นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 420

ในขณะนี้เธอไม่เคยคิดถึงชีวิตของลูกสาวเลย ในใจนั้นหวังแต่ว่ายวี่เย่จะดีขึ้น

ผู้หญิงของยวี่เย่ไม่ได้มีแค่คนเดียว แต่คนที่เขาชอบที่สุดก็คือหลิ่วชิงเฉี่ยน

เพราะหลิ่วชิงเฉี่ยนนั้นมีเพียงสวย แต่ไร้สมอง

เขาตบหลังมือของเธออย่างเย็นชา ดวงตานั้นเริ่มเยือกเย็น

ในเมื่อไม่ใช่ลูกสาวของเขา แล้วเป็นใครกันล่ะที่ซ่อนตัวจากฟากฟ้ามาได้นานหลายปีแบบนี้

ในตอนที่หาเธอกลับมา เขาก็ได้ทำการทดสอบความเป็นพ่อลูกแล้ว ทั้งๆการทดสอบแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าพวกเขาเป็นพ่อลูกกัน

"ฮือฮือฮือ ยวี่เย่ ทำยังไงดี ฉันไม่อยากให้คุณเป็นอะไรไป คุณคือเสาหลักคนเดียวของฉัน"

"ผมจะให้คนไปตรวจสอบเดียวนี้ ในเมื่อผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ลูกสาวของเรา ดังนั้นเธอก็ต้องรู้อะไรบางอย่างแน่นอน"

ยวี่ฮว่าไม่ได้คาดคิดเลย เมื่อสักครู่เธอยังดูถูกผู้หญิงอย่างหลิ่วชิงเฉี่ยน พอมาตอนนี้หลิ่วชิงเฉี่ยนก็สามารถให้คนมาซักถามเธอ

เดิมทีเธอยังคิดว่าตัวเองจะสามารถอยู่ในบ้านตระกูลยวี่อย่างยาวนาน ท้ายที่สุดสถานะของเธอก็ได้รับการยอมรับจากทุกคนแล้ว

แต่เมื่อตื่นขึ้น ยวี่เย่กลับรู้แล้วว่าเธอไม่ใช่ลูกสาวของเขา?

เธอกังวลเล็กน้อย แต่ก็ยังแสร้งทำเป็นสงบ "แม่ นี่แม่กำลังพูดถึงเรื่องอะไร หนูคือเสี่ยวฮว่า"

มือของเธอถูกมัดไว้ ซึ่งไม่สามารถทำอะไรมากได้ และทำได้เพียงมองไปที่หลิ่วชิงเฉี่ยนอย่างน่าสงสาร

สีหน้าของหลิ่วชิงเฉี่ยนเปลี่ยนไปแล้ว เหตุการณ์นี้เกี่ยวข้องกับชีวิตและความตายของยวี่เย่ ซึ่งเธอจะใจอ่อนไม่ได้!

"เพียงแค่เธอบอกว่าลูกสาวของฉันอยู่ที่ไหน ฉันก็จะปล่อยเธอไป ไม่อยากงั้นก็จะดำเนินการตามกฎของตระกูล ซึ่งเธอก็รู้ดี ไม่มีใครเคยหลบหนีจากกฎตระกูลเย่โดยมีชีวิตรอดได้"

ยวี่ฮว่าเริ่มตื่นตระหนก หลิ่วชิงเฉี่ยนเปลี่ยนสีหน้าเร็วเกินไป เมื่อกี้ยังบอกว่าละอายใจต่อเธอ แต่ตอนนี้กลับทำลักษณะนี้

ทันใดนั้นเธอก็จำได้ว่าตอนที่ฮ่อหมิงปฏิเสธที่จะให้สือฮว่าเข้าไปในบ้านตระกูลเย่ เขารู้ตั้งแต่แรกแล้วใช่ไหม?

ยวี่เย่ที่รักและตามใจลูกสาวนั้นเป็นเพียงรูปลักษณ์ภายนอก?

เหงื่อเย็นยะเยือกแผ่ซ่านไปทั่วตัวของเธอ เดิมทีคิดว่าตัวเองสามารถเพลิดเพลินกับความมั่งคั่งอย่างสงบสุข แต่ไม่คาดคิดว่าในพริบตาเดียวก็กลายเป็นปศุสัตว์ หากเขาต้องการกินเนื้อของเธอ พวกเขาก็สามารถใช้มีดเฉือนมันได้ทุกเมื่อ

เมื่อหลิ่วชิงเฉี่ยนเห็นว่าเธอเลือกที่จะเงียบ สีหน้าของนั้นก็ยิ่งเย็นลง "เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของสามีฉัน และฉันไม่มีเวลามากพอที่จะมาเสียเวลากับเธอ"

"หลิ่วชิงเฉี่ยน เธอนี่มันเปลี่ยนหน้าเร็วจริงๆ!"

ยวี่ฮว่าเสียใจที่เธอตกลงสัญญาว่าจะร่วมมือกับฮ่อหมิง เธอเป็นเด็กกำพร้า จึงรู้สึกแค่ว่านี่เป็นโอกาสที่พระเจ้ามอบให้เธอ

ย้อนกลับไปในตอนนั้น ฮ่อหมิงพบเธอแล้วให้เธอเข้าไปในจิงตูในฐานะสือฮว่า โดยบอกว่าหลังจากทำทุกอย่างเสร็จแล้วก็จะให้ตัวตนของคุณหนูแห่งตระกูลยวี่แก่เธอ

เขารู้จักตัวตนที่แท้จริงของสือฮว่ามานานแล้ว แต่เลือกที่จะซ่อนตัวตนนี้แล้วผลักเธอขึ้นมาแทน

ในเวลานั้นเธอคิดว่าฮ่อหมิงนั้นโง่จริงๆ ยวี่เย่เป็นถึงอธิการ และตัวตนของคุรหนูตระกูลเย่นั้นสามารถจินตนาการได้ว่ามีเกียรติเพียงใด

ชายคนนั้นผลักเธอขึ้นมาอย่างง่ายดายและมาแทนที่สือฮว่า

เธอหัวเราะเยาะเย้นในใจมาหลายปี แต่วันนี้ เธอกระจ่างในทุกอย่างแล้ว

ใบหน้าของยวี่เย่จมลงอย่างสมบูรณ์ ปิดปากแล้วไอสองสามครั้ง "ผมจะให้คนไปตามหา คุณไม่ต้องกังวล"

หลิ่วชิงเฉี่ยนถึงหยุดร้องไห้และเข้าไปในอ้อมแขนของเขา

ในเวลาเดียวกัน ฮ่อหมิงก็ได้รู้เรื่องอาการป่วยของยวี่เย่แล้ว เขาเลิกคิ้วเล็กน้อยและหัวเราะเบาๆ "ดูเหมือนว่ากู่เฉิงจะไม่จำเป็นแล้ว เมื่อเขาป่วย ของปลอมๆนั้นจะไม่สามารถรักษาตัวเองได้ ตัวตนปลอมของเธอนั้นจะเปิดเผยในไม่ช้า ยวี่เย่เพื่อที่จะเอาชีวิตรอด จะต้องตามหาที่อยู่ของสือฮว่าด้วยกำลังทั้งหมดของเขาอย่างแน่นอน "

ยวี่ป๋ายเยี่ยนวางยาไว้ข้างๆเขา "ทำไมรู้สึกรว่าอารมณ์ของนายดีขึ้นมาทันที？"

ฮ่อฉวนสือก้มศีรษะลงและกินยาอย่างสงบ ขนตานั้นก็หลับลงมาฉายเงาหนา "อย่างน้อยสือฮว่าก็ไม่ตกไปอยู่ในมือของคนเหล่านี้ในเมืองหลวงแห่งความบาป ไม่อย่างนั้นยวี่เย่ก็คงจะไม่ตื่นตระหนกมากขนาดนี้ เพียงแค่ไม่ตกอยู่ในมือของพวกเขา สือฮว่าก็มีโอกาสที่จะอยู่รอด "

ยวี๋ป๋ายเยี่ยนไม่พูดอะไร เขาเห็นหลิ่วชิงเฉี่ยนเมื่อไม่นานมานี้ ซึ่งก็เป็นผู้หญิงที่สวยไม่มีความทะเยอทะยานใด เธอจะผลักลูกสาวตัวเองลงไปในหลุมไฟ เพื่อรักษาโรคยวี่ยี่จริงหรือ?

"อาหมิง คุณคิดว่าเราจะมองไม่เห็นมันหรือ? หลิ่วชิงเฉี่ยนคนนั้นทรมานอย่างมากในตระกูลสือ เธอจะยังคงจะล้มเหลวอยู่กับผู้ชายอยู่จริงๆเหรอ？นายคิดว่าเธอรู้เรื่องความปลอมของตระกูลยวี่มาก่อนแล้วหรือเปล่า เพียงแต่ไม่พูดมันออกมา ฉันไม่รู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของเธอ แต่ถ้าฉันเดาถูก ผู้หญิงคนนี้ก็คงจะน่ากลัวมาก"

ทำให้คนอื่นตาบอดด้วยความอ่อนโยนและความสวย หลอกจนทุกคนนั้นสับสนไปกันหมด

ฮ่อฉวนสือดื่มยาแล้วก็ขมวดคิ้ว "ตอนนั้นฉันทำข้อตกลงกับของปลอมนั้น ให้เธอไปที่แทนที่สือฮว่าในมหาลัย หลังจากเรื่องนี้จัดการสำเร็จแล้ว ฉันก็ให้ตัวตนของคุณหนูตระกูลยวี่กับเธอ ดังนั้นของปลอมนี้จึงรู้ว่าใครคือคุณหนูยวี่ตัวจริง เรมารอดูกันว่า ถ้ายวี่เย่ไม่สามารถแงะอะไรออกจากปากเธอได้ งั้นก็แสดงว่าหลิ่วชิงเฉี่ยนนั้นต้องมีอะไนผิดปกติจริงๆ"

หลังจากดื่มยาเสร็จแล้ว ฮ่อฉวนสือก็เงยหน้าขึ้นมองออกไปข้างนอก "ดูเหมือนว่าฉันจะไม่ได้ไปเจอเพื่อนเก่ามานานแล้ว คราวหน้าถ้าขับรถผ่านไปไปดูหน่อยแล้วกัน"

พวกเขาทำข้อตกลงกันมานานแล้ว เพื่อให้เขากลายเป็นไพ่ใบสุดท้ายของตัวเอง

ไพ่ใบนี้สามารถฆ่าซือรั่วเฉินอีกคนได้ และยังสามารถฆ่าคนส่วนใหญ่ในเมืองหลวงแห่งบาปได้ เขาคือไพ่

พอมีไพ่คิงใบนี้ เขาก็รู้สึกโล่งใจ