นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 412

"ออกกฎหมาย? นั่นเขาไม่ผิดกฎหมายเหรอ?"

กู่เฉินหลุบสายตาลงและถอนหายใจ "จะพูดอย่างนั้นก็ได้ ทุกคนในเมืองแห่งบาปต้องปฏิบัติตามกฎหมายที่พวกเขาบัญญัติขึ้น ดังนั้นใครก็ตามที่มีความทะเยอทะยานก็จะถูกล้างสมอง แต่ถ้าอยากเอาตำแหน่งนั้นก็ยากว่าปีนขึ้นฟ้าเสียอีก"

สือฮว่าหลุบตาลง ช่วงนี้มีบทความที่ออกมาและทั้งสองฉบับมีจุดประสงค์เพื่อจัดการฮ่อฉวนสืออย่างชัดเจน แผนการของซือรั่วเฉินนั้นไม่ธรรมดา

โทรศัพท์ของกู่เฉินดังขึ้น เป็นยวี่ป๋ายเยี่ยนที่โทรเข้ามา

หลังจากรับสาย ใบหน้าของเขาก็ทรุดลงทันที

"เกิดอะไรขึ้น?"

ใจสือฮว่ามีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี มือที่อยู่ด้านข้างก็กำแน่น

"เมืองแห่งบาปไม่อนุญาตให้แต่งงานกับคนนอก นายท่านทำผิดข้อห้ามใหญ่ พระสังฆราชบอกว่าเขาได้รับโอกาสให้เปลี่ยนและแต่งงานกับลูกสาวของเขาเอง"

สือฮว่าใจสั่น เหมือนเธอจะเคยได้ยินเกี่ยวกับพระสังฆราช ในงานเลี้ยงอาหารค่ำครั้งก่อน ซือรั่วเฉินพูดถึงเรื่องนี้ บอกว่าลูกสาวของท่านหัวหน้าหน้าตาเหมือนเธอทุกประการ

นั่นไม่ได้หมายความว่าตำแหน่งนั่นควรเป็นของเธอ แต่ด้วยเหตุผลต่างๆ จึงถูกแทนที่ด้วยคนอื่น?

หากเธอสามารถดำรงตำแหน่งนี้ได้ งั้นเธอจะกลายเป็นคนของเมืองแห่งบาป?

ในเมื่อแต่งงานกับคนนอกไม่ได้ เมื่อเธอได้ตัวตนอีกครั้ง ก็ไม่มีใครหยุดพวกเขาได้ใช่ไหม?

สือฮว่าตื่นเต้นมาก จากนั้นกู่เฉินกลับราดน้ำเย็นลงมา "ลูกสาวของท่านหัวหน้าเข้ารับตำแหน่งหัวหน้าเมื่อไม่กี่วันก่อน เธอเป็นที่โปรดปรานมาก และท่านหัวหน้าบอกว่าเธอต้องการเลือกผู้ชายที่ดีที่สุด"

"กู่เฉิน ตอนนี้ฉันยังไปเมืองแห่งบาปได้อยู่ไหม?"

กู่เฉินชำเลืองมองแล้วส่ายหัวช้าๆ "กฎนี้เพิ่งประกาศใช้ไม่นาน และตอนนี้เป็นเวลาที่เข้มงวดที่สุด แม้แต่ฉันที่อยู่ที่นี่ก็ไม่สามารถกลับไปได้ เว้นแต่ว่าตัวตนของฉันจะได้รับการยืนยันที่นั่น เมืองแห่งบาปเป็นเกาะ ถ้าไปโดยเครื่องบินก็ต้องนั่งเรือยอร์ชอีก คุณสือเคยไปมาแล้ว บัตรประจำตัวประชาชนแตกต่างจากคนอื่นๆ เพราะงั้นต้องพึ่งสิ่งนี้เพื่อที่จะขึ้นเครื่องบินและเรือไปยังเมืองแห่งบาป ไม่อย่างนั้นจะถือว่าเป็นการบุกรุก ไม่ว่าใครก็ฆ่าคุณได้"

ในเมืองแห่งบาปมีทหารรับจ้างมากมาย และหนึ่งในนั้นคือปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ หากเธอรีบไป เธอคงจะไม่รอดเกินหนึ่งชั่วโมงแน่

สือฮว่าขมวดคิ้วจนบิดเบี้ยว งั้นต้องทำยังไง คงจะรออยู่เฉยๆไม่ได้หรอก

"คุณสือ คิดว่านายท่านจะหาวิธีได้ และฉันได้ยินจากยวี่ป๋ายเยี่ยนว่าน้องสาวนายท่านอาการไม่ค่อยกี เธอถูก..."

เขาไม่สามารถพูดส่วนที่เหลือได้และค่อยๆหลุบตาลง

หัวใจของสือฮว่าสั่นอีกครั้งและกัดริมฝีปาก "เธอโดนอะไร?"

ฮ่อฉินฉินมีจิตใจที่บริสุทธิ์ และเติบโตมาด้วยความประคบประหงมอย่างดี

ครั้งนี้ซือรั่วเฉินขโมยหัวใจของเธอ เป็นการตัดสินใจที่ไร้ยางอายที่สุด

กู่เฉินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถอนหายใจ "กลอุบายของซือรั่วเฉินอันตรายมาก คุณหนูฮ่อก็หน้าตาดี ในเมืองแห่งบาปไม่มีกฎเกณฑ์ แถมยังมีการออกคำสั่งนั่นอีก ในใจของคนในท้องถิ่นคงดูถูกคนนอกที่จะเข้าไป คุณหนูฮ่อตกไปอยู่ในมือของคนเหล่านั้น แล้วเธอจะมีชีวิตที่ดีได้อย่างไร เธอคงกลายเป็นของเล่น เปลี่ยนไปหลายมือแล้ว สุดท้ายก็ตกไปอยู่ในมือของตระกูลหมิง"

ในเมืองแห่งบาปตอนนี้ ทุกคนเป็นเหมือนศัตรูตัวฉกาจ

ศักดิ์ศรีของตระกูลหมิงในหมู่ประชาชนอยู่สูงมาก ฮ่อฉวนสือฆ่าคนในตระกูลหมิงไปหลายสิบคนรวมถึงทายาทของตระกูลหมิงด้วย ความสัมพันธ์ก็ไม่สามารถซ่อมแซมได้ มีแต่ทำสงครามเท่านั้น

ตัวเขาเองตกอยู่ในอาการโคม่าเพราะอาการเดิม

กลุ่มทหารรับจ้างยังคงรอให้เขาออกคำสั่ง แต่ตอนนี้เขาอยู่ในอาการโคม่า ซึ่งทำให้แย่ลงไปอีก

ฮ่อฉินฉินที่ได้รับการช่วยเหลือมาก็เหม่อลอยทุกวัน กอดตัวเอง ไม่พูดไม่จาแล้วก็ไม่กิน ราวกับว่าเธอกำลังจะอดตาย

หลังจากที่คุณหญฺงถังได้ยินเรื่องที่หญิงสาวประสบ เธอก็ล้มป่วย

ทุกคนต่างตั้งตารอให้ฮ่อฉวนสือตื่นขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เหมือนว่ามีเพียงเขาที่ตื่นขึ้นมาเท่านั้นแล้วจะสามารถแก้ปัญหาตอนนี้ได้

หลังจากที่ยวี่ป๋ายเยี่ยนวางสาย เขาก็เดินไปที่เตียงของฮ่อฉวนสืออย่างกระสับกระส่าย ยิ่งฮ่อฉวนสืออยู่ในอาการโคม่านานเท่าไร เขาก็ยิ่งกังวลมากขึ้นเท่านั้น

"นายน้อยยวี่ มีเลือดคั่งอยู่ด้านหน้าศีรษะของนายท่าน เพราะตำแหน่งอันตรายมาก ตอนนี้หมอเลยไม่กล้าผ่าตัด ก้อนเลือดชิ้นนี้เป็นระเบิดเวลา จะฆ่านายท่านเมื่อไรก็ได้ พวกเราเองก็ไม่มีทางเลือก"

ยวี่ป๋ายเยี่ยนเม้มริมฝีปากแน่นและนั่งลงข้างๆ "บอกฉันทีว่าเมื่อไรเขาจะตื่น"

"อาจตื่นเมื่อไรก็ได้ และอาจหมดสติได้ทุกเมื่อ ก้อนเลือดนั่นจะมีผลอื่นๆตามมา หวังว่านายท่านจะมีโชค"