มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1705

ในขณะนั้น เสียงของการต่อสู้ที่น่ากลัวดังมาจากทิศทางที่เฟนด์และคนอื่น ๆ กำลังมุ่งหน้าไป เจ้าวิหารเยเกอร์และสมาชิกวิหารแห่งทวยเทพและราชาของเขาถูกผู้อาวุโสโมสลีย์และสมาชิกจากวิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์ล้อมอยู่

แฮร์รี่ เยเกอร์มีสีหน้าสยดสยอง ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเขาได้พบทักษะยุทธเข้าและสามารถช่วยให้ผู้อาวุโสในระดับเทพแท้จริงอีกสองคนทะลวงไปสู่ขั้นที่หนึ่งในระดับเทพสูงสุดได้

สมาชิกคนอื่น ๆ จากชนเผ่าของเขาต่างกระจัดกระจายกันออกไป แต่พวกเขาก็กลับมากลุ่มกันใหม่ได้เกือบแปดร้อยคน ทว่าน่าแปลก พวกเขาได้ไปพบเข้ากับกลุ่มของวิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์ และถูกล้อมเข้า

หากไม่ใช่เพราะมีปรมาจารย์ในระดับเทพแท้จริงอยู่เคียงข้างเขา กลุ่มของพวกเขาคงถูกฝ่ายตรงข้ามบดขยี้ไปแล้ว

ทว่าสถานการณ์ของพวกเขาก็ดูไม่ค่อยดีนัก ไม่เพียงแต่ฝ่ายตรงข้ามจะมีจำนวนมากกว่า แต่ผู้อาวุโสโมสลีย์จากวิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์ก็ทะลวงไปถึงขั้นที่สองของระดับเทพสูงสุดไปแล้ว ยิ่งกว่านั้น พวกเขายังมีปรมาจารย์ที่อยู่ในขั้นที่หนึ่งระดับเทพสูงสุดอีกสามคนด้วย เห็นได้ชัดว่าหลังจากเข้าไปในป่าแห่งนี้แล้ว พวกเขาก็ได้รับประโยชน์มาอย่างมากมาย

ขณะนั้น กลุ่มของแฮร์รี่ได้รับบาดเจ็บกว่า 200 ราย แม้ว่าฝ่ายตรงข้ามของพวกเขาจะได้รับบาดเจ็บเหมือนกัน แต่ฝ่ายของแฮร์รี่นั้นได้รับผลกระทบมากกว่า พวกเขาพยายามบุกฝ่าวงล้อมออกไปหลายครั้ง แต่ก็จบลงด้วยความล้มเหลวทุกครั้งไป ผู้คนจำนวนมากในกลุ่มของพวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส หากฝ่ายตรงข้ามโจมตีพวกเขาอีกครั้ง พวกเขาจะตกที่นั่งลำบากแน่นอน

“เจ้าวิหารเยเกอร์ ผมขอแนะนำให้คุณยอมจำนนและร่วมมือกับเรา ในตอนนี้สิ่งต่าง ๆ ได้เปลี่ยนไปแล้ว หากพวกคุณจับมือกับวิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์ของเรา ผมสามารถยกตำแหน่งผู้อาวุโสให้คุณได้นะ!” ผู้อาวุโสโมสลีย์ยิ้มอย่างมีเลศนัย

“อ้อ เกือบลืมไปเลย ไอ้หน้าโง่แมทธิวนั่นเอาแต่ตัดสินใจอะไรโง่ ๆ คนของผมบอกว่าพบศพของเขาในป่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไอ้หน้าโง่นั่นคงจะตายตั้งแต่สองวันแรกหลังจากเข้ามาในป่านี้ ผมเดาว่าเขายังทะลวงไปไม่ถึงระดับเทพสูงสุดด้วยซ้ำ ช่างน่าตลกสิ้นดีที่ต้องตายไปแบบนั้น!”

แองกัสรู้สึกกระวนกระวายใจในขณะที่เขาคุยโวว่า “ผมแก่แล้วและไม่ค่อยสนใจตำแหน่งเจ้าวิหารนักหรอก แต่สวรรค์ประทานพรให้ผมได้มีโอกาสเข้ามาที่นี่อย่างไม่คาดฝัน ทำให้ผมมีโอกาสที่จะก้าวขึ้นเป็นปรมาจารย์ในระดับเทพสูงสุดและมีอายุยืนยาวขึ้น สิ่งเดียวที่ผมเสียใจก็คือการที่ผมไม่ได้ฆ่าเขาด้วยมือของผมเอง มิฉะนั้น ผมจะให้เขาได้ลิ้มรสความอัปยศอดสูอย่างที่สุดก่อนที่เขาจะตาย!”

สีหน้าของแฮร์รี่ดูหวาดกลัวเป็นอย่างมาก แองกัสจะขอให้พวกเขาซึ่งเป็นหนึ่งในสี่ชนเผ่าโบราณยอมก้มหัวได้อย่างไร ถ้าข่าวแพร่ออกไปพวกเขาคงอับอายจนตาย!

อย่างไรก็ตาม มันเป็นการหนทางที่ยากลำบากสำหรับเขาที่จะไปให้ถึงระดับเทพสูงสุดพร้อมกับมีอายุขัยที่ยาวนานขึ้น นี่อาจเป็นจุดสิ้นสุดของชีวิตเขาหรือเปล่า? ในขณะนั้นเขาติดอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกอย่างที่สุด