มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 146

ผู้หญิงคนนี้สวมเดรสยาว ตอนนี้เธอดูเขินอายมาก ผมของเธอเปียก และเสื้อผ้าของเธอดูยับยู่ยี่

“จังโหรว?” ฉีเติ่งสียนอดตกตะลึงเมื่อเห็นใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นชัดเจน

ผู้หญิงคนนี้คือจังโหรวน้องสะใภ้ของเย่เฟิง ซึ่งเป็นน้องสาวของจังจิ้งด้วย เขาเคยพบเธอครั้งหนึ่งที่บาร์

เย่เฟิงเป็นแขกพิเศษหลงเหมินของเมืองตงไห่ เธอมีภูมิหลังที่สุดยอด แต่ดูเหมือนน้องสะใภ้ของเธอจะถูกรังแกงั้นเหรอ?

หลี่อวิ๋นหว่านตกใจมากเช่นกัน ภาพเมื่อครู่นี้ มันดูน่าสงสัยมาก

ไม่สำคัญว่าเธอและฉีเติ่งเสียนจะเป็นแฟนกันจริงหรือไม่ แต่ตอนนี้ฉีเติ่งเสียนเป็นสามีของเฉียวชิวเมิ่ง..... แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่ในนาม แต่เขายังคงเป็นผู้ชายที่แต่งงานแล้ว

หลังจากที่จังโหรวตกเข้าทะลึ่งพรวดเข้ามาในห้องส่วนตัว ชายหัวโล้นก็รีบวิ่งเข้ามาพร้อมกับชายหนุ่มอีกหลายคน

“นังตัวเหม็น ฉันไว้หน้าเธอแล้วใช่ไหม?”

“ฉันให้โอกาสเธอดูแลนายท้ายหนุ่มและนั่นทำให้เธอมีโอกาสมีชื่อเสียง เธอยังกล้าต่อต้านอีกเหรอ?”

“เธอคิดว่าเธอเจ๋งมากใช่ไหม?”

“หากวันนี้เธอไม่ไปกับนายท้ายหนุ่ม ฉันจะเอาคนหลายสิบคนมาฆ่าเธอ!”

ชายหัวโล้นพูดด้วยสีหน้าดุร้าย ทันทีที่เขาเข้ามา เขาก็คว้าผมของจังโหรวแล้วดึงเธอขึ้นมาจากพื้น

จังโหรวกรีดร้องด้วยความสยดสยองและพยายามดิ้นรน แต่ก็ไม่สำเร็จ ชายหัวโล้นแข็งแกร่งกว่าเธอมาก

ชายหัวโล้นตบหน้าจังโหรวและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “กลับไปรับใช้นายท้ายหนุ่ม หากเธอทำให้ไม่พอใจ เธอเตรียมรับผลที่ตามมาด้วย! พี่เขยของเธอก็ไม่มีวันชดใช้ได้!”

จังโหรวพูดด้วยความตกใจ: "คุณรู้ไหมว่าพี่เขยของฉันเป็นใคร? ยังกล้ารังแกฉันแบบนี้อีกเหรอ?”

“เย่เฟิงพี่เขยของเธอน่ะหรือ พูดให้ดีหน่อยเขาคือแขก แต่พูดจาแย่ๆหน่อย เขาเป็นแค่สุนัขที่เลี้ยงโดยหลงเหมินของเรา เธอมีคุณสมบัติอะไรที่จะท้าทายนายน้อย?”ชายหัวโล้นดูถูกเหยียดหยามและตบหน้าจังโหรวอีกครั้ง

จังโหรวตกใจกลัวกับการถูกทุบตี ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความกลัว และน้ำตาก็ไหลรินออกมา

“นายรู้จักผู้หญิงคนนี้?” หลี่อวิ๋นหว่านถาม

“ใช่ น้องสะใภ้ของเพื่อน” ฉีเติ่งเสียนคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูด

หลี่อวิ๋นหว่านกล่าวว่า: “ดูเหมือนว่าเธอจะทำให้นายท้ายหนุ่มของหลงเหมินในเมืองตงไห่ขุ่นเคือง เราควรทำอย่างไรดี?”

ก่อนที่ฉีเติ่งเสียนจะพูดอะไร ชายหัวโล้นได้ผลักจังโหรวไปทางที่คนของเขายืนอยู่คนของเขารีบคว้าตัวจังโหรวทันทีเพื่อป้องกันไม่ให้เธอหลบหนี

“พวกคุณสองคน ถ้าเพิ่งเห็นอะไรเข้า ก็แสร้งทำเป็นไม่เห็น เข้าใจไหม?”

“ถ้ามีข่าวเรื่องนี้หลุดออกมา ฉันจะทำให้ครอบครัวคุณตายทั้งครอบครัว!”

“และอย่าสงสัยเกี่ยวกับวิธีการของหลงเหมินของเราแม้แต่นิดเดียว”

ชายหัวโล้นหันไปมองฉีเติ่งเสียนและหลี่อวิ๋นหว่านแล้วพูดอย่างเย็นชาและหยิ่งผยอง

หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนได้ยินคำพูดนั้น เขาก็ยิ้มและพูดว่า: “ตอนแรกฉันก็ไม่สนใจหรอก แต่เมื่อคุณพูดแบบนั้น ฉันอยากเห็นจริงๆ ว่า หลงเหมินจะฆ่าทั้งครอบครัวของฉันยังไง?”

หากเรานับทั้งตระกูล ญาติทั้งหมดของตระกูลฉี ในเมืองหลวงก็ถือว่ามีความสัมพันธ์กันทางสายเลือดเช่นกัน

เมื่อชายหัวโล้นได้ยิน เขาก็ตกตะลึง จากนั้นดวงตาของเขาก็ดุร้ายและพูดว่า: “ไอ้คนสารเลว แกนี่มันรนหาตายที่ตายหรือไง!”

จังโหรวพึ่งสังเกตเห็นฉีเติ่งเสียน เธอตกตะลึงและประหลาดใจ เธอจ้องมองไปที่ฉีเติ่งเสียนพยายามส่งสาร หวังว่าฉีเติ่งเสียนจะช่วยเธอได้หรือช่วยโทรหาเย่เฟิง

“ปล่อยเธอไป จ่ายค่ารักษาพยาบาล แล้วตัดมือคุณทิ้งแล้วออกไปจากห้องส่วนตัวของฉันซะ”

“ฉันจะแกล้งทำเป็นว่าเหตุการณ์วันนี้ไม่เคยเกิดขึ้น”

“ไม่เช่นนั้น และฉันไม่สนใจหลงเหมิน จงเหมินอะไรของคุณ”

ฉีเติ่งเสียนนั่งบนเก้าอี้และพูดอย่างสงบ ดวงตาของเขาเหลือบไปมองขาที่สวยงามของหลี่อวิ๋นหว่าน เห็นได้ชัดว่าไม่ได้จริงจังกับคนเหล่านี้เลย

“แกร๊ก!”

ไม่ว่าเขาจะออกแรงหนักแค่ไหนก็ตาม เสียงที่คมชัด และกระดูกข้อมือขวาของชายหัวโล้นหักผิดรูปทันที และถูกบิดไปด้านหลังเก้าสิบองศาในมุมต้านข้อต่อ

“อ๊ากกก!!!” ชายหัวโล้นคำรามด้วยความเจ็บปวด ยกมือซ้ายขึ้นจะชกจมูกของฉีเติ่งเสียน

ฉีเติ่งเสียนไม่ได้หลบ เขาก้มศีรษะลง และเล็งหน้าผากฟาดไปที่มือซ้ายของชายหัวโล้น!

“แกร๊ก!”

เมื่อศีรษะของฉีเติ่งเสียนถูกฟาดไป กระดูกข้อมือซ้ายของชายหัวล้านส่งเสียงหักอีกครั้ง ข้อมือทั้งสองข้างหงิกงอ

ฉีเติ่งเสียน จับข้อมือของชายหัวโล้นไว้ในมือขวา ยกเท้าซ้ายขึ้น เตะเขาที่หน้าอก ก่อนจะปล่อยมือ

“อ๊ากกกก!”

ร่างใหญ่ของชายหัวโล้นลอยกลับหัวเหมือนว่าวที่มีเชือกขาด กระแทกเข้ากับกำแพงและแทบจะหมดสติไปทันที

ลูกน้องของชายหัวโล้นต่างตกตะลึง ในความรู้สึกของพวกเขา ชายหัวโล้นเป็นชายที่กล้าหาญมาก แต่ตอนนี้มือของเขาถูกฉีเติ่งเสียนหักมือและเตะออกไปอย่างง่ายดาย? !

“คุณ คุณ คุณ... คุณรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร คุณรู้ไหมว่าฉันทำงานให้ใคร!” ชายหัวโล้นคร่ำครวญด้วยสีหน้าเจ็บปวดมาก

“ฉันไม่รู้ แต่ถ้าคุณไม่ฟัง ในไม่ช้าคุณจะกลายเป็นศพแน่” ฉีเติ่งเสียนกล่าวอย่างไร้ความรู้สึก

เมื่อจังโหรวเห็นฉากนี้เธอตกใจเป็นอย่างยิ่ง ไม่น่าแปลกใจเลยที่เย่เฟิงให้ความเคารพฉีเติ่งเสียนมาก ปรากฎว่าความสามารถของชายหนุ่มคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ!

หลังจากได้ยินคำพูดของฉีเติ่งเสียนชายหัวโล้นก็หัวเราะอย่างดุร้าย เขากัดฟันแล้วพูดว่า “ไอ้สารเลว ฉันขอเตือนนายไว้เลย นายมีปัญหาแน่!”

“ทั้งฉันหรือคนที่ฉันช่วย เป็นคนที่นายไม่สมควรทำให้ขุ่นเคืองได้!”