มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2061

“พวกเขาอยู่ห่างจากเราประมาณหนึ่งร้อยหลา อีกไม่นานก็คงมาถึงที่นี่ เราต้องไปเดี๋ยวนี้ แต่เราจะออกไปอย่างหุนหันพันแล่นไม่ได้ ไม่อย่างนั้น เราไม่รอดแน่ มีทางเดียวที่เราจะทำได้ ทำตามฉันล่ะ!" เฟนด์กล่าวอย่างเย็นชาและมุ่งมั่น

เขารีบดึงแนชไปและมุ่งหน้าไปยังทางเข้าถ้ำ ทั้งดไวท์และเจดลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่เพียงวินาทีเดียวเท่านั้น พวกเขาก็ไม่คิดอะไรอีกต่อไป และแม้ว่าเฟนด์จะไม่ได้อธิบายการกระทำของตัวเอง แต่เขาก็ยังเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขา พวกเขาสบตากันอย่างรวดเร็วและพยุงอัลเบี้ยนขึ้นอย่างรวดเร็วและตามเฟนด์ออกไป

ทางเข้าถ้ำหันไปทางทิศใต้และหากพวกเขาต้องการหลบหนี พวกเขาก็ควรมุ่งหน้าไปทางเหนือหรือตะวันออก แต่ไม่เลย เฟนด์กลับเลือกที่จะไปทางใต้แทน ยิ่งไปกว่านั้น เส้นทางที่พวกเขาไปนั้นก็นับว่าห่างไกลมาก เมื่อพิจารณาจากวัชพืชหนาทึบรอบ ๆ แม้แต่สัตว์อสูรและสัตว์ประหลาดก็ไม่ได้ย่างกรายมายังพื้นที่แห่งนี้บ่อยนัก เส้นทางของพวกเขาห่างไกลมากขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งมีหมอกหนาทึบปรากฏขึ้นรอบตัวพวกเขา

ถึงตอนนั้น ใบหน้าของทั้งดไวท์และเจดก็หม่นลง แต่เฟนด์ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ในที่สุดเจดก็ทนไม่ได้อีกต่อไปและถามเขาว่า “เราจะไปไหนกัน? ทำไมที่นี่ถึงมีแต่หมอก?”

ห่างออกไปหนึ่งไมล์ ชายสวมหน้ากากและกลุ่มของเขากำลังไล่ตามคนทั้งห้ามาด้วยความเร็วพอประมาณ พวกเขาไม่กลัวที่จะคลาดกับเป้าหมาย ไม่ใช่ในตอนที่เขามีหมายักษ์ตาเดียวอยู่ด้วย สำนักวายชนม์ไม่ได้ให้งบประมาณอะไรในแผนการที่เขากำลังทำเลย และชายสวมหน้ากากจะไม่ยอมให้ใครมาขัดขวางแผนการของพวกเขา โดยเฉพาะศิษย์สำนักสหัสบรรณที่หนีรอดไปได้ก่อนหน้านี้ นอกจากนี้ เขาจะกลายเป็นตัวตลกของเมืองหากมีข่าวลือว่าเขาซึ่งเป็นนักสู้ระดับผลึกวสันต์ไม่สามารถเอาชนะนักสู้ขั้นสูงสุดระดับแรกกำเนิดได้ ดังนั้นเขาต้องฆ่าคนพวกนั้นให้ได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

ศิษย์ของสำนักวายชนม์มองไปซ้ายทีขวาที จากนั้นขยับเข้าไปใกล้ชายสวมหน้ากากและพูดว่า “ผมว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมุ่งไปทาง…”

“ผาโทมนัส” ชายสวมหน้ากากเอ่ยปากต่อประโยคของศิษย์คางแหลมจนจบอย่างเย็นชา

เฟนด์หยุดเดิน เจดและอีกสองคนจึงตามเขาไปได้ทัน

“อีกประมาณสิบหลาเราจะถึงผาโทมนัส” เฟนด์กล่าว

สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น "ว่าไงนะ?! แล้วนายพาเรามาที่นี่ทำไม? นายคงไม่ได้คิดจะให้พวกเรากระโดดลงไปหรอกใช่ไหม ไม่งั้นจะต่างอะไรกับการถูกพวกนั้นฆ่า?”