มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1782

สิ่งที่ชายตรงหน้าพูดทำให้หัวใจของออสตินสั่นสะท้าน เป็นความจริงที่มีทรัพยากรเสริมพลังยุทธมากมายในป่า และเมื่อศิษย์จากเผ่ากระหายเลือดได้รับมันไป พวกเขาจะไม่มีวันได้มันกลับคืนมา

เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดว่า “ไม่ต้องห่วง ฉันแน่ใจว่าศิษย์จากเผ่ากระหายเลือดจะต้องตายไปไม่น้อย และข้าวของของศิษย์จากกระหายเลือดจะตกไปอยู่ในมือของคนนอกพวกนั้นด้วยเหมือนกัน ยิ่งไปกว่านั้น หากคนนอกพวกนั้นสามารถฆ่าศิษย์จากเผ่ากระหายเลือดได้ แล้วถ้าจะปล่อยให้คนเหล่านั้นได้รับค่าตอบแทนสักหน่อยจะเป็นไรไป?”

หลังจากที่ชายวัยกลางคนได้ยินสิ่งนี้ก็พยักหน้าและพูดว่า “สิ่งที่คุณพูดนั้นถูกต้อง แต่เราจะต้องรอกันอีกกี่วันล่ะ?”

“อย่างน้อยก็อาจจะอีกสักสองสามวัน? เพราะถ้าเราออกไปเร็วเกิน ฉันกลัวว่าคนของตำหนักคลื่นเมฆาก็จะมาช้าเช่นกัน แล้วถ้าผู้คนจากตำหนักคลื่นเมฆามาช้ากว่าที่คิด เราจะเผชิญกับความสูญเสียครั้งใหญ่หากต้องต่อสู้กับพวกนั้นนานเกินไป!” ออสตินครุ่นคิดก่อนที่จะพูดต่อ “พวกนายไปจับตาดูสิ่งที่เกิดขึ้นในป่าต่อเถอะ ถ้ามีข่าวคราวอะไรให้รีบมารายงานฉันทันที เข้าใจไหม?”

“ไม่ต้องห่วงครับ หัวหน้าป้อมปราการที่หนึ่ง เราจะรีบมารายงานคุณอย่างแน่นอน!” ชายวัยกลางคนโบกมืออย่างสุภาพและจากไปอย่างรวดเร็ว

ในขณะเดียวกัน ที่ด้านนอกของป่านั้นมีการก่อกองไฟขึ้นหลายกอง เหล่าผู้อาวุโสและหัวหน้าเผ่ากระหายเลือดที่เฝ้าอยู่นอกป่ากำลังลิ้มรสเนื้อสัตว์อสูรเลิศรสแกล้มด้วยไวน์ชั้นดีไปด้วย เห็นได้ชัดว่าพวกเขาสุขสบายเพียงใด

ผู้อาวุโสลำดับที่สี่พยักหน้าและกล่าวว่า “สิ่งที่หัวหน้าเผ่าพูดนั้นถูกต้อง พวกเขาอาจจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ เพราะคนของกองทัพทั้งเก้าก็ไม่ได้มาค้นหาสิ่งของล้ำค่าในป่านี้เสมอไป เมื่อเร็ว ๆ นี้พวกเขาอาจมาค้นหาสิ่งของมีค่าไปแล้วและกำลังยุ่งอยู่กับการฝึก พวกเขาก็เลยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในป่า”

“เป็นไปไม่ได้หรอก เจอความโกลาหลครั้งใหญ่แบบนั้น แม้วันแรกอาจจะไม่รู้แต่วันต่อมาพวกเขาต้องรู้แน่ จริงอยู่ที่เราอยู่ไกลกันพอสมควร แต่วันนี้อากาศดีแถมท้องฟ้าก็แจ่มใส ผมแน่ใจว่าคนของพวกเขาต้องพบอะไรผิดปกติที่เกิดขึ้นในป่าถ้าพวกเขายืนอยู่บนกำแพงสูงของป้อมปราการ ถูกไหม? พวกเขาต้องเห็นอะไรบางอย่างแน่!”

ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งส่ายหน้าและพูดว่า “ผมว่ากองทัพทั้งเก้าไม่กล้าออกมาเพราะกลัวเรา หรือไม่ก็แกล้งทำเป็นไม่เห็นอะไรเลย การแกล้งปิดตาข้างหนึ่งจะไม่เป็นการหาเหาใส่หัวตัวเอง”