มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1523

"…แก…! ฉันไม่คิดเลยนะว่าแกยังจะกล้าพูดจาอวดดี ทั้ง ๆ ที่แกกำลังจะตายอยู่แล้ว!” นักบวชคำรามด้วยความโกรธ

ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไรอีก นักบวชก็ตัวแข็งไปชั่วขณะ เขากำลังจ้องมองเจอรัลด์ด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง เพราะเขาสามารถมองเห็นเปลวไฟที่สะท้อนในดวงตาของเจอรัลด์ได้อย่างชัดเจน และเขาก็ไม่สามารถละสายตาไปไหนได้เลย หลังจากนั้นไม่นาน นักบวชก็เริ่มรู้สึกแสบร้อนที่ฝ่าเท้า...

นักบวชก็กรีดร้องออกมาอย่างน่าสมเพช ก่อนที่จะกลายเป็นเพียงฝุ่นผงภายในเวลาไม่ถึงวินาที!

“และสำหรับฉันแล้ว ชีวิตของมดนั้นไม่ได้มีความสำคัญอะไรเลย!” เจอรัลด์ประกาศ ในขณะที่เขาส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่จะเอามือไขว้หลัง

เมื่อจัดการกับเรื่องนั้นเสร็จแล้ว ร่างของเจอรัลด์ก็ค่อย ๆ โอนเอนไปตามสายลม! ด้วยเหตุนั้น เขาจึงกลับไปยังถ้ำที่ซีเรียลถูกพาตัวเข้าไปเป็นครั้งสุดท้ายได้อย่างรวดเร็ว

ถ้ำแห่งนี้ยังคงมีการคุ้มกันอย่างแน่นหนา และในวินาทีที่ผู้คุมสังเกตเห็นการปรากฏตัวของเจอรัลด์ พวกเขาก็พยายามหยุดไม่ให้เขาเข้าไปข้างในทันที

อย่างไรก็ตาม อย่างที่เจอรัลด์ได้พูดไว้ก่อนหน้านี้ คนเหล่านี้เปรียบเสมือนมดที่ไร้พิษภัยสำหรับเขา เขาจึงรีบกำจัดพวกมันทั้งหมดออกไปอย่างรวดเร็ว แม้ว่าในทางเทคนิคแล้ว พวกมันจะเป็นสมาชิกตระกูลคลอฟอร์ดเหมือนกัน แต่เนื่องจากคนเหล่านี้ต้องการที่จะทำร้ายเขา พวกมันทั้งหมดจึงต้องตาย!

ขณะที่กำลังเฝ้าดูกลุ่มผู้มีฝีมือที่ยืนเฝ้าปากถ้ำถูกทำลายล้างจนสิ้นซาก นักโทษที่อยู่ลึกเข้าไปในคุกใต้ดินไม่มากนักก็รู้สึกตกตะลึงจนเกินคำบรรยาย

ก่อนที่พวกเขาจะทันได้ตั้งตัว ทุกคนก็เบิกตากว้างเมื่อพวกเขาเห็นพายุเฮอริเคนขนาดเล็กพัดเข้ามาภายในถ้ำก่อนที่มันจะสลายตัวและเผยให้เห็นเจอรัลด์ในที่สุด!

วินาทีที่ซีเรียลเห็นเขา เธอก็ตะโกนอย่างตื่นเต้นทันที “จะ เจอรัลด์!”

บอกตามตรงว่าก่อนหน้านี้ซีเรียลรู้สึกกลัวแทบแย่ เพราะเธอคิดว่าสุดท้ายแล้ว เธอคงจะต้องถูกคนพวกนั้นข่มขืน! ด้วยเหตุนี้ จึงไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมเธอถึงมีความสุขมากที่ได้เห็นเจอรัลด์ในตอนนี้

“ตอนนี้ทุกอย่างเรียบร้อยดี” เจอรัลด์ตอบอย่างเฉยเมยขณะที่เขาสะบัดนิ้วเบา ๆ...

และหลังจากนั้น กุญแจมือทั้งหมดก็เปิดออกพร้อมกัน นักโทษทุกคนได้รับอิสรภาพแล้ว!

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ชายวัยกลางคนซึ่งยืนอยู่ข้างนักบวชชราก็หันมามองหน้าชายชรา ก่อนจะถามด้วยความเคารพว่า “ท่านอาจารย์ ท่านคิดว่าคนผู้นี้จะใช่ท่านอาจารย์เจอรัลด์ คลอฟอร์ด ที่ท่านผู้นำวิญญาณเคยเล่าให้เราฟังหรือไม่?”

“ใช่แล้ว ฉันชื่อเจอรัลด์ คลอฟอร์ด!” เจอรัลด์ตอบ ขณะที่เขาพยักหน้าอย่างมีความสุข

“ถ้าอย่างนั้นก็เยี่ยมไปเลย! ท่านรู้ไหม ว่าท่านผู้นำวิญญาณเอาแต่พูดว่าท่านคืออัจฉริยะขั้นสูงสุด… หลังจากที่ผมได้เห็นความสามารถของท่านแล้ว ผมต้องยอมรับเลยว่าเขาพูดถูก ท่านอาจารย์คลอฟอร์ด! ท่านมีพลังที่เหนือธรรมชาติอย่างแท้จริง! ก่อนหน้านี้ท่านผู้นำวิญญาณได้เดินทางมาหาเรา เพื่อที่จะหลบหนีการไล่ล่าของพวกคลอฟอร์ด โชคไม่ดีที่สุดท้ายแล้วเขาก็หนีไม่รอด และลงเอยด้วยการถูกฮอยท์จับตัวไป แทนที่จะถูกขังรวมกับพวกเราที่เหลือ!” นักบวชชราอธิบาย

“คุณรู้ไหมว่าทำไมพวกเขาถึงกระตือรือร้นที่จะตามล่าผู้นำวิญญาณนัก?” เจอรัลด์ถาม

“ผมเองก็ไม่แน่ใจ… อย่างไรก็ตาม รู้ไว้เถอะว่าผู้นำวิญญาณฝากความหวังทั้งหมดไว้กับท่าน ก่อนที่จะเกิดหายนะครั้งใหญ่ จากที่กล่าวมา สุดท้ายแล้วเขาจะหลบหนีได้หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับว่าท่านจะหาเขาพบเร็วแค่ไหนเท่านั้นเอง!” นักบวชชราตอบ

“ผมเข้าใจแล้ว!” เจอรัลด์พูด พร้อมกับพยักหน้าเล็กน้อย