ซาเมียนไม่กล้าพูดจนจบประโยค แต่ไหนแต่ไรชายสวมหน้ากากเป็นคนโมโหร้ายเสมอ หากเขาพูดจนจบ ชายสวมหน้ากากอาจจะมองว่าเขากังขาในทักษะของตัวเองได้
ชายสวมหน้ากากยิ้มอย่างเย็นชา มองไปยังบริเวณที่อสรพิษแปดหางแน่นิ่งอยู่ มือของเขาสั่นเล็กน้อย “นี่คือสัตว์อสูรตัวสุดท้ายและเป็นการทดสอบครั้งสุดท้ายที่ฉันจะต้องผ่านไปให้ได้ ที่สัตว์อสูรแกร่งขนาดนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร”
เมื่อนึกถึงการต่อสู้อันหฤโหดที่เขาเพิ่งเผชิญมา ชายสวมหน้ากากก็ถึงกับกลืนน้ำลาย หากไม่ใช่เพราะเขาแข็งแกร่งกว่าคนทั่วไปมากและได้บรรลุถึงระดับผลึกวสันต์มาก่อน เขาอาจจะไม่สามารถกำจัดอสรพิษแปดหางตัวนั้นได้
ซาเมียนขมวดคิ้วและเอ่ยขึ้นเบา ๆ ว่า "ธรรมชาติของโลกสีโลหิตนี้แปลกมาก มันอนุญาตให้พวกเราทุกคนเข้ามา แต่ในการต่อสู้ก่อนหน้านี้ กลับมีม่านพลังกั้นไม่ยอมให้เราเข้าไปช่วยคุณได้เลย"
ชายสวมหน้ากากยิ้มอย่างเย็นชา เขามองซาเมียนอย่างเย้ยหยันก่อนจะพูดว่า "นายคิดว่าตาเฒ่าที่เป็นคนสร้างที่นี่จะโง่เหมือนนายหรือไง ในเมื่อเขาปล่อยให้ทุกคนเข้ามาได้ แล้วทำไมเขาจะไม่รู้ล่ะว่าพวกเราจะช่วยกันสู้?
“ถ้าเรารุมโจมตีมัน อสรพิษแปดหางคงถูกกำจัดได้อย่างง่ายดาย แล้วจะมีการทดสอบครั้งสุดท้ายไปเพื่ออะไร การมีอยู่ของอสรพิษแปดหางก็เพื่อที่จะพิสูจน์ว่าฉันมีคุณสมบัติพอที่จะผ่านด่านไปได้"
หลังจากพูดอย่างนั้น ชายสวมหน้ากากก็หรี่ตาลงในขณะที่เขากล่าวเสริมด้วยคำพูดที่เต็มไปด้วยความถากถาง "ต่อให้คนที่เหลือจะยอมเสี่ยงชีวิตมาจนถึงจุดนี้ พวกเขาก็จะผ่านด่านไปไม่ได้อยู่ดี!"
ซาเมียนรีบพยักหน้า “ถึงคุณจะบาดเจ็บขนาดนี้ แต่อีกสองคนก็ไม่มีหวังแล้ว พวกเขาไม่ได้อยู่ระดับเดียวกันกับคุณด้วยซ้ำ และถ้าคุณไม่ต้องทำลายระดับพลังของตัวเองลง พวกเขาทั้งสองร่วมมือกันก็ทำอะไรคุณไม่ได้”
ชายสวมหน้ากากยิ้มให้กับสิ่งที่ได้ยิน คำเยินยอของซาเมียนค่อนข้างเข้าท่า
เขาพยักหน้าด้วยความยินดีกับคำชมของซาเมียน “อยู่ที่นี่ยังไงฉันก็เสียเปรียบ แต่ถ้าเป็นข้างนอกนั่น ต่อให้พวกเขาสองคนเล่นงานฉันพร้อมกัน ฉันก็จะทำให้พวกเขาอยากตายมากกว่ามีชีวิตอยู่!”
หลังจากได้ยินเช่นนั้น คนอื่น ๆ ต่างก็พยักหน้าเห็นด้วย พวกเขาคิดว่ารูฟัสพูดถูก พลังปีศาจของอสรพิษแปดหางนั้นรุนแรงมากเสียจนแม้จะมีม่านพลังขวางกั้นพวกเขาเอาไว้ แต่พวกเขาก็ยังสัมผัสได้ถึงพลังดังกล่าวอย่างชัดเจน
อสรพิษปีศาจไม่เหมือนกับอสูรที่พวกเขาเคยเจอมาก่อน แม้ว่าอสูรตัวอื่น ๆ จะมีพลังแผ่ซ่านออกมาจากตัวของพวกมันเช่นกัน แต่ไม่มีสัตว์อสูรตัวใดมีพลังปีศาจหนาแน่นได้ถึงขนาดนี้
อย่างไรก็ตาม อสรพิษแปดหางตัวนั้นกลับให้ความรู้สึกราวกับร่างของมันช่วงโชติไปด้วยพลังปีศาจอันท่วมท้นและไร้ขีดจำกัด
ชายสวมหน้ากากกล่าวในขณะที่เขากำลังฟื้นคืนพลังว่า "มันเป็นอสรพิษปีศาจจริง ๆ พูดให้ถูกก็คือ สัตว์อสูรตัวนี้น่าจะกำลังบรรลุถึงระดับผลึกวสันต์ อีกเพียงครึ่งก้าวมันก็น่าจะบรรลุถึงอีกระดับได้แล้ว ด้วยระดับความแข็งแกร่งดังกล่าว แม้แต่ฉันก็ไม่ใช่ว่าจะเอาชนะมันได้ง่าย ๆ ไม่ต้องพูดถึงอีกสองคนนั้นเลย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหาเทพ แห่ง สงคราม
รอๆ1026...
1026รอๆ...
รออ่าน 691 อยู่นะครับ ติดงอมแงมเลย อยากให้ลงทุกวันเลยครับ สนุกมาก...
มันจบแค่ตอนที่ 585 จริงดิ???? เหมือนดำเนินเรื่องได้แค่ไม่เท่าไหร่เอง...