นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 69

คนอื่น ๆ ในที่ประชุมเริ่มกระซิบกระซาบในทันทีขณะที่ทุกคนกำลังคุยกันคณะกรรมการก็เดินเข้ามาและเดินไปที่ด้านข้างของครูใหญ่

"มีนักเรียนยรายงานว่าความสัมพันธ์ของคุณกับ สือฮว่า ไม่บริสุทธิ์ คุณจำเป็นต้องถอดตำแหน่งครูใหญ่ในขณะนี้ เราจะรอจนกว่าการสอบสวนของเราจะชัดเจน"

คณะกรรมการโรงเรียนเป็นผู้ปกครองที่พึ่งพาของโรงเรียนและสิ่งอำนวยความสะดวกทางการแพทย์และอุปกรณ์การเรียนการสอนทั้งหมดของโรงเรียนได้รับบริจาคจากคณะกรรมการโรงเรียน

ดังนั้นนี่คือกลุ่มที่ไม่สามารถโกรธเคืองได้

แต่ครูใหญ่รับราชการในมหาวิทยาลัยจิงตูมาหลายปีแล้ว และเขาไม่เคยกลัวใครเลย

"ใครเป็นคนรายงาน ฉันจะไม่ออกจากตำแหน่งครูใหญ่! ผู้ช่วย ไปแจ้งนักเรียนโรงเรียนกฎหมายทันทีเพื่อเตรียมฟ้องคดี"

ในวันแรกที่นักเรียนจิงตูทุกคนเข้าโรงเรียนครูใหญ่จะพูดบนเวทีโดยบอกว่าเป็นนักเรียนมหาวิทยาลัยจิงตูอย่ากลัวที่จะเข้าไปเกี่ยวข้องกับคดีความ ตราบใดที่พวกเขาถูกต้อง ก็ทำ พวกเขาเป็นโรงเรียนกฎหมายอันดับต้น ๆ ของประเทศ นักเรียนโรงเรียนกฎหมายทุกคนจะเป็นผู้สนับสนุนพวกเขา!

คนในคณะกรรมการโรงเรียนค่อนข้างลำบากใจ ในความเป็นจริงไม่มีใครๆก็รู้รูปแบบการทำงานของครูใหญ่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา น่าเสียดายที่คนที่รายงานโดยไม่เปิดเผยชื่อได้แจ้งเรื่องไปที่กองบัญชาการศึกษาแล้ว เรื่องนี้ถ้าไม่ได้รับการแก้ไข

ก็คงกลัวว่าคนด้านบนจะลงมาตรวจสอบเองล่ะ

ดังนั้นนี่คือกลุ่มที่ไม่สามารถโกรธเคืองได้

ครูใหญ่หายใจเข้าลึก ๆ และเปิดหน้าต่างห้องประชุม "ฉันรู้ว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่ฉันอยู่โรงเรียนมาหลายปีแล้ว และมหาวิทยาลัยจิงตูมีบรรยากาศเป็นแบบไหนฉันรู้ดีกว่าทุกคน ถ้าหากมีคนตรวจสอบจริง ก็ตรวจสอบอะไรไม่ได้ เราไม่ได้ทำก็ไม่ต้องกลัว สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการค้นหาบุคคลที่แพร่กระจายข่าวลือ ชื่อเสียงของมหาวิทยาลัยจิงตูไม่ควรได้รับผลกระทบจากข่าวลือเหล่านี้ "

คนอื่น ๆ ในห้องประชุมก็พยักหน้าใครไม่รู้จัก สือฮว่า? นั่นคือนักเรียนกฎหมายที่ประสบความสำเร็จสูงและได้รับรางวัลมากมายในนามของโรงเรียน ครูใหญ่ถึงกับพาเธอออกไปเข้าร่วมการแข่งขันในปีนั้น ใครไม่ชอบนักเรียนที่เก่งแบบนี้บ้าง?

คนในคณะกรรมการโรงเรียนไม่ได้พูดอะไรอีกแล้วพวกเขามีหน้าที่แค่ลงทุนโรงเรียนและไม่สนใจเรื่องอื่นใด เนื่องจากครูใหญ่มั่นใจในโรงเรียนพวกเขาจึงไม่มีอะไรจะพูด

สือฮว่า ไม่รู้เรื่องทั้งหมดนี้ด้วยซ้ำเพราะคุณยายของเธออยู่ระหว่างการผ่าตัดและเธอไม่ได้ให้ความสนใจกับโทรศัพท์มือถือของเธอและโดยพื้นฐานแล้วจะตัดการติดต่อกับโลกภายนอก

พยาบาลคอยปลอบเธอว่า "คุณหนูสือจะไม่เป็นไรเหรอ แพทย์ที่เชี่ยวชาญที่สุดในโรงพยาบาลของเราที่ผ่าตัดผู้เฒ่าจะประสบความสำเร็จ"

สือฮว่า รู้สึกประหม่าและเย็นชาเธอลูบมือและยิ้มขอบคุณพยาบาล

" คุณหนูสือ วันนี้สามีคุณไม่อยู่ด้วยเหรอ"

พยาบาลมองไปรอบ ๆ แต่ไม่พบฮ่อฉวนสือ

ก่อนหน้านี้ที่ฮ่อฉวนสือมาที่โรงพยาบาลทุกคนก็เริ่มบ้าผู้ชายนั่นคือผู้ชายที่หน้าตาดีที่สุดเท่าที่พวกเขาเคยเห็นมา

แน่นอนว่าสือฮว่า ก็สวยงามเช่นกัน ชายหล่อหญิงสวย เหมาะสมกันจริงๆ

สือฮว่า ส่ายหัวตั้งแต่ฮ่อฉวนสือกลับไปเมื่อวานทั้งสองก็ไม่มีการติดต่อและไม่รู้ว่าชายคนนั้นกำลังทำอะไร

ในเวลานี้ ฮ่อฉวนสือกำลังนั่งอยู่บนโซฟาของวิลล่าและห้องครัวก็มีกลิ่นของโจ๊กเขาสั่งให้พ่อครัวทำเป็นพิเศษ

พ่อครัวใส่โจ๊กที่ต้มแล้วลงในกล่องเก็บความร้อนและวางไว้บนโต๊ะกาแฟด้วยความเคารพ" คุณฮ่อโจ๊กสุกแล้ว นี่คือกล่องเก็บความร้อนสองชั้นชั้นบนสุดเป็นอาหารจานเล็กไม่กี่จาน คุณหนูสือต้องชอบแน่ๆ "

ฮ่อฉวนสือ พยักหน้าสีหน้าเฉยเมยลุกขึ้นถือกล่องฉนวนกันความร้อนหยิบเสื้อคลุมจากด้านข้างแล้วออกไป

ที่ประตูบ้านพักวิลล่า ฮ่อซือหนาน รออยู่เป็นเวลานานมือของเขาวางอยู่บนพวงมาลัยอย่างแผ่วเบาและเมื่อเห็นการออกมาของ ฮ่อฉวนสือ เขาก็รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย

" พี่! นี่! ที่นี่!"

เขาตะโกนและเห็น ฮ่อฉวนสือ ถือฉนวนอยู่ในมือดวงตาของเขาแทบหลุด

เขาหันหน้าไปมองท้องฟ้าเป็นไปได้ไหมว่าวันนี้ดวงอาทิตย์ออกมาจากทิศตะวันตก?

ฮ่อฉวนสือ ไม่สนใจเขาและเข้าไปในรถที่จอดอยู่

มุมปากของ ฮ่อซือหนาน โค้งงอและรถก็ตามไปข้างหลัง

ฮ่อฉวนสือ ส่งอาหารคน? นี่เป็นเรื่องแปลกจริงๆเขาต้องตามไปดู

"ประธาน นายน้อยฮ่อ ตามมาจากด้านหลัง"

หนายสือพูดขณะขับรถ ขณะมองกระจกมองหลัง

ฮ่อฉวนสือ ลดสายตาลงเล็กน้อยและกล่องฉนวนกันความร้อนก็วางอยู่ข้างๆเขาอย่างเงียบ ๆ

"อืม"

หนานสือเงียบไปชั่วขณะถ้าประธานไม่พูดอะไรอีกนั่นก็หมายความไม่ต้องสนใจอย่างไรก็ตาม นายน้อยฮ่อ ก็ไม่ได้ทำเรื่องส่อเสียดแบบนี้สามสองแล้ว

อย่างไรก็ตามก่อนที่รถของพวกเขาจะมาถึงโรงพยาบาล หลิวจิงซูมาถึงก่อนเธอโกรธมากเมื่อเห็นจดหมายลาตาย ยิ่งไปกว่านั้น หลินเสี่ยวหม่านได้รับการช่วยเหลือแล้วและตอนนี้เธอต้องการไปหาสือฮว่าทันทีเพื่อชำระบัญชี!

เมื่อ สือฮว่า ปล่อยการบันทึกนี้ในเวลานี้เขาก็ได้พลาดโอกาสนี้ไปเพราะ หลินเสี่ยวหม่าน ได้เขียนจดหมายลาตาไว้ล่วงหน้าแล้วโดยบอกว่าเป็น สือฮว่า ที่กล่าวหาเธอว่ามีเรื่องสกปรกกับพ่อเลี้ยงของเธอ

ตอนที่ สือฮว่าเล่นบันทึกนี้ต่อหน้าท่านหญิง เขาถูกตัดสินว่ามีความผิดในข้อหานี้อย่างไม่ต้องสงสัย

อย่างไรก็ตามเธอยังไม่รู้เกี่ยวกับการฆ่าตัวตายของ หลินเสี่ยวหม่าน และทิ้งจดหมายลาตายไว้คราวนี้เธอคำนวณผิด

"อีเลว!"

ท่านหญิง ยกมือขึ้นจะตบเธอใบหน้าของเธอบิดเบี้ยวด้วยความรังเกียจ

สือฮว่า บีบข้อมือของเธอไว้ใบหน้าของเธอยังไม่หายบวม คนนี้ๆกำลังจะทำอะไร?

พี่เลี้ยงที่อยู่ข้างๆเธอเห็นฉากนี้จึงรีบวิ่งไปหาเธอและผลักเธอออกไปทันที "สือฮว่า! คุณไม่รู้จักสูงต่ำจริงๆ! ทำร้ายคุณหนูหลินก็ว่าไปแต่ตอนนี้คุณจะลงมือต่อท่านหญิงอีก! คุณ เป็นรุ่นหลานของตระกูลฮ่อ ไม่มีมารยาทเลยสักนิด! "

สือฮว่า ถูกเธอผลักกลับเล็กน้อยและหัวของเขากระแทกกับผนังทำให้หัวของเขามึนงง

มีร่องรอยได้ใจในสายตาของพี่เลี้ยง ใครให้เธอทำร้ายคุณหนูหลิน สมควร!

สือฮว่า เกือบจะน้ำตาไหลด้วยความเจ็บปวดและเมื่อเห็นท่าทางที่ครอบงำของพี่เลี้ยงเธอก็ยกมือขึ้นแล้วตบมัน

"เพียะ!"

มีการลอยนิ้วนิ้วมือห้าลายบนใบหน้าของพี่เลี้ยงเในทันทีและเธอก็ปกปิดใบหน้าของเธอด้วยความไม่เชื่อ

"สือฮว่า แก ... "

ก่อนที่เธอจะจบคำพูดอีกครึ่งหนึ่งใบหน้าของเธอถูกตบอย่างดุเดือด" เพียะ!"

ความแข็งแกร่งของ สือฮว่า นั้นยอดเยี่ยมมากจนมือของเธอเจ็บเมื่อเธอตบเธอดวงตาของเธอดูเหมือนจะเย็นและเย็นชามาก

แก้มของพี่เลี้ยงบวมขึ้นทันทีและมีเลือดไหลออกมาจากมุมปากของเธอ

"ตบสองครั้งนี้มีสติหรือยัง ฉันแค่อยากให้คุณรู้ว่าเมื่อกี้คุณกำลังผลักใคร"

เสียงของสือฮว่า นั้นเย็นชา เขาลดศีรษะลงแล้วลูบข้อมือเบา ๆ