มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 350

ฟิ้ว！

หลัวซิวปล่อยมือ ลูกแก้วดำกลายเป็นลำแสง ตกลงบนสู่หลุมทรงกลมตรงกลางแท่นบูชา

หลุมนี้ เป็นตรงกลางที่ลวดลายค่ายกลผนึกรวมเอาไว้ ลูกแก้วดำตกลงไปด้านใน ขนาดพอดี ไม่ขาดเหลือแม้แต่น้อย รวมเป็นหนึ่งเดียว

"นี่คือ......"

ตอนที่ลูกแก้วดำตกลงไปในหลุม แผนที่หนึ่งปรากฏขึ้นในความคิดของหลัวซิว อีกทั้งคำอธิบายในแผนที่นี้ เห็นชัดว่าคือทั่วทั้งคีตโลกาถ้ำเทพสถิต

ตรงกลางแผนที่ คือภูเขาและตำหนักที่ลอยอยู่ ทั้งยังมีแสงไฟเล็กใหญ่มากมายปรากฏอยู่ในแผนที่ แสดงถึงนักยุทธ์ทุกคนที่เข้ามาในคีตโลกาถ้ำเทพสถิต

เวลานี้ หลัวซิวสามารถสัมผัสได้ถึงลมปราณของนักยุทธ์ทุกคนที่อยู่ในคีตโลกาถ้ำเทพสถิตอย่างชัดเจน ไม่ว่าจะอยู่ไกลนับร้อยนับพ้นเมตร แต่ก็คล้ายอยู่ใกล้แค่เอื้อม

ครุ่นคิด หลัวซิวสัมผัสได้ถึงลมปราณของเหยียนเยว่เอ๋อร์และหลงหมิง อยู่ในป่าห่างจากเขาทองดำไท่เสวียนสามพันกว่าเมตร เหยียนเยว่เอ๋อร์ยังคงหมดสติ หลงหมิงคอยเฝ้าอยู่ข้างกาย

หลังจากนั้น หางตาหมุนเปลี่ยนอีกครั้ง เขาเห็นจักรพรรดิยุทธ์หยวนเฉิงและพวกอีกหลายคนยังคงรวมตัวกันอยู่ใกล้ๆ กระท่อมมุงจาง เหว้ยห้าวหรานตาแดงก่ำ ในมือทำพลังตราประทับค่ายกลไม่หยุด ยังคงขับเคลื่อนทำลายค่ายกล

ชัดเจนอย่างมาก！

ดวงตาของหลัวซิวทอประกาย เขาคิดไม่ถึงว่าลูกแก้วดำจะมอบเรื่องน่าแปลกใจแบบนี้ให้เขา อีกทั้งไม่เพียงแต่ความสามารถในการค้นหาอย่างล้ำลึก แต่วิชาห้ามค่ายกลมากมายที่อยู่ในคีตโลกาถ้ำเทพสถิต คล้ายว่าเขาจะสามารถควบคุมได้！

วิชาห้ามค่ายกลบางอย่าง ขับเคลื่อนด้วยตนเอง ยกตัวอย่างเช่นค่ายกลห้ามบิน รวมถึงค่ายคุ้มกันที่อยู่ใกล้กระท่อมมุงจาก แต่ค่ายกลส่วนมากล้วนอยู่ในสถานะหลับใหล

ผู้แข็งแกร่งโบราณสร้างถ้ำฝึกตน แน่นอนว่าย่อมสร้างอย่างแข็งแกร่งและลึกลับ แบบนี้ถึงจะรับประกันได้ว่าช่วงเวลาตอนที่ตนฝึกตนนั้นจะไม่มีใครเข้ามารบกวน หรือว่าศัตรูจะไม่มีวันบุกเข้ามาได้

เวลานี้ หลัวซิวอาศัยลูกแก้วดำ เท่ากับครอบครองคีตโลกาถ้ำเทพสถิตทั้งหมด กลายเป็นเจ้าของที่นี่！

"หลัวซิว นายมาทำอะไรที่นี่?"

ทันใดนั้นเอง เสียงเยือกเย็นดังขึ้น หลัวซิวเงยหน้ามองไปตามต้นเสียง เห็นชายชราสวมชุดคลุมตัวยาวสีเขียว ยืนอยู่ห่างออกไปประมาณสิบเมตรด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ จ้องมองมาที่ตน

หลัวซิวแค่มองก็รู้ทันทีว่าชายชราคนนี้เป็นใคร เขาคืออาจารย์ตระกูลหลู่หนึ่งในอาจารย์ของสิบตระกูลใหญ่แห่งประเทศเทียนหวู แดนจักรพรรดิยุทธ์ขั้น1

แท่นบูชาโบราณ สูงประมาณสองเมตรกว่าๆ ทั้งแท่นบูชากลั่นจากโลหะสีเงินนิรนาม

หลัวซิวนั่งขัดสมาธิอยู่บนแท่นบูชา คล้ายเจ้าของคีตโลกา อย่างเห็นได้ชัด ควบคุมทุกอย่าง

อาจารย์ตระกูลหลู่ไม่รู้ว่าหลัวซิวทำอะไรลงไป อีกทั้งเขาเองก็ไม่คิดว่า คนรุ่นหลังที่เพิ่งบรรลุขั้นราชายุทธ์ จะสามารถทำเรื่องเหนือความคาดหมายที่นี่ได้

"ไอ้หนุ่ม ในเมื่อถูกฉันจับได้แล้ว ก็ทำได้แค่โทษที่ตัวเองโชคร้าย"

มุมปากของอาจารย์ตระกูลหลู่หัวเราะเยือกเย็น ยื่นมือขึ้นมาคว้า พลังจิตแท้ผนึกรวมกลายเป็นมือที่มีลำแสงสีเขียว พุ่งไปจับตัวหลัวซิว

ในสายตาของเขา ด้วยผลการฝึกตนระดับผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิยุทธ์ของตนเอง บีบคนรุ่นหลังที่เป็นแค่ราชายุทธ์ให้ตาย เป็นเรื่องที่ง่ายมากไม่ใช่เหรอ?

แต่ว่าในเวลานี้เอง จู่ๆ ทุกอย่างก็พลิกผัน！

ลำแสงสีดำทองส่องสว่าง ปกคลุมแท่นบูชา การโจมตีด้วยฝ่ามือผนึกรวมพลังจิตแท้ของผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิยุทธ์ปะทะเข้ากลับม่านลำแสงสีดำทอง ไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย หายไปในชั่วพริบตา

ลูกแก้วดำ คือหัวใจหลักของวิชาห้ามค่ายกลนับไม่ถ้วนในคีตโลกาถ้ำเทพสถิต แค่หลัวซิวครุ่นคิด ก็สามารถเปิดวิชาห้ามค่ายกลทุกอันภายในคีตโลกาถ้ำเทพสถิตได้อย่างตามต้องการ

อีกทั้งการควบคุมนี้ เขาไม่จำเป็นต้องใช้พลังจิตแท้ของตนแม้แต่น้อย เพราะพลังฟ้าดินจิตของคีตโลกาถ้ำเทพสถิต ผนึกรวมกับที่นี่แล้ว พลังงานที่มหาศาลนี้ เพียงพอที่จะทำให้วิชาห้ามค่ายกลมากมายเคลื่อนไหว

พลังฟ้าดินจิตเข้มข้นในตำหนักเสวียนดำสั่นสะเทือน พลังที่น่าสะพรึงกลัวจนไม่อาจคาดการณ์ได้เกิดขึ้นกะทันหัน กลายเป็นลำแสงที่เกี่ยวพันกัน ชั่วขณะหนึ่ง ราวกับกรง ปิดผนึกที่ที่อาจารย์ตระกูลหลู่ยืนอยู่

"ทำลายเดี๋ยวนี้！”

อาจารย์ตระกูลหลู่ร้องตะโกนเสียงดัง พลังจิตแท้พลุ่งพล่านออกมา ทว่าไม่สามารถทำอะไรค่ายกลโบราณได้แม้แต่น้อย ไม่สามารถทำลายกรงที่ถูกปิดผนึกเอาไว้

"ฟิ้ว！”

ในเวลานี้เอง ลำแสงสีดำทองถูกยิงออกไป ทะลุไปยังพลังจิตแท้ป้องกันตัวของอาจารย์ตระกูลหลู่ราวกับกระดาษ ไม่สามารถแรงต้านทานแม้แต่น้อย ชั่วขณะหนึ่งยิงทะลุ ทำให้เขาตัวปลิวออกไป

"ตั้ง！”

ร่างของผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิยุทธ์ชนเข้ากับม่านลำแสงของค่ายกลกรง หลังจากนั้นก็สะท้อนกลับมา กระอักเลือด สีหน้าตกตะลึง

"พลานุภาพที่ร้ายแรงมาก"

หลัวซิวเองก็ตกตะลึงเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าวิชาห้ามค่ายกลในตำหนักเสวียนดำ แค่ขุมพลังที่ใช้เรื่อยเปื่อย จะสามารถทำร้ายจักรพรรดิยุทธ์ได้ขนาดนี้

เขาทำพลังตราประทับที่สามารถควบคุมวิชาห้ามค่ายกลอีกครั้ง ลำแสงสีดำทองนับสิบผนึกรวม ส่งเสียงผวัะ จากนั้นทะลุไปยังร่างของอาจารย์ตระกูลหลู่ที่เป็นผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิยุทธ์ จนกลายเป็นตะแกรง

อาจารย์ตระกูลหลู่คุกเข่าล้มกับพื้นโดยมีบาดแผลเต็มตัว ดวงตาแก่ชราเบิกกว้าง คิดไม่ถึงว่า ตนที่เป็นถึงอาจารย์ระดับจักรพรรดิยุทธ์ จะตายด้วยน้ำมือของคนรุ่นหลัง

"ผวัะ！”

หลัวซิวลุกขึ้นจากแท่นบูชา ปลายเท้าเหยียบแท่นบูชาเบาๆ ยืดเหยียดตัว แล้วกระโดดลงตรงหน้าอาจารย์ตระกูลหลู่