มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 464

ฉีเติ่งเสียนไม่แม้แต่รอให้คู่ต่อสู้สู้กลับ เขากางมือออกและใช้ “พลังเต่าลอยน้ำ” เพื่อคว้าไหล่ทั้งสองข้างของคู่ต่อสู้

เขาออกแรงเพียงเล็กน้อย เขาก็สามารถฉีกแขนของคู่ต่อสู้ได้ทันที!

แขนของสวีอวี้เจียถูกเขาฉีกออกอย่างง่ายดาย ไม่ต้องพูดถึงผู้หญิงที่ความแข็งแกร่งไม่เท่าเธอหรอก

แต่เขาไม่ทำอย่างนั้น หลังจากบีบไหล่อีกฝ่ายแล้ว เขาก็ก้าวไปข้างๆ บิดแขนอีกฝ่ายไปด้านหลังแล้วดึงออกจากกัน

“แคร็ก! แคร็ก!”

เสียงที่คมชัดทั้งสอง แขนทั้งสองของหญิงสาวเพอร์เฟคนี้ถูกเขาบิดทันที กล้ามเนื้อและกระดูกอยู่ในแนวที่ไม่ตรง และความเจ็บปวดก็แทรกซึมเข้าไปในไขกระดูก

ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทำให้หญิงสาวเพอร์เฟคคุกเข่าลงกับพื้น ใบหน้าของเธอซีด ร่างของเธอสั่นเทา และเธอขยับตัวไม่ได้

ฉีเติ่งเสียนเตะเธอที่ด้านหลังโดยไม่แสดงสีหน้าใดๆ ทำให้เธอกลิ้งตัวออกไปและกระแทกกำแพงอย่างแรง

สวีเอ้าเสวี่ยเพิ่งกลับมามีสติในเวลานี้ แต่ยังคงรู้สึกหวาดกลัว การต่อสู้ด้วยไฟฟ้านี้ไม่ใช่สิ่งที่เธอสามารถเข้าร่วมได้

“คุณเป็นใคร? อยากได้ชีวิตของผมมากเลยสิ!” ฉีเติ่งเสียนมองไปที่หญิงสาวเพอร์เฟคที่น่าอายและถามด้วยความเยาะเย้ย

อีกฝ่ายรู้สึกอับอายมากในขณะนี้และเสื้อเชิ้ตของเธอก็ถูกเปิดออกหลายกระดุม ภาพด้านในปรากฏ และเห็นได้ว่าเป็นสีดำบริสุทธิ์ที่น่าเบื่อมาก

หญิงสาวเพอร์เฟคส่ายหน้าและนั่งตัวตรงมองไปที่ฉีเติ่งเสียน จากนั้นก็พูดอย่างเย็นชา “นายฆ่าอาจารย์ของฉันแล้ว นายยังถามฉันว่าฉันเป็นใคร?”

ฉีเติ่งเสียนตกตะลึงและพูดว่า “ช่วงนี้ผมได้ฆ่าคนไปตั้งมากมาย ใครคืออาจารย์ของคุณ!”

ประโยคนี้ฟังดูน่ารำคาญเล็กน้อยแต่สิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นความจริงจริงๆ ดูเหมือนว่าช่วงนี้เขาจะฆ่าคนไปมากมายจริง

หญิงสาวเพอร์เฟคสูดหายใจลึกแล้วพูดว่า “อาจารย์ของฉันคือนายหางเสือของโมตูหลงเหมิน เหวินหย่งฟู!”

สวีเอ้าเสวี่ยชื่นชมยินดีที่ด้านข้าง “ฉีเติ่งเสียนคุณทำสิ่งชั่วร้ายเยอะมาก และตอนนี้มีคนจำนวนมากต้องการชีวิตของคุณ!”

“ถ้าผมไม่ลงมือตอนนี้ คุณคงกลายเป็นสุนัขตายไปแล้ว และคุณยังกล้าที่จะพูดกับผมแบบนี้อีกเหรอ?”

“ไม่ต้องพูดอะไร วันนี้ผมจะคิดดอกเบี้ยเพิ่ม!”

ฉีเติ่งเสียนมองเห็นความเย่อหยิ่งของสวีเอ้าเสวี่ย ดังนั้นเขาจึงเยาะเย้ยและตอบโต้

เมื่อสวีเอ้าเสวี่ยได้ยินคำว่า “ดอกเบี้ย” เธอก็อดไม่ได้ที่จะหน้าซีดและร่างกายของเธอก็สั่นเทา เห็นได้ชัดว่าเรื่องของ “การคิดดอกเบี้ย” ได้ทิ้งความประทับใจที่ลบไม่ออกและน่าเศร้าไว้ในใจของเธอ

“ในเมื่อคุณมาที่นี่เพื่อแก้แค้น คุณก็ต้องเตรียมพร้อมกับความตาย” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็น หยิบปืนพกออกมาจากเอวของเขา คลิกปืน แล้วยกมือขึ้นเพื่อเล็ง

หญิงสาวเพอร์เฟคมองดูปากกระบอกปืนด้วยความสิ้นหวัง เธอกัดฟันแล้วพูดว่า “ฉันแค่เกลียดที่ฉันฉินถางหยู่ไร้ความสามารถและไม่สามารถฆ่าผู้ร้ายเพื่อล้างแค้นให้กับอาจารย์ของฉันได้!”

ฉีเติ่งเสียนเหนี่ยวไกและทำให้เกิดเสียงคลิก

จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า “คุณโชคดี มันติดขัด”

ฉินถางหยู่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วถอนหายใจด้วยความโล่งอก ไม่มีใครอยากตายและเธอก็เช่นกัน แม้ว่าเธอจะมาพร้อมกับความมุ่งมั่นที่จะตายก็ตาม

“ขวดไวน์พิษใน บ่อน้ำพุร้อนเทียนฉือครั้งที่แล้วคงเป็นฝีมือคุณใช่ไหม?” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็น

เขาและเซี่ยงตงฉิงพบกันที่บ่อน้ำพุร้อนบ่อน้ำพุร้อนเทียนฉือ และดื่มไวน์หนึ่งในขวดนั้นเป็นไวน์พิษแต่ไม่ได้ก่อให้เกิดอันตรายใดๆกับเขา

ฉินถางหยู่ยิ้มอย่างเย็นชา “น่าเสียดายจัง ที่ไม่สามารถวางยาพิษให้คุณตายได้!”

ฉีเติ่งเสียนตอบ “จริงๆแล้ว วันนั้นผมเห็นคุณที่บ่อน้ำพุร้อนเทียนฉือ ดังนั้นเมื่อคุณปรากฏตัวในวันนี้ ผมก็รู้สึกประทับใจเล็กน้อย ไม่อย่างนั้น ถ้าผมไม่ทันระวังตัว คุณอาจทำร้ายผมได้จริงๆ!”

ใบหน้าของฉินถางหยู่ดูน่ากลัวและเธอก็ไม่พูดอะไรเลย ตอนนี้เธอล้มเหลวและตกอยู่ในมือของฉีเติ่งเสียน จะมีชีวิตหรือตายก็ขึ้นอยู่กับเขา

“คุณเกือบจะประสบความสำเร็จแล้ว พยายามเข้านะ!” ฉีเติ่งเสียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ผู้ชายคนนี้ทำให้ฉินถางหยู่โกรธมาก เธอไม่เคยเห็นคนหยิ่งผยองขนาดนี้มาก่อน มันน่ารังเกียจเกินไป!

“ไปกันเถอะ ผมจะพาคุณไปที่บ่อน้ำพุร้อนบ่อน้ำพุร้อนเทียนฉือ ผมอยากเห็นคุณใส่บิกินี่” ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยรอยยิ้ม

เมื่อก่อนหากใครกล้าทำคำขอที่หยาบคายเช่นนี้ ผู้คุ้มกันของสวีเอ้าคงจะทักทายด้วยการตบปาก

แต่ตอนนี้เธอต้องยอมรับคำขอต่างๆ ที่ฉีเติ่งเสียนอยากให้ทำ

หากไม่เห็นด้วยสวีกรุ๊ปจะดิ่งลงห้าแต้ม...

ฉีเติ่งเสียนยังรู้สึกว่าทักษะการคุกคามของเขาไม่ดีนัก แต่เขาต้องบอกว่ามันมีประโยชน์มากเช่นกัน!

การแช่น้ำพุร้อนในฤดูหนาวเป็นเรื่องที่สนุกสนานอย่างไม่ต้องสงสัย ไม่ต้องพูดถึงการได้เห็นสวีเอ้าเสวี่ยสวมบิกินี่สีขาวอวดหุ่นต่อหน้าซึ่งเป็นสิ่งที่ดีมาก

จากนั้นฉีเติ่งเสียนก็รอและไล่ทุกคนออกไป ขอให้พนักงานเสิร์ฟแขวนป้ายห้ามรบกวนที่ประตูห้องส่วนตัว และเริ่มเรียกร้องความสนใจจากสวีเอ้าเสวี่ย

มีน้ำขึ้นมีลงและน้ำพุร้อนก็ล้นไปทั่วสระ

สวีเอ้าเสวี่ยแช่ตัวในบ่อน้ำพุร้อนอย่างเงียบๆ โดยคุกเข่าด้วยความมึนงง ราวกับหวังว่าน้ำอุ่นๆ จะสามารถล้างความอัปยศอดสูที่ ฉีเติ่งเสียนนำมาให้เธอได้

“ผมพอใจมาก คราวหน้าอย่าลืมยกก้นให้สูงขึ้น!” ฉีเติ่งเสียนยื่นมือออกมาบิดคางแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม

ดวงตาของสวีเอ้าเสวี่ยไม่สนใจที่จะจุดความโกรธอีกต่อไป แต่กลับสงบและเยือกเย็น

ฉีเติ่งเสียนปล่อยให้สวีเอ้าเสวี่ยแช่ตัวในสระน้ำ เขาใส่เสื้อคลุมอาบน้ำแล้วเดินไปเปิดประตูห้องส่วนตัว

สวีเอ้าเสวี่ยหันศีรษะของเธออย่างสงสัยและเห็นเซี่ยงตงฉิงยืนอยู่นอกห้องส่วนตัว

จากนั้น เธอได้ยินเซี่ยงตงฉิงถามว่า “เสร็จแล้วเหรอ?!”

สามคำง่ายๆ แต่จิตใจที่สงบของเธอระเบิดในทันที!