ตอนที่ต้าวหวูซินมองเห็นเพลิงสีทองนั้น สายตาก็จับจ้อง ในใจก็พูดว่า “นี่คือภูตอัคคีงั้นหรือ?”
นางมองหลัวซิว แต่ก็ไม่ได้เอ่ยปากถาม ถึงแม้ของอย่างภูตอัคคีจะล้ำค่ามาก มีผู้แข็งแกร่งระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ไม่น้อยตามหามันทั่วแผ่นดินก็ยังไม่พบ แต่สำหรับแดนศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์อย่างสำนักดำเหลืองแล้วนั้น ก็ถือว่าไม่ใช่ของหายากอะไร
การจะเป็นภูตอัคคีนั้นมันยากมาก แต่โลกแสงดาวมีมานานแล้ว และมีภูตอัคคีมากมายถูกคนค้นพบ และภูตอัคคีมันจะไม่ดับง่ายๆ เมื่อดูจำนวนแล้ว จริงๆ มันก็มีไม่น้อยเลยเหมือนกัน
เพียงแต่ของล้ำค่าระดับภูตอัคคีนี้ ล้วนอยู่ในการควบคุมของผู้แข็งแกร่งไร้เทียมทานและคนที่มีอำนาจ จอมยุทธ์ธรรมดาทั่วไปยากจะได้มาครอบครอง
ในตอนนี้เอง เพลิงสีทองในฝ่ามือของหลัวซิวก็สั่นสะเทือน เปลวไฟมันเอียงไปฝั่งหนึ่ง
พอเห็นดังนั้น หลัวซิวก็ตาโต “ไปทางนี้”
อาศัยมกุฎอัคคีนภาเหลืองสัมผัสพลังของภูตอัคคี ในที่สุดหลัวซิวก็จับทิศทางได้แล้ว
เหลียนเอ๋อร์มีความคิดไร้เดียงสาไม่ได้คิดอะไรมาก แต่ต้าวหวูซินเห็นหลัวซิวกระทำแบบนั้น ก็เริ่มเดาได้ว่าที่เขามายังเหวปีศาจมรณา น่าจะมาเพื่อตามหาภูตอัคคี
“ในเหวปีศาจมรณามีภูตอัคคีงั้นหรือ?” ต้าวหวูซินค่อนข้างตกใจ
พอเห็นว่าหลัวซิวเดินออกไปไกลแล้ว นางก็รีบจูงมือของเหลียนเอ๋อร์ แล้วตามไป
หลัวซิวไม่ได้สังเกตว่าหญิงสองคนนี้ตามมา จากการต่อสู้กับภูตมารเมื่อครู่นี้ ทำให้หลัวซิวพบว่าพอพลังแห่งความตายแพร่ไปทั่วทั้งเหวปีศาจมรณา เป็นเหมือนพื้นที่ของตนเองเสียอย่างนั้น
ดังนั้นต่อให้พบภูตอัคคีแล้ว ถ้าต้าวหวูซินกับเหลียนเอ๋อร์จะร่วมมือกันเข้ามาแย่งชิง หลัวซิวก็ไม่กลัวเลยแม้แต่น้อย
“ตามตำนาน น้ำมรณาจิ่วหยิน เป็นพลังที่ชั่วร้ายที่สุดในโลกมนุษย์ กลืนกินได้ทุกสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นวิญญาณ กายเนื้อ หรืออาวุธของขลังทั้งหลาย ถ้าไปสัมผัสกับน้ำมรณาจิ่วหยินเข้า ก็สูญเสียพลังไปจนหมด แถมยังเน่าเสียเป็นน้ำเลือดน้ำหนอง น่ากลัวมาก” ต้าวหวูซินพูดอธิบาย
“งั้นหรือ? หรือว่าน้ำมรณาจิ่วหยินนี้ จะเป็นภูตน้ำชนิดหนึ่ง?” หลัวซิวทำตาหยี
ภูตในฟ้าดินนี้ มีภูตอัคคี ก็ต้องมีภูตน้ำ พอได้ยินต้าวหวูซินอธิบาย ดังนั้นหลัวซิวก็เลยคาดเดา
ต้าวหวูซินพยักหน้า “ใช่แล้ว น้ำมรณาจิ่วหยินเป็นภูตน้ำชนิดหนึ่งจริงๆ แต่ภูตน้ำแบบนี้มันควบคุมเอามาใช้ได้ยาก ต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งที่ฝึกกฎความตาย ก็ยากที่จะต้านทานการกลืนกินของน้ำมรณาจิ่วหยินได้”
พอได้ยินต้าวหวูซินอธิบายถึงน้ำมรณาจิ่วหยินเสียน่ากลัวแบบนี้ ก็ทำให้หลัวซิวเริ่มกลัวทะเลสาบสีดำตรงนี้ขึ้นมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...