มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1972

หลังจากได้เงิน ฉีเติ่งเสียนถือว่าพอใจ ปล่อยมือจากจั๋วปู้ฝาน

หลังจากที่เขาปล่อยมือ เลือดก็พุง แต่ว่าจั๋วปู้ฝานว่องไว รีบฉีกเสื้อแล้วเอาผ้านั้นมาพันฝ่ามือ

ภาพตรงนี้ ทำให้หวงฮุ่ยฮุ่ยนั้นรู้สึกเย็นชา คนสูงส่งอย่างจั๋วปู้ฝาน กลับถูกฉีเติ่งเสียนทำให้ดูน่าสงสัยแบบนี้

อวี่เฟิงรีบวิ่งไปดูจั๋วปู้ฝาน แล้วถามขึ้น:“ลุงจั๋ว ลุงไม่เป็นไรใช่ไหม?”

จั๋วปู้ฝานพันแผลจนเสร็จ สีหน้าซีดแล้วพูดขึ้น: “เสียเลือดไปไม่น้อยเลย ต้องไปหาหมอเติมเลือดหน่อย”

ฉีเติ่งเสียนพูดกับซ่งเจียอวี่: “เงินช่วยคุณขอกลับมาแล้ว คุณกลับไปแจ้งให้กับคนตระกูลซ่งพวกคุณ ไม่ต้องสนใจคนชั่วพวกนี้อีก”

จั๋วปู้ฝานก็พูดขึ้น: “เงินให้พวกคุณแล้ว พวกคุณควรไปแล้วไหม?”

ฉีเติ่งเสียนกลับหัวเราะแล้วพูดขึ้น: “ประธานจั๋วต้องส่งพวกเราออกไปก่อน?ไม่อย่างนั้นพวกเราก็ต้องถูกลูกน้องพวกนั้นของคุณยิงสิ!“

จั๋วปู้ฝานกัดฟันแล้วพูดขึ้น: ” ยังต้องให้ฉันส่งพวกคุณออกไปอีก?!“

ฉีเติ่งเสียนทำสีหน้าไม่พอใจขึ้นมา แล้วเอี่ยงหัวมองจั๋วปู้ฝานแล้วพูดขึ้น: ” ทำไม คุณทำหน้าไม่เต็มใจ?!“

อวี่เฟิงพูดอย่างโกรธ: ”คนที่นานสกุลฉีคุณอย่าเกินไป ได้เงินแล้วยังอยากจะเอาไงอีก? ฉันว่าคุณนั้นไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา!“

ฉีเติ่งเสียนเดินไปข้างหน้า จับคอเสื้อของอวี่เฟิงแล้วตบไปบนหน้าของเขาสองครั้งลอยขึ้นบนอากาศ ทำให้เขานั้นสลบไปเลย

มุมปากของซ่งเจี่ยอวี่ขยับ จากนั้นพูดขึ้น: ”ประธานจั๋วคุณต้องให้พวกเราไปจากที่นี่อย่างปลอดภัยถึงจะได้สิ ฉันก็รู้เงินของคุณไม่ได้เอามาได้ง่ายๆ“

จั๋วปู้ฝานเห็นสภาพของอวี่เฟิง คิ้วก็ค่อยๆไม่ขมวด นี่ต้องใช้แรงขนาดไหนถึงจะตบคนให้ลอยได้?

ในใจของเขานั้นขนลุกขึ้น รู้สึกว่าฉีเติ่งเสียนเป็นคนที่น่ากลัวมาก อีกทั้งยังมีนิสัยที่รุนแรง ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

”ถ้าหากคุณไม่จัดการเขา เขาไม่มีทางสงบและยอม นี่ไม่ใช่เงินจำนวนน้อย แต่เป็นเงินสี่ร้อยกว่าล้าน!“ซ่งเจียอวี่เดินไปข้างๆฉีเติ่งเสียน แล้วค่อยๆพูดขึ้น

ฉีเติ่งเสียนมองดูซ่งเจี่ยอวี่ สาวน้อยคนนี้ร้ายเหมือนกัน นี่หมายความว่าจะให้จัดการจั๋วปู้ฝานจนพิการและไม่ก็ให้ฆ่าทิ้ง!

แน่นอนว่าเขารู้ ตำแหน่งของจั๋วปู้ฝานอยู่ในจังหวัดซีเทียนถือว่าใหญ่มากๆและเขามีฉายาว่าบอสใหญ่ ไม่ใช่คนธรรมดาอะไร นี่เสียเงินกว่าสี่ร้อยล้าน ไม่เอาเงินคืนจากพวกเขาเป็นไปไม่ได้เลย!

แม้ว่าจะไปจากที่แห่งนี้ ก็หนีไปได้ไม่ไกล คนของเขาต้องตามทัน

ฉีเติ่งเสียนมองไปที่ตัวจั๋วปู้ฝานแล้วพูดขึ้น: “หรือว่าควรทุบสมองของคุณให้ละเอียด ให้มันจบสิ้น?!”

หลังจากเปิดปากพูด จั๋วปู้ฝานก็กลัวมาก ถ้าหากเป็นคำพูดของคนอื่น เขาไม่สนใจและยังจะหัวเราะ

แต่ว่าคำพูดนี้ออกจากปากของฉีเติ่งเสียน เขารู้สึกว่าฝ่ายตรงข้ามนั้นทำจริง เพราะว่าเขารู้นิสัยที่บ้าและรุนแรงแบบนี้ เวลาทำอะไรแล้วไม่สนอะไรทั้งนั้น

หวงฮุ่ยฮุ่ยก็ตกใจจนสีหน้าเปลี่ยน เธอก็รู้สึกเหมือนกันว่าฉีเติ่งเสียนไม่ธรรมดา ไม่ใช่แค่เป็นหม่าใจ๋ของกู่ฉงเฟิงมั้ง….

ภาพที่ฉีเติ่งเสียนแสดงออกมาเมื่อสักครู่ เธอรู้สึกว่าคนอย่างฉีเติ่งเสียนไม่ใช่คนที่ไม่กล้าทำเรื่องแบบนี้

“ แบบนี้มันรุนแรงเกินไป ฉันออกแผนการ คุณมาปฏิบัติ”ซ่งเจี่ยอวี่พูดเบาๆที่ข้างหูฉีเติ่งเสียน

แต่ว่าซ่งเจียอวี่สามารถคิดวิธีแบบนี้ออกมาถือว่าฉลาดมาก สมองดีมาก!

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าเบาๆแล้วพูดขึ้น: “วิธีของคุณไม่เลวเลย แต่ทำไมคุณไม่ใช่ตั้งแต่แรก?”

ซ่งเจียอวี่พูด: “มันก็ต้องดูสถานการณ์ ถ้าใช้ตั้งแต่แรก มันจะดูว่าตระกูลซ่งของพวกเราใช้ความสัมพันธ์นี้มาเล่นงาน แต่ตอนนี้พวกเราเป็นฝ่ายที่อ่อนแอ ฝ่ายตรงข้ามเสนอข้อเสนอที่ไร้เหตุผล พวกเราถึงเริ่มโจมตี!”

ฉีเติ่งเสียนพูด: “เข้าใจ แผนเดียวกับฉัน ใช้ความอ่อนแอสู้กับศัตรู”

เขาเข้าใจทั้งหมดแล้ว ถึงครั้งนี้เขาไม่ช่วยซ่งเจียอวี่ทวงคืนเงินหนึ่งพันล้าน ตระกูลซางก็มีความสามารถทวงเงินกลับมาได้ไม่มากก็น้อย!

แม้ว่าจังหวัดซีเทียนจะไม่มีผลกระทบอะไรตระกูลซ่ง แต่ที่เผิงไหลแห่งนี้มันพิเศษ….นี่คือการยืมแรงมาสู้กับแรง!

“อย่างนั้นฉันรีบติดต่อบอสใหญ่ของเมืองหลวง คุยกับพวกเขาหน่อย” ฉีเติ่งเสียน

เมื่อเกิดเรื่อง แม้กระทั่งตระกูลจ้าวก็ไม่มีความสามารถที่จะเข้าแทรกแซง ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับเผิงไหลใครกล้าขัด ทางเดียวคือตาย

ฉีเติ่งเสียนจับมือถือ ไม่พูดอะไรก็ติดต่อหาฟู่เฟิงหยุน

เขาชอบถูกเรียกใช้งาน ครั้งนี้ถึงเวลาที่เขาต้องใช้งานแล้ว

“ยัยเต่านี่ ดูไม่ซื่อเลย เจ้าเล่ห์มาก ถึงว่าตระกูลซ่งกล้าให้เธอมาทวงหนี้ที่ซีเทียนคนเดียว”ฉีเติ่งเสียนคิดขึ้นในใจ

ซ่งเจียอวี่เริ่มแสดงยิ้มอ่อนๆบนใบหน้า สีหน้าเหมือนกับว่าเป็นนักล่า