอน

และฐานะทางสังคมของครอบครัวโรโปรีสูงขึ้นเรื่อยๆก็เป็นเพราะมีอาเธอร์อยู่

จะเรียกว่าอาเธอร์คือความภาคภูมิใจของครอบครัวโรโปรีก็ว่าได้

“มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”

อาเธอร์เอ่ยถามเสียงเรียบ

“มีเรื่องจริงๆแหละพี่ชาย ไม่อย่างนั้นผมคงไม่กล้ารบกวนพี่!”

“อืม ฉันรู้แล้ว หากเจอมันในการแข่งขันการต่อสู้ ฉันจะให้บทเรียนกับมันสักหน่อย ทำให้มันรู้ว่าคนในครอบครัวโรโปรีไม่ใช่ใครจะมาดูถูกก็ได้!”

ถึงแม้คำพูดของอาเธอร์จะเบาทว่าเต็มไปด้วยความมั่นใจและน่าเกรงขาม

“ถึงแม้จะไม่เจอมันในการแข่งขัน หลังจากจบการแข่งขันฉันก็จะให้มันได้รู้เรื่องนี้!”

“ฮ่าฮ่า อย่างนั้นก็ดีๆ ฝากพี่ด้วยแล้วกัน!”

อีกฟากของสายก็มีคนยินดีจนอดที่จะเอ่ยชมพี่ชายตัวเองไม่ได้

“ไม่มีอะไรแล้ว ตอนนี้สิ่งที่แกต้องทำก็คือคิดหาวิธีว่าจะทำยังไงให้เจ้าหญิงแอนนี่ลืมความทรงจำที่ไม่ดีเกี่ยวกับแกไป เพียงแค่แกเป็นเพื่อนกับเจ้าหญิงแอนนี่ได้ก็จะถือว่าช่วยเหลือครอบครัวของเราได้เป็นมากแล้ว และหากแกคบหากับเจ้าหญิงแอนนี่ได้เช่นนั้นอนาคตของครอบครัวโรโปรีของเราก็จะก้าวหน้าไร้ขีดจำกัด”

ที่อาเธอร์พูดยาวขนาดนี้ก็เพื่อผลประโยชน์ของครอบครัวตัวเอง

“เอ๋ พี่รู้ได้ยังไงว่าผมชอบเจ้าหญิงแอนนี่?”

ข่ายซ่าแปลกใจไม่น้อย

“ความจริงแล้วนี่เป็นความต้องการของพ่อ พ่อเคยให้ฉันแต่งงานกับเจ้าหญิงแอนนี่แต่ฉันปฏิเสธไป ตอนนี้ภารกิจนี้เลยตกอยู่ที่แก!”

อาเธอร์ลังเลเล็กน้อยก่อนจะอธิบาย

“ว่าไงนะ? นี่เป็นเรื่องตั้งแต่ตอนไหน ทำไมผมไม่รู้?”

ข่ายซ่าตกตะลึงจนอ้าปากหวอ อย่างที่เขาบอกเขาไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน

“ฮ่าฮ่า ดี พี่วางใจได้เลย ที่พ่อพูดถึงเรื่องนี้ ผมคิดวาพ่อคงจะไปปรึกษากับพระราชา เพียงแค่พระราชาเห็นด้วย ผมเชื่อว่าถึงแม้ผมและเจ้าหญิงแอนนี่จะมีเรื่องบาดหมางไปบ้างก็คงไม่เป็นปัญหา!”

วินาทีนี้ข่ายซ่าตื่นเต้นเป็นอย่างมากราวกับพบหนทางสว่างอีกครั้ง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร