มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2060

หัวใจของทุกคนกลับมาหนักอึ้งอีกครั้งเมื่อพวกเขาได้ยินสิ่งนี้ และมือของพวกเขาก็เริ่มสั่น หมายักษ์ตาเดียวตามหาบุคคลได้โดยติดตามความผันผวนของพลังที่แท้จริงที่เหลืออยู่ของบุคคลนั้น เมื่อใครก็ตามเรียกใช้ทักษะยุทธหรือทักษะใด ๆ ก็ตาม จะมีความผันผวนของพลังที่แท้จริงหลงเหลืออยู่ในสิ่งที่พวกเขาใช้ มนุษย์ไม่สามารถตรวจจับความผันผวนของพลังงานที่แท้จริงประเภทนี้ได้ แต่หมายักษ์ตาเดียวสามารถตรวจจับได้ แม้ว่าเสื้อผ้าของบุคคลนั้นจะมีความผันผวนของพลังงานที่แท้จริงที่อ่อนแอมากเพียงใดก็ตาม แต่ภายในดวงตาขนาดใหญ่ของหมายักษ์ตาเดียว พลังงานที่แท้จริงสามารถขยายให้ใหญ่ขึ้นได้อย่างไม่อาจวัด

ในขณะนี้อัลเบี้ยนตื่นขึ้นมาและใบหน้าของเขาก็กลับมามีสีสันเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าสมุนไพรวิญญาณที่ดไวท์และเจดใช้รักษาเขาก่อนหน้านี้ได้ผลดี แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีใครอยู่ในอารมณ์ที่จะมาเฉลิมฉลอง

"อึก!" เฟนด์กัดฟันในขณะที่ความวิตกกังวลในใจของเขาทวีความรุนแรงขึ้น เพราะเขาสังเกตเห็นว่าหมายักษ์ตาเดียวดูเหมือนจะมุ่งไปที่เป้าหมายของมันและกำลังกระดิกหางและมองตรงมายังทิศทางของพวกเขา นี่เท่ากับว่าพวกเขากำลังจะเผชิญหน้ากับโทษประหาร เขาหายใจไม่ทั่วท้อง และเขารู้สึกเสียใจที่ปล่อยให้แนชออกมาจากเรือวิญญาณมัสตาร์ด ซี๊ด เขาไม่เคยคิดเลยว่าเรื่องจะจบลงแบบนี้

“เราต้องออกจากที่นี่! หมายักษ์ตาเดียวเจอเราแล้ว” เฟนด์กล่าวอย่างเด็ดขาด

ใบหน้าของดไวท์มืดมนราวกลางคืน “แล้วเราจะหนีไปไหนได้? พวกเขาอยู่กันทั่วไปหมด ขืนออกไปสุ่มสี่สุ่มห้าเราได้ตายกันหมดแน่!” เขาพูดด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนก

“เวรแล้ว!” เฟนด์ร้องเสียงต่ำเมื่อเห็นว่าชายคนนั้นกำลังจะไปที่ไหน ทันใดนั้นเอง กระดานเวทย์ป้องกันขนาดเล็กที่เขาถืออยู่แตกเป็นเสี่ยง ๆ พร้อมกับเสียงแตกร้าว และทุกคนก็รู้ได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นโดยไม่ต้องมีคำอธิบาย

กระดานเวทย์ป้องกันขนาดเล็กเชื่อมโยงถึงกัน จึงไม่น่าแปลกใจที่แผ่นกระดานในมือของเฟนด์จะแตกถ้าชายผู้สวมหน้ากากจะทำกระดานเวทป้องกันอีกแผ่นที่อยู่นอกถ้ำพังลง โชคดีที่พวกเขาได้เห็นทุกสิ่งที่จำเป็นแล้ว เฟนด์หันศีรษะและมองไปที่อัลเบี้ยน