มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 536

หลังจากที่ซุนเหลียนเฉิงมาขอโทษ คนที่มาคือหูเต๋อ

สำหรับหูเต๋อแล้ว ฉีเติ่งเสียนก็ไม่ได้ให้สีหน้าดีๆเลย ซ้ำยังบอกให้หยางกวนกวนเรียกผู้รักษาความปลอดภัย อย่าให้คนคนนี้เข้ามาในบริษัท

พนักงานของโรงพยาบาลจังหวัดตงไห่ ไม่ได้ให้ต้อนรับ

ใบหน้าของหูเต๋อขุ่นเคืองด้วยความโกรธ แต่ทำอะไรได้บ้าง? ในมือของเขามียาพิเศษนั้น คือของหายาก อีกอย่างเริ่มมีการผลิตในท้องถิ่นแล้ว ราคาก็ต่ำลงเช่นกัน

โรงพยาบาลในจังหวัดของตนมีผู้คนสันจรไม่น้อยเลย แต่เมื่อพบคนไข้ไม่กี่คนที่ต้องใช้ยานั้นรักษาโรค ก็ต้องนำเข้าจากต่างประเทศ ค่ารักษาก็ต้องให้คนไข้เป็นคนรับผิดชอบ

เมื่อเทียบกันแล้ว โรงพยาบาลอื่นที่มียารักษาชนิดนี้ แล้วคนไข้ยังจะมาโรงพยาบาลเขาทำไมอีก?

"คนไข้ของโรงพยาบาลจังหวัดตงไห่ยังเป็นลูกค้ารายใหญ่ ก็ยังต้องเอายานี้มาให้ได้ ไม่อย่างนั้น หนึ่งปีขาดทุนเป็นร้อยล้าน"หยางกวนกวนพูดกับฉี่เติ่งเสียน

"ฉันรู้หน่า แต่ว่า ไม่ควรให้หูเต๋อไปง่ายๆ รออีกหน่อย สกุลหม่าถูกจัดการไปแล้ว เขาก็ลอยนวลได้อีกไม่นานหรอก"ฉีเติ่งเสียนหัวเราะ ไม่ได้สนใจอะไร

ใกล้ถึงสิ้นเดือนแล้ว เงินร้อยล้านของภู่ซิงซ่านนั้น เขาคงจะหนีไม่พ้นแล้ว

แค่พึ่งยาพิเศษที่จู่ๆก็ออกมา ภู่ซิงซ่านทนไม่ได้ มิหนำซ้ำ ธุรกิจของเขาในตอนนี้ ถูกเทียนไล่เภสัชกรรมขุดไปแล้วสักส่วนใหญ่

ต่อมา ก็คือวันที่ประธานฉี่ของเทียนไล่เภสัชกรรมขึ้นแท่นแทนซ่านเภสัชกรรม ตำแหน่งของทั้งสองฝ่ายกลับกันอย่างสิ้นเชิง

หลังจากนั้น ฉี่เติ่งเสียนได้รับสายของจางเค่อผู้อำนวนการหน่วยรักษาความปลอดภัยท้องถิ่น

จางเค่อตักเตือน"พลโทฉี่ ขั้นตอนกำลังจะแล้วเสร็จ หากไม่มีปัญหาอะไร เราจะไปถึงในเวลาเย็นหกโมง มอบตัวของคุณอิวาให้กับเชคอฟ"

ฉี่เติ่งเสียน"ฉันรู้แล้ว?"

หลังจากพูดจบ เขาก็วางสายทันที

ใบหน้าของจางเอ่อเต็มไปด้วยรอยยิ้มเย็น กล่าว"พูดเรื่องไร้สาระอะไร ยังจะสาบานกับคนอื่นอีก สุดท้ายแล้วก็ช่วยอะไรไม่ได้อยู่ดี!"

หน่วยรักษาความปลอดภัยท้องถิ่น สำหรับฉี่เติ่งเสียนแล้วล้วนเป็นการร้องเรียนที่ดูหมิ่นเหยียดหยาม เพราะ ผ่านไปแล้วหลายวัน ก็ไม่เห็นว่าฉี่เติ่งเสียนจะทำอะไรเชคอฟ

"ตอนเย็นฉันจะออกไปข้างนอกสักหน่อย คนที่เคยร่วมงานbeefของเทียนไล่เภสัชกรรม อย่าปล่อยเข้ามาแม้แต่คนเดียว ให้พวกมันออกไปให้หมด"ฉี่เติ่งเสียนลุกขึ้น พูดกับหยางกวนกวน

"ได้ค่ะ ประธานฉี่"หยางกวนกวนพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง "พวกเราจะไปโมตูกันเมื่อไหร่?"

"อย่ารีบร้อน ยังไม่ถึงเวลา ต้องจัดงานเรื่องของเราที่จังหวัดตงไห่ให้เรียบร้อยก่อน ค่อยเริ่มเคลื่อนไหว?"ฉี่เติ่งเสียนยิ้มบางๆยื่นมือไปลูบหัวของเธอ

สรุปแล้ว ถูกหยางกวนกวนตบด้วยหนึ่งฝ่ามือ เสียงดังป๊าบทำให้กำมือของฉี่เติ่งเสียนเปิดออก

แล้ว เธอกำหมดยกขึ้น กล่าว"อย่ามาเอาเปรียบกันเฉยๆ ตอนนี้ฉันไม่ใช่เด็กไม่รู้ความแล้วนะ!"

ฉี่เติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะยิ้ม ถอยหลังเว้ยระยะไปสามถึงสี่เมตร กล่าว"ช่วงนี้ฉันกำลังดูUFCนักแข่งมืออาชีพอยู่ วิจัยของชนิดใหม่ได้ คุณอยากจะฝึกมั้ย?"

หยางกวนกวนก้มหน้ามองเท้าตัวเอง แล้วพยักหน้า กางเกงที่ใส่ในวันนี้ ก็ไม่มีปัญหาอะไร

ตอนที่ฉี่เติ่งเสียนใส่ชุดสูทอยู่บ้านคนอื่นสอนเธอท่า"หมาเหลืองฉี่" มันหยิ่งมากจนไม่สามารถหยิ่งไปกว่านี้ได้

"เธอเตรียมตัวรับให้พร้อมนะ นี่เป็นท่าทิ้งตัว ฉันจะผสานกับท่าร่างกายรูปมังกร"ฉี่เติ่งเสียนกล่าวเฉยเมย

"คุณมาได้!"หยางกวนกวนจัดท่ากำปั้นทันที จ้องฉี่เติ่งเสียนอย่างจริงจัง

คราวนี้เธอยืนขึ้นใน"ท่าสามร่าง" เหมือนกับว่าพรสวรรค์ของทั้งสามสวรรค์ โลก มนุษย์ถูกรวมเข้าเป็นหนึ่งเดียว สายตาเฉียบคม เมื่อมองผ่านจากปลายนิ้วของเธอ เท้าของเธอเจาะลงไปที่พื้นดั่งกรงเล็บของไก่

ฉี่เติ่งเสียนไม่พูดอะไรมาก ร่างกายทรุดตัวลงอย่างกระทันหัน สองขาแยกจากกันทันที การเคลื่อนไหวดูอึดอัดและเกินจริง แต่ระยะการเคลื่อนไหวของขานั้นกว้างมาก!

หนึ่งก้าวในเวลา เธอย่อตัวลง ภายในเวลาไม่กี่วิก็มาถึงตรงหน้าของหยางกวนกวน！

"คนบ้า！"หยางกวนกวนกัดฟัน ไม่คิดเลยว่าเขาจะทุ่มเธอจริงๆ ไม่มีความเป็นคนเลยจริงๆ

ตัวเองปฏิสธ แต่เขาไม่เข้าใจเหรอ ว่าผู้หญิงต้องทะนุถนอมหน่อย?

ฉี่เติ่งเสียนยิ้มกล่าว"โอเคโอเค ท่านี้เธอก็คิดเองแล้วกัน ฉันจะสอนเธอีหลัง ยังคงใช้งานได้มากจริงๆ"

หยางกวนกวนเบ้ปาก รู้สึกโกรธมากๆ

ฉี่เติ่งสียนเดินไปข้างหน้า ยื่นมือไป กล่าว"ลุกมาได้แล้ว เธอคือเลขานะ นั่งอยู่ที่โซฟาของเจ้านาย มันใช่ได้ที่ไหนกัน?"

ในใจหยางกวนกวนคิดว่าใครจะให้เขาดึงกัน แต่ก็ยังยื่นมือให้เขาช่วยดึง

สรุปแล้วแค่ยื่นมือออกไป เพียงเเค่ฉี่เติ่งเสียนดึงเข้ามาในอ้อมเเขน ชนเข้าอ้อมกอดเต็มๆ

"รอให้ถึงวันนั้นวันที่กังฟูของฉันสูงขึ้น ฉันจะต้องคิดทุกวิถีทางเพื่อฆ่าแกไอ้สารเลว！"ใบหน้าของหยางกวนกวนแดงไปถึงใบหู ทุกๆวันนี้ เจ้านายแกล้งงเธอเป็นความสุข มันน่าเกียจจริงๆ

เมื่อเห็ฯว่าฉี่เติ่งเสียนกกำลังจะจูบลงมา หยางกวนกวนไม่พูดพร่ำ ท่าเดียว"ท่าข้าวจิกไก่ทอง"ใช้หัวชนเข้ากับจมูกของเขาโดยตรง

ฉี่เติ่งเสียนยังถือว่าเป็นอาจารย์ เอื้อมมือออกไปดึงผมหางม้าของเธอ ดึงจนหลังหัวของเธอเจ็บ ทำได้เพียงถูกบังคับให้เอัยงหัวไปข้างหลังเท่านั้น

ฉี่เติ่งเสียนก้มหัวลง รับด้วยความปรารถนา

หยางกวนกวนไม่มีคำพูด ไม่ทันพลักออก ก็ปล่อยให้อีกฝ่ายจูบอย่างแรงงจนแทบจะหายใจไม่ออก......

เวลานี้ ในใจอดไม่ได้ที่จะคิด"ไม่น่าแปลกใจเลยที่การตีใครสักคนก็เหมือนกับการจูบใครสักคน"

แลัว เธอก็รู้สึกอีกครั้ง กระดุมบนหน้าอกของเธอเหมือนจะถูกปลดออกแล้ว