My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 171

ตอนที่171

โรงเรียนนั้นสบายกว่าโรงเรียนของปาณี ได้ฝึกแค่อาทิตย์เดียวก็เสร็จแล้ว

นภันต์ “วันนี้แม่มาเยี่ยมผมแล้วฝากผมเอาของมาให้พี่ด้วย”

“ของกินอีกแล้วหรอ?” ปาณีจำได้ว่าครั้งที่แล้วแม่ก็ฝากนภันต์เอาของกินมาให้

นภันต์ “ใช่! พี่ไม่รู้ว่าแม่เป็นห่วงเธอขนาดไหน! เจอใครก็ชมแต่พี่ยังบอกอีกว่าไม่ไว้ใจพี่เท่าไหร่เลยให้ผมมาหาเธอ”

“……” ปาณีรู้สึกหมดคำพูดแต่ก็ไม่แปลกที่แม่เธอจะทำเรื่องพวกนนี้ออกมา

แต่ว่าก่อนหน้านี้อยู่ต่อหน้าบ้านวิสิทธิ์เวชทำเรื่องแย่ๆไว้ ไม่รู้ว่าเอาความกล้าจากไหนถึงได้เล่าให้ทุกคนไปทั่ว

นภันต์พูดต่อ “ตกลงนะ? ครั้งที่แล้วพี่เลี้ยงผม ครั้งนี้ให้ผมเลี้ยงพี่นะ?”

“เธอจะเลี้ยงฉัน?” ปาณีพูดต่อ “เธอมีตัง แม่ให้?”

นภันต์ใช้ตังฟุ่มเฟือยแต่ว่าเพราะเป็นผู้ชาย แม่เลยปล่อยเขาตลอด ทุกครั้งที่ให้ค่าขนมก็จะให้เยอะกว่าปาณีนิดนึง

แต่ว่าปาณีก็หาเงินเลี้ยงตัวเองได้แถมอายุยังเยอะกว่านภันต์อีกก็เลยไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้สักเท่าไหร่

นภันต์ยิ้มแล้วยิ้มอีก “ฉันก็หาเงินเป็นนะ!”

“เธอเนี่ยนะหาเงินเป็น?” ปาณีรู้สึกแปลกใจ

นภันต์ “ช่วงนี้ผมรับงาน เขาเลยให้ตังผมแถม……ผมกลับไปเข้ากลุ่มใหม่ ไว้คราวหน้าค่อยเล่าให้แล้วกัน สรุปมาไม่มา?”

ปาณี “ไป”

เธอเองก็ไม่ได้เจอนภันต์นานแล้วเหมือนกัน

ถึงแม้ว่าแม่จะทำให้เธอไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่แต่นภันต์ก็เป็นน้องชายเธอ สองคนพี่น้องมาด้วยกัน นภันต์อายุน้อยกว่าเธอหนึ่งปี ก่อนขึ้นมัธยมศึกษาตอนปลายก็เรียนด้วยกันมาตลอดเลยมีความผูกพันกัน

ตัดสายเรียบร้อย ปาณีก็พูดเรื่องนี้กับธามนิธิ “คุณอาคะ ตอนเย็นหนูจะออกไปข้างนอกนะคะ”

เธอรู้ถ้าตอนนั้นเธอไม่ปฏิเสธ ถ้าตอนนั้นคุณอาไม่ได้ตกลงช่วยเธอไว้ ทุกอย่างก็จะไม่ใช่แบบที่เป็นอยู่วันนี้

ชาตินี้ของเธอก็คงจะเสียไปกับแม่ฝนสิริ

คนอย่างปาณีเวลารักก็รักให้สุด เวลาเกลียดก็จะเกลียดให้สุดเหมือนกัน

อยู่ต่อหน้าคนที่ชอบเธอก็ดีไปหมดทุกอย่าง

อยู่ต่อหน้าคนที่เกลียดเธอก็จะแค้นนานเช่นกัน

สองคนพี่น้องกินข้าวไปมื้อหนึ่ง ระหว่างกินข้าว นภันต์ก็ได้เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นช่วงนี้ให้ปาณีฟัง

ก่อนหน้านี้เขาก็เคยสมัครเข้าร่วมทีมแข่งขันแต่ก็แพ้ตั้งแต่รอบแรก เพื่อนร่วมทีมแข่งก็เลยไม่ทำกันแล้ว

เขาเลยเริ่มหาคนเข้าทีมอาชีพนักแข่งใหม่

ในทีมนี้ไม่เหมือนเพื่อนๆที่เล่นๆกันแล้วมาร่วมทีมกัน มีทั้งสปอนเซอร์และยังเชิญผู้เล่นมืออาชีพเก่ามาเป็นโค้ชสอยให้อีก……