My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 112

ตอนที่ 112

ไวยาตย์ “เปล่า”

ปาณีเอาทะเบียนบ้านออกมาให้พวกเขาดู “ นี่คือแม่ฝากน้องชายฉันส่งมาให้ ฉันก็กลัวว่าพวกคุณให้เงินกับเขาไว้ ”

ไวยาตย์ก็อาจดาวได้ว่าฝนสิริจะทำแบบนี้

เขามองมาที่ปาณี “วันนี้ตอนที่พวกเราไป เขาก็ไล่เราออกมาตรงๆเลย ต่อไปไม่รู้เพราะทำไม เหมือนได้รู้สถานการณ์ของบ้านคุณธามแล้ว ก็รีบตามออกมา และอยากให้ผมเอาทะเบียนบ้านไปแต่ผมไม่ได้เอา ”

“………”คำพูดของไวยาตย์ทำให้ปาณีรู้สึกอึดอัดนิดหน่อย

เขาก็แค่พูดความจริงไป แต่ธาตุแท้ของแม่เธอกลับแสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัด

ก่อนหน้านี้ยังคัดค้านขนาดนั้น คุณอา ก็ไม่ใช่เพราะเธอ คุณอา เพียงแต่เป็นปัญหาเงินเท่านั้น

ตอนนี้รู้ว่าบ้านวิสิทธิ์เวชมีเงินแล้ว ท่าทางก็เปลี่ยนแปลงไปเป็นอีกคนหนึ่ง

ไวยาตย์พูดว่า “ในเมื่อเอากลับมาแล้ว ก็ช่างเอะ ”

ตอนแรกไวยาตย์ยังคิดอยู่จะให้ฝนสิริเจอดีสักหน่อย แต่ยังไงเขาก็เป็นม่ของปาณี ตอนนี้ทะเบียนบ้านก็ได้มาแล้ว ก็ต้องไว้หน้าให้ปาณีบ้าง

หลังจากไวยาตย์เดินออกไป ปาณีวางกระเป๋าแล้วเดินไปห้องน้ำไปล้างมือ

เธอมองดูตนเองในกระจก ในใจรู้สึกหนักแน่นมาก การกระทำของแม่ ทำให้เธอทั้งอึดอัดทั้งเจ็บใจ คิดไปอารมณ์ก็ยิ่งต่ำกว่าอีก

หลังล้างมือเสร็จเดินออกมา ก็มองเห็นธามนิธินั่งอยู่บนรถเข็น รอที่หน้าประตู

ดวงตาอันมืดมนของเธอมองไปยังปาณี เห็นยังมีรอยน้ำอยู่บนใบหน้าเธอ ก็เอ่ยถามอย่างห่วงใย“ ร้องไห้แล้วหรือ

“ เปล่า” ปาณีพูดต่อ“ฉันร้องไห้ง่ายซะที่ไหนกัน หนู่แค่เพิ่งล้างหน้ามา”

ธามนิติมองมาที่ปาณีอย่างอ่อนโยน “ มานี่ ”

ทุกครั้งที่เขาพูดแบบนี้ ในใจของปาณีก็มีความรู้สึกหวั่นไหว

เธอเดินเข้าไปอย่างระมัดระวัง เดินถึงข้างหน้าของธามนิธิ กลัวเขาจะเป็นห่วงเธอ เลยรีบเช็ดรอยน้ำบนหน้าไป “คุณดูสิ ฉันไม่ได้ร้องไห้จริงๆ ”

“……..” ปาณี มองท่าทางที่เคร่งขรึมของเขา เลยรับปากเขาไป“ก็ได้ค่ะ.....”

ธามนิธิมองดูสภาพที่น้อยใจของเธอ ถามว่า “ ทำไม ไม่ดีใจหรอ”

“เปล่า....เปล่าค่ะ”ปาณีพูดว่า“ต่อไปฉันไม่ใส่แล้ว”

ได้ยินเธอพูดดังนั้น ธามนิธิจึงพยักหน้าอย่างเห็นด้วย“ไปอาบน้ำเถอะ วันนี้ไปพักไวๆ”

“ อืม ”

ปาณี อาบน้ำเสร็จแล้วเดินออกมา มองเห็นธามนิธิอยู่ในห้องของเธอ ก็ถามว่า“คุรอา คุณยังไม่นอนหรือ”:

ไม่ใช่บอกว่าให้เธออาบน้ำแล้วนอนหรอ

แล้วเขาทำไมยังอยู่ที่นี่

ธามนิธิเหลือบไปที่ปาณี “เธอนอนแล้วผมค่อยไป”