มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2225

ชายสวมหน้ากากยืนอยู่ข้างหลังเฟนด์สามเมตรและจ้องมองเขาด้วยสายตาเฉียบคม

อย่างไรก็ตาม เฟนด์ตอบอย่างไม่แยแส “มีคนอยากจะฆ่าฉันมากมาย แต่คนพวกนั้นมักจะจบลงด้วยการตายเสียเอง”

“ฮึ่ม! เย่อหยิ่งอะไรแบบนี้!” ชายสวมหน้ากากเยาะเย้ย

เฟนด์เพิกเฉยต่อสถานการณ์ที่อยู่ด้านหลัง และก้าวเข้าสู่หุบเหวแห่งสุญญะ ขณะที่ขาทั้งสองของเขาเหยียบพื้น เขาก็รู้สึกได้ถึงคลื่นพลังงานที่มองไม่เห็นที่กำลังปกคลุมไปทั่วร่างกายของเขา เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เนื่องจากพลังงานดังกล่าวเป็นเหมือนซีเมนต์แข็ง ไม่กี่วินาทีต่อมา เขาก็เคลื่อนที่ไปอย่างรวดเร็วและไปปรากฏตัวที่ด้านบนของเหว

หลังจากที่ร่างกายของเขาสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ เฟนด์ก็ยังคงรู้สึกถึงพลังสกัดกั้นที่คลุมเครืออยู่รอบตัวเขา แม้ว่าเขาจะยืนอยู่ในพื้นที่เดียวกันกับคนอื่น ๆ แต่พวกเขาก็อยู่ในพื้นที่ของใครของมัน แน่นอนว่าเฟนด์ไม่ใช่คนเดียวที่รู้สึกเช่นนี้

ตึง ตึง

เสียงบางสิ่งถูกทุบดังมาจากที่ไกล ๆ และเฟนด์ก็เห็นสาวกคนหนึ่งจากสำนักวายชนม์ ยกคทาของเขาขึ้นและโบกมันไปยังพื้นที่รอบตัวเขาอย่างต่อเนื่อง

การปะทะกันของพลังงานที่แท้จริงอันรุนแรงทำให้เกิดคลื่นพลังงานที่แท้จริงรอบกายเขา แต่แรงปะทะนั้นไม่ได้ขยายตัวออกไปเป็นวงกว้าง มีศิษย์ของสำนักวายชนม์เป็นจุดศูนย์กลาง ผลกระทบที่ตามมาของการปะทะกันของพลังงานสามารถกระจายไปได้ในรัศมีหลายเมตร แต่ถึงอย่างนั้นผู้ที่อยู่นอกรัศมีกลับไม่รู้สึกอะไรเลย!

เมื่อพวกเขาคิดถึงเรื่องนี้ ความตั้งใจที่จะต่อสู้กันก็รุนแรงขึ้น เฟนด์เห็นศิษย์ของสำนักสหัสบรรณจ้องมองไปยังจุดสูงสุดของหุบเหว ขณะที่เจตนาสังหารของเขารั่วไหลออกมา

"ไป!" คนผู้หนึ่งร้องตะโกนขึ้น เขาก้าวไปสู่จุดสูงสุดของหุบเหวแห่งสุญญะอย่างเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นอันร้อนแรง

เมื่อเทียบกับความกระตือรือร้นของคนรอบข้างแล้ว เฟนด์ไม่ต่างอะไรกับคนแก่ที่เอาแต่เคลื่อนไหวอย่างเนิบนาบ ครู่ต่อมา ผู้เข้าร่วมจำนวนหนึ่งก็มาถึงระยะสามสิบเมตรแรก บุคคลนั้นเพิ่งก้าวเข้าไปในในระยะ สามสิบเมตรเพียงครู่เดียว สภาพแวดล้อมโดยรอบของพวกเขาก็เปล่งแสงสีส้มอมแดงออกมา