มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 488

“หลี่ฉางเหอ สหายเก่ามาก็ไม่ออกมาพบหรือ?”

ซุนเชียนซางตะโกนเสียงดัง พวกเขาไม่เห็นอาจารย์สำนักฉางเหอปรากฏตัว ก็มั่นใจมากขึ้นว่าอาการบาดเจ็บของหลี่ฉางเหอยังไม่หาย

เห็นแต่ป๋ายหลี่หยวนหลงได้เริ่มทำลายค่ายกลแล้ว วิธีการทำลายค่ายกลคุ้มเขาระดับ 7 นั้นแตกต่างจากของหลัวซิว เขาสร้างค่ายกลขั้น 7 ด้วยธงค่ายกลมากกว่า 100 ธงค่าย เพียงทำลายลายเส้นค่ายกลส่วนหนึ่งของค่ายพิทักษ์เขาของสำนักฉางเหอ ก็สามารถทำให้การทำงานของค่ายพิทักษ์เขานี้ไม่เป็นระบบและไม่สามารถทำงานได้ตามที่ควร

และวิธีการทำลายค่ายพิทักษ์เขาของหลัวซิว คือการหยุดการทำงานของค่ายกล ซึ่งเป็นวิธีที่ฉลาดกว่ามาก

เพราะวิธีค่ายกลของหลัวซิว มาจากจักรพรรดิยุทธ์เสวียนดำ ซึ่งเป็นปรมาจารย์นักค่ายกลระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 9 ในสมัยโบราณ!

“มรสุมเมฆาม้วน!”

หลังจากสร้างธงค่ายกลเสร็จสมบูรณ์ ป๋ายหลี่หยวนหลงบีบผนึกการก่อตัวในมือของเขา และการก่อตัวของแสงที่พันกันจากอากาศบาง ๆ กลายเป็นพายุทอร์นาโดขนาดใหญ่ ซึ่งกระแทกม่านแสงของการก่อตัวของการป้องกันภูเขาที่ ประตูฉางเหอ

“มรสุมเมฆาม้วน！”

หลังจากสร้างธงค่ายเสร็จสิ้น ป๋ายหลี่หยวนหลงใช้นิ้วมือสร้างผนึก เกิดแสงที่พันกันกลางอากาศ กลายเป็นพายุทอร์นาโดขนาดใหญ่ กระแทกเข้ากับม่านแสงค่ายพิทักษ์เขาของสำนักฉางเหอ

เกิดเสียงดังก้องกังวานไม่สิ้นสุด ม่านแสงค่ายพิทักษ์เขาสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง มีรอยแตกปรากฏขึ้นในพื้นที่ขนาดใหญ่ ซึ่งดูเหมือนจะแตกหักได้ทุกเมื่อ

“ทั้งสองท่าน ช่วยข้าด้วย”ป๋ายหลี่หยวนหลงหันไปมองหลี่เสวียนหยางและซุนเชียนซาง

หลี่เสวียนหยางพยักหน้าทันทีและกระบี่รบขั้นดินกลางก็ปรากฏขึ้นมาในฝ่ามือของเขา และฟันหมู่แสงกระบี่สีทองที่มีความยาว 20 ฟุตออกมา ที่ที่แสงกระบี่ผ่านไป โซนถูกฉีกออกจากกันจนเกิดเป็นถ้ำสีดำสนิท

ซุนเชียนซางก็เริ่มช่วยพร้อมกัน พลังจิตแท้ผนึกรวมอยู่กลางอากาศ กลายเป็นมือขนาดใหญ่ โจมตีเข้ากับม่านแสงค่ายพิทักษ์เขา

บูม!

เดิมทีม่านแสงค่ายกลที่ดูเหมือนเกือบจะพังทลาย ภายใต้การโจมตีของผู้แข็งแกร่งมกุฎยุทธ์สองท่าน ช่องว่างแตกร้าวขยายออกทันที ช่องว่างที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่าสามเมตรปรากฏขึ้นบนม่านแสงค่ายกล

ผลที่ตามมาก็คือ การทำงานของค่ายพิทักษ์เขาได้รับผลกระทบ ม่านแสงเริ่มสลัว พลังการป้องกันของค่ายกลลดลงมากกว่าครึ่ง พลังการป้องกันสามารถเทียบเท่ากับการค่ายกลขั้น 7 ธรรมดาเท่านั้น

สีหน้าของป๋ายหลี่หยวนหลงเปลี่ยนไปทันที “มีผู้แข็งแกร่งระดับมกุฎยุทธ์ที่กำลังควบคุมค่ายคุ้มเขา!”

เขามองไปที่หลี่เสวียนหยางอย่างเย็นชา “เจ้าบอกว่าหลี่ฉางเหอได้รับบาดเจ็บสาหัส ไม่สามารถเป็นผู้ควบคุมค่ายพิทักษ์เขาได้ไม่ใช่หรือ?”

สีหน้าหลี่เสวียนหยางเปลี่ยนไปด้วย “เป็นไปไม่ได้ ในเวลานั้นข้ากับถาวเฒ่าประหลาด โจมตีพร้อมกันทำให้เขาบาดเจ็บสาหัส หากหลี่ฉางเหอต้องการที่จะฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บ ต้องใช้เวลาอย่างน้อยสิบปี!”

แน่นอน หลี่เสวียนหยางก็เข้าใจด้วยว่า หากหลี่ฉางเหอได้ยารักษาตัวระดับ 7 เขาก็จะสามารถฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บได้ภายในเวลาเพียงไม่กี่วัน

แต่ในพื้นที่นี้ของประเทศเทียนหวูนี้ ไม่มีนักกลั่นยาระดับ 7ด้วยซ้ำ หลังจากฝานไท่เต๋อหายตัวไป แม้แต่ยาระดับ 6เม็ดหนึ่งก็หายากมาก อย่าว่าถึงยาระดับ 7เลย?

“รีบออกไปเร็ว!”

ป๋ายหลี่หยวนหลงไม่มีเวลาโต้เถียงกับหลี่เสวียนหยางต่อไป เขากลายเป็นแสงหลบหนีทันที และต้องหลบหนีออกจากค่ายพิทักษ์เขานี้ เมื่อพลังของค่ายพิทักษ์เขาขั้น 7 ฟื้นคืนชีพอย่างสมบูรณ์ ต้องการหนีออกไปก็ยากแล้ว