มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 150

เฉินหยงเหนียนสีหน้าลำบากใจ เขาพึ่งพาสวี่หยาง เดิมทีอยากจะใช้โอกาสนี้ทำความดีความชอบแต่นึกไม่ถึงว่า คนที่ได้พบ จะเป็นฉีเติ่งเสียนที่เคยจับหมัดและเฆี่ยนตีเขา

ประโยคนี้“ไอ้สวะ”ทำให้เฉินหยงเหนียนหูตาแดง พูดไม่ออก ทำเพียงแค่ถอยไปด้านข้างเงียบๆ

“ฉันจะโทรอีก นายรอฉันก่อน!”สวี่หยางกัดฟันพูด หยิบโทรศัพท์ออกมาต่อสายโทรศัพท์

ฉีเติ่งเสียนหรี่ดวงตาของตัวเอง และพูด“ฉันมีความอดทนจำกัด รีบโทรเรียกคนมาในเวลาที่ฉันยังไม่หิวจะดีที่สุด”

สวี่หยางยิ้มและพูด“ฉันรับประกันว่าจะเหยียบนายให้ตาย!”

“ทำไมนายรีบตายเหรอ?นายน้อยหางเสือ พูดแล้วว่า จะทำให้นายตาย นายรออย่างสงบเถอะ”

“ใช่ นี่ให้เกียรตินายแล้วไหม?คิดว่าตัวเองมีกำลังป่าเถื่อนก็เจ๋งมากเหรอ?ก็แค่กังฟูกระจอก!”

“เหอะ ครั้งนี้นายน้อยหางเสือจะต้องเรียกคนที่เจ๋งมา เตะครั้งเดียวก็สามารถทำให้คนโง่แบบนายตาย!”

เน็ตไอดอลที่สวี่หยางพามารวมตัวพูดฮือฮา ทุกคนกำเริบเสิบสาน

“ประธานจ้าว ผมมีปัญหานิดหน่อย ให้คนของคุณเข้ามาหน่อย”สวี่หยางพูดเสียงเย็นชา

หลังจากที่พูดจบ สวี่หยางก็กดตัดสายโทรศัพท์ทิ้ง

ฟังจากที่สวี่หยางต่อสายโทรศัพท์นี้ หลี่อวิ๋นหว่านอดไม่ได้ที่จะแอบคิด “ประธานจ้าว?หรือว่าจะเป็นจ้าวเฮยหลงของสมาคมการค้ามังกรดำ ถ้าหากเป็นจ้าวเฮยหลงมาจริงๆ ถ้าอย่างนั้นก็สนุกแน่นอน!”

หลี่อวิ๋นหว่านเคยเห็นด้วยตัวเองว่าจ้าวเฮยหลงอยู่ต่อหน้าฉีเติ่งเสียนก็เชื่อฟังมาก ถ้าสวี่หยางเรียกจ้าวเฮยหลงมา ก็เกรงว่าจะไม่มีประโยชน์อะไร

สวี่หยางถือว่าเป็นนายน้อยหางเสือของหลงเหมินเมืองตงไห่ ภูมิหลังไม่ธรรมดา แต่ เขาไม่อยากจะใช้อำนาจของหลงเหมินมาต่อสู้กับฉีเติ่งเสียน

หลงเหมินตอนนี้สถานการณ์ซับซ้อนมาก และยิ่ง และสาเหตุจากเรื่องนี้คือน้องสาวของภรรยาของเยี่ยเฟิง

เยี่ยเฟิง เป็นแขกพิเศษของหลงเหมิน กับรองนายน้อยก็มีความสัมพันธ์ที่ดี ถ้าหากก่อความวุ่นวายจนใหญ่โต ก็อับอายขายหน้าแล้ว

“จางโหรว ตอนนี้เธอคลานเข้ามาเหมือนสุนัขที่เชื่อฟังก็ยังทัน ฉันจะพิจารณาที่จะสงสารเธอ!”สวี่หยางนำโทรศัพท์มือถือยัดใส่ในกระเป๋า ยิ้มและพูดกับจางโหรว

สีหน้าของจางโหรวแย่มาก กัดฟันและพูด“สวี่หยาง พี่เขยฉันไม่ปล่อยนายไปแน่นอน!”

สวี่หยางหัวเราะเยาะ และพูด“ดูเหมือนว่าเธอจะยังตาบอด ให้เกียรติเธอแต่เธอไม่เอา!”

“คนไหนชื่อจางโหรว เธออย่ามองข้ามความปรารถนาดีของคนอื่น นายน้อยหางเสือชอบเธอ ยอมให้เธอปรนนิบัติ นั่นเป็นเกียรติของเธอ!”

“ใช่ พวกเราอยากจะปรนนิบัตินายน้อยหางเสือก็ยังไม่มีโอกาสนี้ เธออย่าอยู่ในใจกลางความสุขแล้วยังไม่รู้ว่าเป็นความสุข”

“ยังไม่รีบคุกเข่าขอโทษนายน้อยหางเสืออีก?หลังจากนั้นก็ขอบคุณนายน้อยหางเสือที่ยอมรับผู้หญิงต่ำช้าแบบเธอ!”

ก็เป็นเวลานี้พวกเน็ตไอดอลพูดคล้อยตามฮือฮาขึ้นมา ทุกคนเปิดปากพูดว่าจางโหรวมองข้ามความปรารถนาดี

จางโหรวได้ฟังในใจก็โกรธมาก สวี่หยางตั้งใจจะรังแกเธอ แต่กลายเป็นให้เกียรติ?แม่ง นี้คือเหตุผลอะไร?

“นายน้อยหางเสือสวี่หยาง นี่เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”ด้านนอกประตู มีเสียงดังเข้ามา ผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา หลังจากนั้น ด้านหลังมีเจ้าหน้าที่ใส่ชุดเครื่องแบบสองสามคน

สวี่หยางอดไม่ได้ที่จะยิ้ม และพูด“พบสุนัขเถื่อนที่ค่อนข้างจะดุร้าย ลูกน้องของฉันถูกเขาทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บแล้ว และยังให้โอกาสฉันโทรเรียกคนมาจัดการเขา”

“ถ้าหากฉันจัดการเขาไม่ได้ เขาก็จะให้ฉันตายอยู่ที่นี่”

“ฮ่าๆ ยังทำให้ฉันตกใจกลัวมาก!”

ผู้ชายอดไม่ได้ที่จะพูดดูถูก ยิ้มและพูดเสียงเย็นชา“คนไหนที่โง่ขนาดนั้น?แม้แต่นายน้อยหางเสือก็กล้าล่วงเกิน ตาบอดแล้วเหรอ?”

“นึกไม่ถึงว่าจะเป็นประธานจ้าว!ฉันได้ยินว่า ประธานจ้าวเปิดบริษัทอสังหาริมทรัพย์ และตนเองก็มีภูมิหลัง”

“ไม่ต้องได้ยินหรอก ฉันจะบอกเธอ พ่อของประธานจ้าวเป็นตำรวจยศสูงสุดของสถานีตำรวจเมืองจงไห่ ผู้บัญชาการจ้าวเทียนลู่”

“อะไรนะ?นึกไม่ถึงว่าภูมิหลังของประธานจ้าวจะใหญ่ขนาดนี้?มิน่าล่ะถึงพาเจ้าหน้าที่ตำรวจสองสามคนมา”

ฉีเติ่งเสียนนั่งพิงอยู่บนเก้าอี้ รอให้จ้าวเฉียงแสดงละครเสร็จแล้ว จึงลุกขึ้นยืนทันที เดินออกไปข้างหน้า

“เอ๊ะ นี้ไม่ใช่ประธานจ้าวไหม?”ฉีเติ่งเสียนพูดพลางหัวเราะ

“หึ เขาก็รู้จักประธานจ้าว?แต่ อยากจะพยายามตีสนิทก็ไม่มีประโยชน์ ความสัมพันธ์ของประธานจ้าวกับนายน้อยหางเสือแน่นแฟ้นมาก!”

“รู้จักประธานจ้าวก็ไม่มีประโยชน์ ประธานจ้าวก็จะเหยียบนายให้จมดิน ต่อให้คุกเข่าลง ก็ต้องตาย!”

“สุนัขเถื่อนตัวนี้มีเส้นสายด้วยเหรอ นึกไม่ถึงว่าจะรู้จักประธานจ้าว แต่ แล้วยังไงล่ะ?มีนายน้อยหางเสืออยู่ ถึงแม้ว่าจะเป็นเพื่อนของประธานจ้าว ก็ต้องถูกประธานจ้าวเหยียบจมดินอยู่ดี!”

หลังจากที่ประธานจ้าวเห็นฉีเติ่งเสียน ก็อดไม่ได้ที่จะตกใจอย่างรุนแรง

ฉีเติ่งเสียนหรี่ตามองพลางเดินเข้าไป และพูดถามเสียงเรียบเฉย“ทำไม ประธานจ้าวไม่รู้จักฉันเหรอ?！”

“ถ้าไม่ต้องการดวงตา ก็บริจาคเถอะ”

“ถ้าหากนายทำแบบนี้ ฉันก็จะให้อภัยนายเพราะนายตาบอด”

ฉีเติ่งเสียนเพิ่งจะพูดจบ ทำให้สวี่หยางฟังตั้งแต่แรกจนจบ

หลังจากนั้น เขาก็มองฉีเติ่งเสียนด้วยความตกใจ หมอนี่รู้ภูมิหลังของจ้าวเฉียง ก็ยังกล้าพูดกำเริบเสิบสานขนาดนี้

นึกไม่ถึงว่าจะกล้ากำเริบกับจ้าวเฉียง?

เขารู้ว่าพ่อของจ้าวเฉียงเป็นผู้บัญชาการของเมืองจงไห่ไหม?

หมอนี่ รนหาที่ตายจริงๆ!

พวกเน็ตไอดอลก็ทำเสียงฮึดฮัด เวลาแบบนี้ ก็ยังจะตอแหล?

ไม่รู้ว่าฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ อีกเดี๋ยวจะตายอย่างน่าเวทนาก็ยังไม่รู้ตัว