นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 413

ทันทีที่พูดจบ ก็มีคนจากข้างนอกเข้ามา บอกว่าอนุญาโตตุลาการได้ออกคำสั่งใหม่ว่าเมืองแห่งบาปจะสั่งห้ามใช้ปืนตั้งแต่นี้ไป

ใบหน้าของยวี่ป๋ายเยี่ยนตกตะลึง ไม่มีอะไรมาในสโมสรทหารรับจ้าง มีแต่ปืนที่มีจำนวนมาก ตอนนี้ปืนถูกห้าม คำสั่งนี้มุ่งเป้ามาที่พวกเขาอย่างไม่ชัดเจนไม่ใช่เหรอ?

ใบหน้าของเขามืดในทันที และกำหมัดแน่น

คนที่มาไม่กล้าปริปาก ตอนนี้พวกคนของอนุญาโตตุลาการรออยู่ข้างนอก หากไม่ปฏิบัติตาม ทหารรับจ้างก็จะหมดหน้าที่ทันที

"จู่ๆ อนุญาโตตุลาการออกคำสั่งแบบนี้ คนอื่นๆไม่พูดอะไรเลยหรือไง? นี่เมืองแห่งบาปนะ!!"

ชายคนนั้นก้มศีรษะลงด้วยใบหน้าลำบากใจ "หลังจากที่อนุญาโตตุลาการมีคำสั่งนี้ออกมา ทางตระกูลหมิงเป็นคนแรกที่สนับสนุนและจงรักภักดีด้วย ผู้นำมอบคลังของตัวเอง คนอื่นก็ค่อยๆทำตาม วันหลังใครใช้ปืน คนนั้นก็เป็นอาชญากร"

ทุกคนในสโมสรทหารรับจ้างเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องปืน นี่เป็นการตัดทางพวกเขา!!

"ตระกูลหมิงมันระยำ! นี่คือสิ่งที่พวกมันทำไม่ได้! ยุยงให้ทุกคนจัดการกับพวกเรา!"

"นายน้อยยวี่ ตอนนี้นายท่านยังไม่ฟื้น ของพวกนั้นเราจะส่งมอบหรือไม่ดีครับ?"

ถ้าไม่ส่งมอบ อีกเดี๋ยวทุกคนจะต้องโจมตีสโมสรทหารรับจ้างในภายหลังแน่

การมีอยู่ของสโมสรทหารรับจ้างทำให้ผู้อื่นไม่พอใจมาก ตอนนี้เป็นโอการลงมือ เชื่อว่าทุกคนคงไม่เกียจคร้านแน่

ยวี่ป๋ายเยี่ยนโกรธจนตัวสั่น แต่กลับทำอะไรไม่ได้

ตอนนี้ฮ่อฉวนสืออยู่ในอาการโคม่า เขาไม่กล้าตัดสินใจเรื่องสำคัญเช่นนี้

เขาขมวดคิ้วด้วยใบหน้าที่ซีด "ฉันไม่รู้ อาหมิงยังอยู่ในอาการโคม่า ถ้าเขาไม่อยากส่งมอบแล้วถ้าฉันส่งมอบพวกนั้นไป เขาฟื้นขึ้นมาต้องโมโหแน่"

"นายน้อยยวี่ สถานการณ์ตอนนี้เราจะเอาแต่คิดไม่ได้แล้วนะครับ"

ยวี่ป๋ายเยี่ยนแค่นยิ้ม "รอนุญาโตตุลาการกับตระกูลหมิงไม่ได้แสดงให้เห็นชัดว่าพวกเขามุ่งเป้ามาที่เราเหรอ? เราส่งมอบก็ตาย ไม่ส่งมอบก็ตาย เก็บของให้ที่ตัวเองไม่ดีกว่าเหรอ นายไปบอกพวกเขาว่าเราไม่ส่งมอบ!"

"ท่านหัวหน้าให้คนโทรมาบอกว่าถ้านายท่านยอมแต่งงานกับลูกสาวเขา ทุกอย่างก็สามารถคุยกันได้ครับ"

ยวี่ป๋ายเยี่ยนขยี้ผมอย่างกังวล คนพวกนี้จะบีบบังคับให้พวกเขาตาย!

"ตกลงเขาไปก่อน"

เขาพูดอย่างเคร่งขรึมทั้งยังกัดฟันแน่น "งานแต่งงานจะจัดขึ้นหลังจากอาหมิงตื่นขึ้น อย่าให้ใครเข้ามารบกวนช่วงเวลาที่เหลือนี้"

เขาไม่มีทางเลือกแล้ว นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดในการถ่วงเวลา

เขาไม่มีทางเลือก แต่หวังว่าหลังจากที่อาหมิงตื่นขึ้นมาจะไม่โทษเขา

อนุญาโตตุลาการเพิ่งออกกฎเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา ในช่วงเวลาสั้นๆของปีนี้กลับมีการออกคำสั่งทีละหลายฉบับ หลายคนคงรู้สึกแปลกๆ

ฮ่อฉวนสือที่อยู่ในอาการโคม่าไม่รู้อะไรเลย ความทรงจำทั้งสองในหัวของเขายังคงชนกัน เจ็บปวดจนเขาต้องกัดริมฝีปาก

รู้ทั้งรู้ว่าคนรอบข้างกำลังพูดแต่กลับตื่นไม่ได้ ความรู้สึกแบบนี้มันแย่มาก!

ทางด้านของสือฮว่าก็เผชิญอันตรายเหมือนกัน

เพราะรู้ว่าฮ่อฉวนสือไม่ได้อยู่ที่จิงตู เดิมคนที่คิดว่าเธอขัดตาก็พร้อมที่จะเคลื่อนไหว

มู่หวั่นโจวเป็นคนแรก

ความพ่ายแพ้อย่างต่อเนื่องของถางจิงหรานและหมิงยวิ๋น ทำให้มู่หวั่นโจวหวาดกลัวมากขึ้นเรื่อยๆ เธอกลัวว่าตัวเธอเองจะหายตัวไปเช่นกัน

แต่ถ้ายอมแพ้แบบนี้ ก็ไม่เป็นที่พอใจเลย!

มู่หวั่นโจวกำหมัดแน่นโดยไม่พูดอะไร

ก็ไม่รู้ว่าเขาจะให้เธอแต่งกับใคร ยังไงเธอก็ไม่นั่งรอแบบนี้แน่!

ตอนนี้เธอไม่มีความคิดที่จะจัดการกับสือฮว่าแล้ว เธอเพียงแค่ต้องการออกจากจิงตูและไม่กลับมาอีก

ทันทีที่เก็บของของเธอเสร็จ ฮ่อซือหนานก็โทรมา น่าแปลกมากที่ชายคนนี้จะโทรหาเธอ

"คุณมู่ ฉันได้ยินมาว่าคุณท่านมู่จะให้เธอแต่งงาน อีกฝ่ายหนึ่งเป็นชายวัยกลางคนอายุ 40 ปี คุณท่านคงจะขายคุณแน่เลย ยอมเหรอ?"

มู่หวั่นโจวกัดฟัน คนนี้เลือกที่จะโทรหาตอนนี้ ต้องให้ร่วมมือกับเขาอย่างแน่นอน

"จะพูดอะไรก็พูดมา"

"ฉันต้องการเด็กที่อยู่ข้างสือฮว่า ถ้าคุณเอาเด็กคนนั้นมาได้ ฉันจะช่วยคุณออกจากตระกูลเอง"

ก่อนหน้านี้มีข่าวว่าฮ่อซือหนานสนใจสือฮว่า แต่ตอนนี้เขาอยากเอาเด็กข้างๆสือฮว่าไปทำอะไร?

มู่หวั่นโจวขมวดคิ้ว และยกยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน "ฉันออกจากตระกูลมู่ไม่ง่าย? ยังไงฉันก็เป็นคนของตระกูลมู่ ถ้าฉันไม่ยอมแต่ง คุณปู่ก็มัดฉันไว้กับรถแต่งงานไม่ได้ ฮ่อซือหนาน คุณล่ะ จะเอาเด็กข้างกายสือฮว่าไปทำอะไร?"

ฮ่อซือหนานหรี่ตา แม้ว่ามู่หวั่นโจวคนนี้จะตายไปก็คงตายเพราะความโง่ตัวเอง "ถ้าคุณเสียใจก็สามารถโทรหาฉันได้ตลอดเวลา เธอในตอนนี้สำหรับตระกูลมู่ก็เหลือเพียงงานแต่ง แนะนำว่าอย่าประเมินตัวเองสูงเกินไป"

หลังจากพูดจบ ฮ่อซือหนานก็วางสายไป

เขาเหลือบมองท้องฟ้าที่อยู่ข้างหน้า รู้สึกไม่สบายใจ เขายังต้องอยู่ที่แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน!

มีเสียงเคาะประตูจากด้านนอก บอกว่ามีคนมาหา และให้เขาออกไป

ฮ่อซือหนานถอนหายใจและเปิดประตูห้องออกไปอย่างเย่อหยิ่ง