My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 172

ตอนที่172

นภันต์ “พี่ รอให้ผมได้รางวัลที่หนึ่งก่อน ผมจะเอาเงินรางวัลให้พี่ไปซื้อกินหมดเลย”

ปาณีมองที่เขาแล้วยิ้ม “ได้สิ”

บ้านวิสิทธิ์เวช เวทัสและชยรพเล่นเกมส์ในห้องทั้งวันพึ่งออกจากห้องเตรียมจะออกไป

เวทัสช่วงนี้ก็สร้างทีมแข่งของArena Of Valor ยังเชิญผู้เล่นมืออาชีพเก่ามาเป็นโค้ชสอนแล้วยังชวนผู้เล่นที่เขาคิดว่าฝีมือดีมาอีก ชยรพก็เป็นหนึ่งในนั้น

ก่อนหน้านี้อยู่โรงเรียนฝึกทหาร วันนี้ค่อยมีเวลาว่างเลยนัดกับเพื่อยหลายคนเจอกันตอนกลางคืน ตอนนี้กำลังเตรียมจะออกไป

ตอนลงบันไดพวกเขาก็เจอกับธามนิธิที่นั่งอยู่ในห้องรับแขก เวทัสเห็นก็เลยทักทาย “คุณน้าครับ”

ถึงแม้วันนี้ตอนกินข้าวเห็นปาณีกับธามนิธิหวานจนมดจะขึ้นก็ตามแต่ว่าปกติเวทัสก็เคารพธามนิธิอยู่ดี

เธอชอบปาณีกับที่เธอเคารพธามนิธิเป็นสองเรื่องที่ไม่เหมือนกัน

ธามนิธิมองที่เวทัสแล้วสายตาก็มองไปที่ชยรพ “จะออกไปข้างนอก?”

ชยรพตอนนี้รู้ความสัมพันธ์ของปาณีกับธามนิธิแล้วนึกถึงการกระทำของตัวเองวันนี้ โดนธามนิธิมองใส่อีกก็เลยพูดติดอ่างขึ้นมา “คุณ……คุณน้าธามนิธิครับ”

สายตาของธามนิธิเย็นชาแต่ใบหน้าก็ยังยิ้ม “ได้ข่าวว่าตอนอยู่โรงเรียนเธอสนิทกับภรรยาของฉันงั้นหรอ?”

แค่ยิ้มอันนี้ของเขาก็ทำให้ตับไตของชยรพสั่นไปหมด ทำไมเมื่อก่อนไม่เคยรู้เลยว่าธามนิธิน่ากลัวขนาดนี้?

เขาตอบ “ฉัน……ฉันกับเขาไม่สนิท ไม่สนิท!”

ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าถ้าเธอบอกว่าเธอสนิทกับปาณีจะทำให้เธอตายได้!

ธามนิธิยกคิ้ว “งั้นตอนอยู่ในโรงเรียนก็ฝากดูแลปาณีด้วยละกัน”

“ไม่เป็นไรไม่เป็นไร” ชยรพพูดด้วยความหมดความมั่นใจยังดีที่วันนี้ในห้องรับแขกเวทัสออกมาลากเขาไปก่อนไม่ให้เขาไปหยอดปาณี

“กลับมาแล้ว?” ดวงตาทีดำของธามนิธิมองไปที่เธอ สายตาอ่อนโยน

เห็นเธอกลับมาเขาดีใจมาก

ปาณี “ใช่กินข้าวเสร็จก็กลับมาเลย คุณทำไมไม่ขึ้นไปนอนบนเตียง? นอนที่นี่เดียวไม่สบายขึ้นมาแล้วจะทำไง?”

ธามนิธิมองที่เธอตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ “รอเธอกลับมา”

ถึงจะเป็นเพียงประโยคสั้นๆแต่ก็ทำให้ใจของปาณีอบอุ่นไปหมด

ทุกครั้งที่ออกไปข้างนอกแล้วมีคนรอเธอกลับมามันเป็นเรื่องที่มีความสุขขนาดไหนกัน?

เขาเหมือนเป็นที่พึ่งของเธอ เป็นที่พักพิงของเธอ……

ปาณี “ตั้งใจหน่อยสิอย่ามาล้อเล่น หนูกำลังจริงจังอยู่นะ”