มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 450

ภูซิงซ่านก็ไม่รู้ว่าบอดี้การ์ดคนไหนลงมือก่อน จับเขาพลิกคว่ำบนพื้น จากนั้นก็ล้อมเข้ามากระทืบเขาไม่ยั้ง ไม่ให้เขาได้พักหายใจเลย!

เป็นเรื่องตลกแค่ไหนที่เขาภู่ซิงช่าน คุณชายใหญ่ของนายทุนซ่านซิง ถูกคนล้อมรอบกระทืบ

"ปลัดหยางช่วยผมด้วย!" ภู่ซิงซ่านร้องครวญคราง ถูกกระทืบจนหัวแตกแล้ว

หยางหลิงกวงพูดด้วยสีหน้าตึงว่า "คุณวิโนกราดอฟ ที่นี่คือประเทศหัวกั๋ว แม้ว่าคุณจะเป็นแขกต่างชาติที่มีเกียรติ แต่การใช้กำลังต่อผู้คนในประเทศหัวกั๋วของเราเป็นเรื่องที่ละเมิดกฎหมายนะครับ!"

วิโนกราดอฟทำเหมือนไม่ได้ยิน แค่มองไปที่ฉีเติ่งเสียน

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะออกมา เขาก็ไม่อยากให้หยางหลิงกวงลำบากใจ จึงพูว่า "เหล่าผูเถา ช่างมันเถอะ!"

วิโนกราดอฟโบกมือให้ลูกน้องของเขาให้แยกย้าย

หยางหลิงกวงรู้สึกพูดไม่ออกบอกไม่ถูกยังไงไม่รู้ นี่เขาเป็นปลัดปลอมหรือเปล่าเนี่ย สิ่งที่ตัวเองพูดกลับไม่ได้ผลเท่าฉีเติ่งเสียนพูดเลยสักนิด

"โอ้ย" ภู่ซิงซ่านที่นอนอยู่บนพื้นกุมหน้าท้องตัวเอง งอตัวเหมือนกุ้ง ตัวสั่นไม่หยุด

คุณชายใหญ่หัวแก้วหัวแหวนคนนี้ เมื่อกี้ยังทำตัวหยิ่งผยองอยู่เลย แต่ตอนนี้ ทั้งเนื้อทั้งตัวเต็มไปด้วยรอยเท้า สภาพน่าสมเพชนั้นทําให้คนรู้สึกทั้งตลกและสงสาร

วิโนกราดอฟถอนหายใจและพูดว่า "พ่อหนุ่ม ต่อไปจะทำอะไรอย่ากําเริบเสิบสาน ไม่งั้นละก็ นายก็คงต้องเสียเปรียบแบบนี้แหละ"

ภู่ซิงซ่านพูดด้วยความโกรธว่า "วิโนกราดอฟ คุณเสียมารยาทไปนะ!"

วิโนกราดอฟกลับพูดอย่างเรียบเฉยว่า "ยินดีมาหาเรื่องฉันได้ตลอดเวลา แต่หวังว่านายจะรับผลที่จะตามมาได้นะ!"

ภู่ซิงซ่านได้ยินคำนี้ ก็ตัวสั่น

ซ่านซิงเพิ่งดําเนินธุรกิจบางอย่างในประเทศเสวี่ย และได้รับผิดชอบโครงสร้างพื้นฐานด้านสัญญาณในรัฐของประเทศเสวี่ย และขั้นตอนต่อไปคือการเปิดโรงงานต่างๆ แล้วค่อยๆเข้าสู่ตลาดของประเทศเสวี่ย

ถ้าเขาทําให้วิโนกราดอฟโกรธล่ะก็ อีกฝ่ายแค่โบกมือ ก็สามารถไล่นายทุนซ่านซิงออกได้เลย แบบนั้นเขาคงจะถูกพวกคนโตคนใหญ่บีบคอจนตายแน่ๆ!

นายทุนซ่านซิงเรียกได้ว่าโด่งดังไปทั่วโลก ประเทศอื่นๆล้วนอยากให้พวกเขามาลงทุน แต่ประเทศเสวี่ยนั้นไม่เหมือนใคร พวกเขาที่ได้รับการยกย่องว่าเป็น "นักรบแห่งสงคราม" ไม่พอใจตรงไหนก็ใช้กำลังอย่างเดียวเลย

แน่นอนว่าวิโนกราดอฟเคยผ่านอะไรมาเยอะ ไม่แคร์คำพูดคุกคามของภู่ซิงซ่านอยู่แล้ว ในสายตาของเขา มองว่าเป็นแค่คนตัวเล็กตัวน้อยที่ไม่ควรค่าแก่การพูดถึง

"ถ้าไม่ใช่ว่าปลัดหยางอยู่ด้วยล่ะก็ คงถูกเหล่าผูเถาซ้อมจนตายแน่ๆ" ฉีเติ่งดสียนพูดกับภู่ซิงซ่านด้วยรอยยิ้ม

ภู่ซิงซ่านโกรธจนหน้าแดงหน้าดํา แต่สถานการณ์ในตอนนี้สำคัญกว่า

ตัวเองเป็นแขกต่างชาติ แต่ฉีเติ่งเสียนได้เชิญแขกต่างชาติที่เก่งกว่าเขามา และเป็นแขกต่างชาติที่ค่อนข้างมีชื่อเสียง ถ้าตัวเขายังเสแสร้งอยู่อีกล่ะก็ คงจะถูกเหล่าผูเถานั้นซ้อมตายจริงๆ!

ภู่ซิงซ่านไม่กล้าพูดอะไร และทําตัวนิ่งเงียบ

"ไสหัวไปซะ ยังจะเก็บรอให้ฉันเลี้ยงข้าวนายอีกเหรอ?"

"จําไว้ สวีเอ้าเสวี่ยไม่ใช่ขยะอย่างนายจะยุ่งด้วยได้ ตอนนี้เธอเป็นของฉัน"

ฉีเติ่งเสียนเอามือล้วงกระเป๋า มองภู่ซิงซ่านที่น่าสมเพชอย่างดูถูก และกล่าวคำพูดสุดท้ายนี้ออกมา

หลังจากภูซิงซ่านลุกขึ้น ไม่พูดอะไรสักคํา หันหลังแล้วเดินจากไปเลย

"คุณภู่ ขอโทษสำหรับเรื่องในวันนี้ด้วยนะ แต่คนที่ทำท่านคือวิโนกราดอฟ" หยางหลิงกวงก็กลับไปด้วยและอฑลธิบายให้ภู่ซิงซ่านฟัง

เมื่อเทียบกับภู่ซิงซ่านแล้ว เห็นได้ชัดว่าวิโนกราดอฟเป็นคนที่มีเรื่องด้วยไม่ได้เด็ดขาด แม้ว่าเงินทองเขาอาจไม่มากเท่ากับนายทุนซ่านซิง แต่อิทธิพลของเขานั้นน่ากลัวมาก!

ตอนนี้ประเทศหัวกั๋วและประเทศเสวี่ยมีเรื่องผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้อง แทบจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงผู้มีอํานาจเหล่านี้ได้ ไม่ว่าคน ก็มีเรื่องด้วยไม่ได้

ตัวอย่างเช่น เครื่องบินรบ FF-199 รุ่นใหม่ของประเทศหัวกั๋ว ชิ้นส่วนหลักเกือบทั้งหมดถูกนำเข้าจากประเทศเสวี่ย ถ้าไปมีเรื่องกับผู้มีอํานาจ เรื่องนี้รุนแรงถึงขั้นผลประโยชน์ระหว่างประเทศได้อย่างง่ายดาย ไม่มีใครสามารถแบกรับผลกระทบที่ตามมาได้

"เดี๋ยวดื่มสักแก้วสองแก้วไหม?" วิโนกราดอฟพูดพลางเหล่มองฉีเติ่งเสียน

"ได้ดิ ไปดื่มกัน!" ฉีเติ่งเสียนคิดสักแปปและไม่ได้ปฏิเสธเขา

ในขณะที่กําลังจะออกไปข้างนอก หวังตงลูกชายของหวังว่านจินก็เพิ่งจะมาถึง

ผู้จัดการร้านคนนั้นตกใจมาก หลังจากเห็นหวังตงก็ยิ่งตัวสั่นไม่หยุด

"ปิดร้านนี้ไปซะ ฉันไม่ชอบผู้จัดการร้านคนนี้" ฉีเติ่งเสียนสั่งการอย่างเรียบๆ

"รับทราบครับ ประธานฉี!" หวังตงตอบรับคำสั่ง

จากนั้นเขาก็มองสวีเอ้าเสวี่ยที่อยู่ข้างๆฉีเติ่งเสียนอย่างตกใจ เขาถอนหายใจในใจ ฉีเติ่งเสียนเป็นผู้ชายที่แม้แต่ผู้หญิงอย่างสวีเอ้าเสวี่ยก็สามารถพิชิตได้ ต่อไป ตระกูลหวังต้องเกาะเขากินเหมือนปลิงเลยล่ะ!

ฉีเติ่งเสียนพาวิโนกราดอฟมาที่ร้านเหล้าของเยี่ยเฟิง แล้วให้เยี่ยเฟิงเรียกหม่าหงจุนมา

แน่นอนว่าหม่าหงจุนรู้งานดี แค่สายหนึ่ง ก็เรียกสาวๆลูกครึ่งหลายคนที่เคยต้อนรับฉีเติ่งเสียนในครั้งที่แล้วมาด้วย

อีกอย่าง สองคนที่เคยดื่มกับฉีเติ่งเสียนนั้น เขาไม่เคยแตะต้องแม้แต่นิดเดียว ช่วงนี้ใช้เงินเลี้ยงไว้ ไม่ได้ให้ไปทํางาน แต่เงินเดือนกลับให้ตามตัวท็อปของทางคลับที่ให้เลย

สวีเอ้าเสวี่ยมองการสรรหาความสุขทางเพศตรงหน้าเธอ รู้สึกรังเกียจมาก โดยเฉพาะกลิ่นควันที่ฟุ้งไปเต็มห้อง ทําให้เธอรู้สึกคลื่นไส้กว่าเดิม

จางโหรวเห็นสาวสวยระดับนางฟ้าอีกคนที่อยู่ข้างๆฉีเติ่งเสียน สีหน้าของเธอก็ตึงเล็กน้อย แอบสาปแช่งในใจว่า "ไอ่ผู้ชายเหี้ย ขอให้ไม่แข็งไปตลอดชีวิต!"

"คุณไปนั่งตรงนั้นก่อน เดี๋ยวสาวสวยสองคนนี้เอ็นเตอร์เทนผมเอง" ฉีเติ่งเสียนยิ้มแล้วพูด ให้ลูกครึ่งสองคนที่เคยดื่มกับเขาครั้งที่แล้วนั่งลง

สวีเอ้าเสวี่ยรู้สึกเหยียดสาวเหล่านี้ และคิดในใจว่ารสนิยมของฉีเติ่งเสียนนี้ก็ไม่ดีไปสักเท่าไหร่เลยนิ