มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1981

ซุนซิงเฉินตกใจและโกรธ ไม่คิดว่าข้อเสนอของฉีเติ่งเสียนจะเกินเลยขนาดนี้ จะเอาเขาไปแขวนหน้าประตูใหญ่ของไจ้เย่กรุ๊ป!

สำหรับซุนซิงเฉิน นี่เป็นการดูถูกเหยียดหยามระดับไหนกัน?!

“ถ้าแกกล้าทำแบบนี้ แกตายแน่! ฉันรับประกันว่าแม้แต่กู่ฉงเฟิงก็ปกป้องแกไม่ได้!” ซุนซิงเฉินตะโกนด่าด้วยความโกรธ

“กู่ฉงเฟิงไม่กล้าพูดว่าปกป้องผมได้หรอก” ฉีเติ่งเสียนพูดเบาๆ

ลู่กั๋วเซวียนให้คนไปหาเชือกมาแล้ว แต่คนบางคนในบริษัทก็รู้สถานการณ์แล้ว เข้าใจว่าบริษัทเปลี่ยนเจ้าของ และซุนซิงเฉินเสียหายใหญ่ที่นี่

สิ่งนี้ทำให้คนที่กลัวตระกูลซุนหลายคนไม่สบายใจ บางคนเริ่มเขียนใบลาออกแล้ว เตรียมออกจากบริษัท เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกลากเข้าไปยุ่ง

หยางกวนกวนดูคนเหล่านี้ไม่ถูกตา พวกเขาจะไปก็ไปเถอะ คนขี้ขลาดกลัวเรื่องแบบนี้ก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ในบริษัทแล้ว

ฉีเติ่งเสียนเพิ่งจะมาจับซุนซิงเฉินไว้ แต่หยางกวนกวนกลับพูดว่า “ฉันจะทำเอง ฉันทำได้!”

พูดจบ เธอก็แย่งเชือกจากมือฉีเติ่งเสียน แล้วเริ่มมัดซุนซิงเฉินแบบห้าทบ

ซุนซิงเฉินดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง คำรามว่า “พวกแกตีฉัน ยังจะมาดูถูกฉันอีก ฉันจะไม่ปล่อยพวกแกไปแน่ ตระกูลซุนก็จะไม่ปล่อยพวกแกไปแน่!”

ฉีเติ่งเสียนดูหยางกวนกวนใช้วิธีการที่ชำนาญอย่างมากในการมัดซุนซิงเฉิน นี่คือวิธีมัดพิเศษของเรือนจำโยวตู เชือกจะมัดแน่นเป็นพิเศษ ไม่ให้ผู้ถูกมัดมีโอกาสหลุดออกมาได้

ทำให้เขากระดิกปาก คิดว่าเทคโนโลยีหลักของโยวตูรั่วไหลออกมาเยอะขึ้นเรื่อยๆ แบบนี้ไม่ได้

แต่คิดใหม่ หยางกวนกวนเป็นคนของเราเอง ให้เธอเรียนรู้เทคโนโลยีหลักของโยวตูก็คงไม่เป็นไรมากนัก

“เลิกเห่าแล้ว เห่าแรงแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ เมื่อแกกล้าทะเนอเนียนขึ้นมาขู่คน ก็ต้องเตรียมพร้อมที่จะถูกคนจัดการอย่างโหดร้าย” หยางกวนกวนพูดเบาๆ ไม่ใส่ใจเสียงเห่าของซุนซิงเฉินเลย

ฉีเติ่งเสียนลากเชือกปลายหนึ่ง ลากซุนซิงเฉินออกไป ลากไปที่ประตูใหญ่ของไจ้เย่กรุ๊ป แล้วหาที่ติดเชือก เอาไปแขวนไว้

ซุนซิงเฉินก็ถูกแขวนหัวลงเท้าขึ้น แกว่งไปมาในสายลม

คนเยอะแยะมายืนดูความคึกคักจากไกล นี่คือคุณชายสามของตระกูลซุน ถูกคนแขวนด้วยวิธีดูถูกแบบนี้ เอาออกไปเล่าคงไม่มีใครเชื่อ

ข่าวที่ซุนซิงเฉินเสียหายก็ถูกส่งออกไปในเวลาแรกๆ เนื่องจากในบริษัทมีผีของตระกูลซุนอยู่

ซุนซิงเฉินอยากตายเสียแล้ว ถูกคนเยอะแยะเห็นฉากน่าอายขนาดนี้ ทำให้ใจเขาเลือดออก!

กู่ฉงเฟิงก็ได้รับข่าวมา เห็นซุนซิงเฉินถูกฉีเติ่งเสียนแขวนกลับหัว เกือบจะหัวเราะเหมือนหมูร้อง ไอ้นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนยังคุยโม้อย่างบ้าคลั่งในงานเลี้ยง วันนี้ก็ถูกลงโทษอย่างยุติธรรมแล้ว!

“กู่ฉงเฟิง แกยังไม่ให้หม่าใจ๋ของแกปล่อยฉัน แกจะบังคับให้ฉันเปิดศึกกับสำนักหลงเหมินหรือไง?!” ซุนซิงเฉินคำราม

“คุณชายสามแห่งตระกูลซุน ใครบอกแกว่าท่านนี่เป็นหม่าใจ๋ของฉัน? ฉันไม่กล้าให้เขามาเป็นหม่าใจ๋ของฉัน” กู่ฉงเฟิงส่ายหน้า พูดอย่างหมดหนทาง

ซุนซิงเฉินนิ่งไปสักครู่ เขาถูกแขวนกลับหัว เลือดไปคั่งที่หัว ความคิดสับสนไปชั่วคราว

ฉีเติ่งเสียนกอดแขนพิงกำแพงข้างๆ พูดกับซุนซิงเฉินเบาๆ “แกเพิ่งบุกรุกบริษัทคนอื่นโดยผิดกฎหมาย ฉันจัดการแกเป็นเรื่องธรรมดาเท่านั้น แต่ฉันก็ไม่ใช่คนไร้เหตุผล แกเอาเงินมาชดใช้หน่อย ฉันก็ยินดีให้อภัยแก”

ซุนซิงเฉินหงุดหงิด “แกยังอยากได้เงินของฉันอีก? ฉันเกรงว่าแกเอาไปแล้วก็ไม่มีชีวิตใช้นะ ไอ้เวร!”

หน้าซุนซิงเฉินแดงก่ำ พูดคำโต้แย้งไม่ออก การถูกคนแขวนกลับหัวหน้าประตูบริษัท เรื่องนี้ก็น่าอายไปจริงๆ

“ผู้อำนวยการลู่ หมายความว่าไง?!” ซุนเชียนคุนมองลู่กั๋วเซวียน ถาม

“ไม่เกี่ยวกับเขา เป็นฉันที่แขวนคนขึ้นไป ฉันเป็นประธานใหม่ของไจ้เย่กรุ๊ป คุณมีปัญหาอะไรมาคุยกับฉันได้” หยางกวนกวนเฉยๆ มาบังหน้าลู่กั๋วเซวียน พูดเงียบๆ

ซุนเชียนคุนได้ยินข่าวที่ไจ้เย่กรุ๊ปเปลี่ยนเจ้าของ ตาแหลมขึ้น แต่คนตรงหน้ากลับเป็นผู้หญิง ทำให้เขาแปลกใจเล็กน้อย

ซุนเชียนคุนจ้องมองหยางกวนกวนเย็นชา ให้ความรู้สึกกดดันแรงมาก ถ้าเป็นคนอื่นคงใจฟั่นเฟือนไปแล้ว

แต่หยางกวนกวนเฉยๆ สบตาซุนเชียนคุน บนหน้ายังมีรอยยิ้มบางๆ ไม่ใส่ใจความรู้สึกกดดันของอีกฝ่ายเลย

“ทำไมถึงทำแบบนี้?” ซุนเชียนคุนถาม

“เขาบุกรุกโดยผิดกฎหมาย และให้ลูกน้องมาทำร้ายฉัน ขัดขวางงานปกติของเรา” หยางกวนกวนพูด

มือขวาของซุนเชียนคุนยกขึ้นเล็กน้อย คนในกลุ่มข้างหลังเขามีคนเปิดเสื้อคลุม มือปรากฏมีดพับ โยนตรงไปที่เชือก

อย่างไรก็ตาม ฉีเติ่งเสียนยกเท้าขึ้นเตะซุนซิงเฉินอย่างแรง

ซุนซิงเฉินร้องเจ็บ พร้อมกับเชือกแกว่งไปมา มีดบินพลาดเป้า เสียงดังแทงที่กำแพงข้างหลัง