ตอนที่ 113
“ห้ะ?” ปาณี“คุณรีบไปนอนเถอะค่ะ”
เขาอยู่ เธอจะนอนหลับได้ไง
ธามนิธิมองมาที่ปาณี“ทำไม มีปัญหาหรือ”
“…….” ปาณีจะกล้ามีปัญหาสักที่ไหน
“งั้นฉันนอนก่อนแล้วนะ”
“ ผม ธามนิธิมองดูผมที่ยังไม่แห้งของเธอ “ ไม่เช็ดผมให้แห่วก่อนแล้วค่อยนอน เธออยากเป็นไข้หรือ ”
เขาพูดตั้งหลายรอบหลายครั้ง แต่ปาณีก็ไม่เคยจำสักที
ปาณี “ เช็ดไปมันลำบากอะ”
ผมเธอยาวมาก ทุกครั้งต้องใช้เวลาเช็ดนานมาก เบื่อจะตาย
ธามนิธิมองไปที่เธอ “ เอามา ผมเช็ดให้”
“ …… ”
ปาณียื่นผ้าขนหนูส่งให้ธามนิธิ “ มันยุ่งยากจริงๆ ”
“ผมไม่กลัวมันจะยุ่งยาก ”
ปาณีนั่งอยู่ตรงหน้าเขา มีคุณอาอยู่ เธอรู้สึกอบอุ่นใจมาก
เธอก็เลื่อนดูโทรศัพท์ไปพักหนึ่ง ธามนิธิพลางเช็ดผม พลางถามเธอว่า “ เมื่อก่อนเธอก็นอนแบบนี้เลยหรือ”
“ ตอนนี้อากาศมันร้อน เดี๋ยวก็แห้งแล้ว ” บางครั้งเธอกลับถึงบ้านเหนื่อยมาก ก็ขี้เกียจไปเช็ดมัน
ธามนิธิมองดูปาณีที่นั่งอยู่ข้างหน้าเขา แล้วเช็ดผมให้เธออย่างตั้งอกตั้งใจ ในเรื่องที่ดูแลเธอ เขามักจะมีความอดทนมาก และไม่กลัวความลำบากด้วย
ธามนิธิพูดอย่างจนใจ “ เธอนี่ ไม่ค่อยใส่ใจเรื่องสุขภาพของตนเองเลย ต่อไปถ้ารู้สึกลำบาก ก็ไปหาผม ”
“ ได้หรือคะ” ปาณีไม่กล้าเชื่อที่ให้ธามนิธิเช็ดผมให้เธอ
ถึงแม้เธอจะกลัวความยุ่งยาก แต่ให้เขามาช่วยเธอเช็ดผม เธอไม่สามารถอ้าปากไปได้
ธามนิธิพูดว่า “ ทำไมไม่ได้ ผมไม่กลัวความยุ่งยาก”
“ แต่ว่าหนูอยากนอนกับคุณอะ ! ” ปาณีพูดต่อ“เราแต่งงานกันแล้วไม่ใช่หรอ นอนด้วยกันมันไม่ดีตรงไหน”
ยังไงธามนิธิก็ไม่ทำอะไรเธอ แถมยังช่วยพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างเธอสองคนด้วย ปาณียินยอมนอนกับเขามาก
ตอนที่อยู่บ้านวิสิทธิ์เวช เธอก็นอนด้วยกันกับธามนิธิ แต่พอกลับมาทุกครั้ง เขาก็ห่างกับเธอมาก
ธามนิธิพูดว่า“ผมไม่ชอบนอนกับคนอื่น”
“หนูก็ไม่ชอบเหมือนกัน ” ปาณีพูดว่า“แต่เมื่ออยู่ข้างๆคุณ หนูรู้สึกอบอุ่นมาก”
เธออยากหาโอกาสคุยกับธามนิธิให้เยอะๆ
ธามนิธิมองไปทางปาณี ขมวดคิ้ว “ไม่รู้เขินอายเลย”
“ …….. ”
ไม่ทันรอให้ปาณีพูด เขาก็พูดว่า “ ผมไปนอนแล้ว ”
ตอนแรกยังบอกว่ารอเธอนอนแล้วค่อยไป ตอนนี้เขากลับหนีไปก่อนซะแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...