นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 91

ด้านนอก สือฮว่ากำลังจะเคาะประตูก็ได้ยินคำพูดนั้นมาจากข้างใน

เป็นมู่หวั่นโจว

นิ้วของเธอหยุดชะงัก เปิดประตูนี้ไปไม่ได้

ตั้งแต่ฮ่อฉวนสือให้บอดี้การ์ดกับเธอมา ทั้งสองก็ไม่ได้ไปทำงานด้วยกัน คืนนี้เธอว่าจะกลับบ้านแต่นึกได้ว่าเธอยังมีเอกสารอยู่ที่บริษัท เธอจึงรีบวิ่งไปในความมืด และนึกถึงฮ่อฉวนสือที่กำลังทำโอที เธอเลยไปร้านอาหารซื้อกลับไปให้เขาเป็นมื้อเย็น

รู้ว่าเขาไม่ชอบอาหารรสจัด เธอเลยตั้งใจสั่งให้พ่อครัวทำให้อาหารจืดลงมาหน่อย

แต่เธอไม่คิดเลยว่าจะต้องเจอกับสถานการณ์แบบนี้

ตะเกียบไม้ในมือของเธอหักทันที หนามไม้ที่แหลมคมทิ่มเข้ามาที่เล็บนิ้วหัวแม่มือลึกมากจนผิวหนังใกล้นิ้วหัวแม่มือมีเลือดออกเล็กน้อย

เธอหน้าซีดด้วยความเจ็บปวดและหลับตาเพื่อดึงหนามไม้ออกมา แต่อาจเป็นเพราะมือสั่น หนามไม้เลยดึงออกเพียงครึ่งเดียวและอีกครึ่งหนึ่งก็หักในเนื้อทำให้ความเจ็บปวด

"เราจะหย่ากันในอีกสองปี"

ตอนเธอเจ็บ ก็ได้ยินเสียงที่เย็นชาดังมาจากข้างใน

เป็นฮ่อฉวนสือ เขากำลังบอกมู่หวั่นโจวว่าเขาจะหย่ากันในอีกสองปี

เขากลังคนรักของเขาจะเสียใจงั้นเหรอ?

สือฮว่ายิ้มอย่างประชดประชัน ไม่ได้อยู่ต่อ หันหลังแล้วเดินเข้าไปในลิฟต์

เมื่อเธอลงไปชั้นล่างก่อนโยนกล่องอาหารลงถังขยะ

ถงหางที่รออยู่ข้างๆก็รีบเปิดประตู

สือฮว่าเข้าไปนั่ง ที่มือก็ยังมีอาการเจ็บแปลบ เจ็บจนคิดอะไรไม่ออก

ถงเหยียนที่เห็นนิ้วของเธอเพียงแวบเดียวก็ร้องออกมา "พี่ ไปโรงพยาบาล นิ้วคุณสือได้รับบาดเจ็บ!"

ตอนท่านประธานย้ายพวกเขามา ได้พูดอย่างชัดเจนว่าคุณสือจะต้องไม่ได้รับบาดเจ็บ

"ไม่ต้องหรอก แค่กลับเฉียนสุ่ยวานก็พอ"

สือฮว่าห้ามเอาไว้แล้วลดสายตาลง

ถงเหยียนจับมือของเธอขึ้นมาดูก็เห็นหนามไม้ยังคงแทงลึกเข้าไปในเนื้อแล้วรู้สึกเจ็บแทน

"คุณสือคะ ไปโรงพยาบาลเถอะค่ะ ถ้าเป็นบาดทะยักล่ะก็แย่แน่ๆ แล้วก็ต้องเอาหนามไม้นี่ออกด้วย"

สือฮว่าที่เห็นแววตาจริงใจของเธอ ความโกรธในใจก็หายไปทันที

"งั้นก็ได้"

ในสำนักงานระดับสูงสุด ดวงตามู่หวั่นโจวสว่างวาบขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดของฮ่อฉวนสือ

"ฉันจะไม่ยอมปล่อยคุณแน่ ฉันจะอยู่ข้างคุณตลอดไป"

หัวใจของเธออ่อนยวบลงทันทีและเช็ดน้ำตาที่หางตาของเธอ

ฮ่อฉวนสือปิดคอมพิวเตอร์ "ฉันจะหย่ากับเขาในอีกสองปี แต่คุณ ไม่มีวันเป็นไปได้"

ประโยคเดียว มู่หวั่นโจวก็เหมือนตกจากสวรรค์สู่นรกทันที

เธอมองเขาอย่างสงสัย หรือเธอยังเทียบกับสือฮว่าไม่ได้งั้นเหรอ?

มีแค่คนตาถึงเท่านั้นที่จะรู้ว่าเธอดีกว่าสือฮว่าเป็นร้อยเท่า

ฮ่อฉวนสือลุกขึ้นยืน "คุณมู่คงดูถูกคนที่ทำลายชีวิตแต่งงานของคนอื่น นี่ดึกแล้ว ฉันจะกลับแล้ว"

ใบหน้ามู่หวั่นโจวราวมีน้ำค้างแข็ง เธอเข้าใจความหมายของฮ่อฉวนสือ คุณหนูมู่ผู้สง่างามอย่างเธอไม่สามารถทำลายชีวิตแต่งงานคนอื่นได้ นั่นเป็นสิ่งที่เมียน้อยเขาทำกัน!

ตอนนี้ฮ่อฉวนสือแต่งงานกับสือฮว่าแล้ว ไม่ว่าจะยังไงสือฮว่าก็เป็นภรรยาของเขาอยู่ดี

เธอเสียใจที่คืนนั้นเธอไม่ได้เป็นผู้หญิงของเขา โอกาสดีๆแบบนั้น

เธอนึกถึงคำพูดของซิ่วหยูอีกครั้ง "เธอคิดได้หรือยัง? ถ้าเธอไปตอนนี้ อนาคตผู้ชายคนนี้จะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธออีก"

เธอกัดฟัน เจ็บหัวใจเพราะเธอพลาดครั้งเดียว ก็จะไม่พลาดครั้งที่สองไม่ได้อีก ไม่ว่ายังไง เธอต้องจับเขาให้อยู่หมัดให้ได้!

ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าเธอรักฮ่อฉวนสือจริงๆ เป็นรัก ไม่ใช่แค่ชอบ

เธอรักเขา ยอมที่จะมอบทุกอย่างเพื่อเขา ความรักแบบนี้คือถึงขั้นสุดแล้ว

พอได้รักสุดๆก็จะไม่มีสิ่งที่เรียกว่าลังเล มันเป็นความปรารถนาที่ล้นออกมาจากส่วนลึกจนแทบจะพุ่งไปหาเขา บุกน้ำลุยไฟ ฝ่าฟันอุปสรรคที่อยู่ตรงหน้าเธอ เธอจะขจัดอุปสรรคทั้งหมดรวมถึงสือฮว่าด้วย

มู่หวั่นโจกรอกตาแล้วยิ้มเยาะก่อนจะออกไปจากที่นี่

สือโม่โดนทำลายก็เป็นเธอเอง เพราะสือโม่คิดอย่างอื่นกับฮ่อฉวนสือ แถมคืนนั้นสือโม่ก็อยากเป็รผู้หญิงของฮ่อฉวนสือด้วย เธอเหมาะงั้นเหรอ?

สือโม่โดนทิ้งที่ชานเมือง เธอให้คนไปทำลายใบหน้าของอีกฝ่าย หากไม่มีใบหน้านั้น เธอจะมีความกล้ามาปรากฏตัวต่อหน้าฮ่อฉวนสือแค่ไหนกันเชียว!

ตอนนั้นเธอไม่รู้ตัวตนของฮ่อฉวนสือ สิ่งที่เธอทำไปทั้งหมดคือให้สือโม่อยู่ห่างจากฮ่อฉวนสือ เธอแค่รู้สึกว่าผู้หญิงคนนั้นไม่คู่ควร!

ตอนนี้มาคิดๆดู การตัดสินใจไปแบบนั้นมันก็ถูกต้องจริงๆ ไม่แค่จัดการสือโม่ได้แต่ยังหาเรื่องสือฮว่าได้ด้วย

สือฮว่าไม่รู้ว่ามู่หวั่นโจววางแผนอะไรไว้เบื้องหลังบ้าง เมื่อกี้ได้ยินบทสนทนาของเธอกับฮ่อฉวนสือแล้ว เธอเองก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย

เธอนั่งเงียบๆในโรงพยาบาล หมอได้ดึงหนามไม้ออกไปแล้วฆ่าเชื้อ ฉีดกันบาดทะยัก

ถงเหยียนคอยอยู่ข้างๆเธอ ตอนเห็นเธอนั่งตรงๆ เธอกลับรู้สึกว่าหล่อนเดียวดายมาก

คุณสือเหมือนจะไม่มีเพื่อนเลย เธอไม่พูดอะไรเลยนอกจากตอนทำงาน และเหมือนความสัมพันธ์กับคุณฮ่อก็ไม่ดี เป็นคนที่น่าสงสารจริงๆ

สือฮว่าทีทายาเสร็จก็ลุกขึ้นและเดินลงไปชั้นล่าง ถงเหยียนก็เดินตามเธอไป

ฮ่อฉวนสือขึ้นไปชั้นบน เดินผ่านห้องเธอก็หยุดลง

เขายกมือขึ้น แต่ในที่สุดก็ถอยออกมาแล้วไปที่ห้องนอนตัวเอง

สือฮว่าที่อาบน้ำออกมา ยืนเช็ดผมเงียบๆอยู่ตรงหน้าต่าง เมื่อกี้ตอนฮ่อฉวนสือยืนอยู่ข้างๆเธอ เธอก็ได้กลิ่นน้ำหอมติดกายของเขามา

นั่นต้องไม่ใช่ของเขาอย่างแน่นอน ของเขามีกลิ่นของต้นสนเย็นสบายอยู่เสมอเช่นเดียวกับลมหายใจ กลิ่นเหมือนอยู่ในธรรมชาติทำให้ผู้คนมึนเมา

แต่กลิ่นนั้นมาจากผู้หญิงคนหนึ่ง เธอยังสังเกตเห็นรอยลิปสติกที่แต้มบนเสื้อของเขา แทงตาขนาดนั้น

พวกเขากอดกัน

ยังคงมีจุดเปียกตรงไหล่ของเขา ผู้หญิงคนนั้นพิงไหล่ร้องไห้ เขาเลยเป็นทุกข์มากเลยอธิบายว่าเขาจะหย่าในอีกสองปี

สือฮว่าจบการศึกษาด้านกฎหมายและยังเป็นนักเรียนที่ดีที่สุดคนหนึ่งที่มีความสามารถในการตัดสินได้อย่างน่าทึ่ง

ทันทีที่ชายคนนั้นลงจากรถ เธอก็รู้ทุกอย่างแล้ว

นอกจากกอดแล้ว พวกเขาจะทำอะไรก็ไม่เกี่ยวกับเธอแล้ว

ก็เหมือนที่ฮ่อฉวนสือพูดว่าจะหย่าในอีกสองปีและทุกอย่างจะกลับไปจุดเริ่มต้น

เธอขี้เกียจจะสนคอมเมนต์บนอินเทอร์เน็ตแล้ว แต่เธอจะไม่มีวันถอนทนายความที่ส่งไปถึงพวกสื่อนั้นแน่ ตราบใดที่พวกเขากล้าที่แพร่ข่าวลือ เธอก็ต้องให้พวกสื่อชดใช้

จากนั้น เช้าในวันรุ่งขึ้น สื่อมวลชนทุกสื่อต่างปิดปากเงียบอย่างน่าอัศจรรย์และไม่รายงานเรื่องนั้นอีก

แม้ว่าชาวเน็ตบางคนจะยังคงพูดถึงเธอ แต่คำพูดพวกนั้นล้วนปรารถนาดี ยกเว้นสือโม่ที่ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะ

สือฮว่าถอนหายใจ ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เธอไม่อยากรับสาย ต้องเป็นฮ่อจงที่โทรมาแน่ คงไม่มีอะไรมากไปกว่าเรื่องความร่วมมือ

เธอหงุดหงิดแล้ววางสายโทรศัพท์ไป ก่อนเข้าห้องน้ำเพื่อล้างเนื้อล้างตัวและลงไปชั้นล่าง

ฮ่อฉวนสือกำลังทานอาหารเช้าอย่างหรูหราที่ชั้นล่างพร้อมกับกาแฟหนึ่งแก้วที่อยู่ตรงหน้าเขา

สือฮว่าไม่ได้ทักทาย แม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองจะย่ำแย่ แต่เธอก็จะพูดในมื้อเช้าว่า "คุณสามี อรุณสวัสดิ์"

แต่ในตอนนี้ เธอกลับไม่ได้กังวลที่จะรักษาความสัมพันธ์นั้นไว้และเดินตรงไปที่โถงทางเดินเพื่อเปลี่ยนรองเท้าเพื่อจะไปบริษัท

ฮ่อฉวนสือเลิกคิ้ว "เธอยังไม่ได้ทานอาหารเช้า"

ยังมีอาหารเช้าอยู่ตรงข้ามเขาซึ่งเตรียมไว้สำหรับสือฮว่าโดยเฉพาะ

สือฮว่าเปลี่ยนรองเท้าและตอบว่า "ฉันไปกินที่โรงอาหารของบริษัทก็ได้"

มือของฮ่อฉวนสือที่จับมีดและส้อมแน่นขึ้นเล็กน้อย "ที่บ้านมี ทำไมต้องไปที่โรงอาหาร?"

สือฮว่าลุกขึ้นแล้วหยิบกระเป๋าตัวเอง "ช่วงนี้ตี้เซิ่งกำลังจะฟ้องคดีเร็วๆนี้และอาจจะต้องไปต่างประเทศ เพราะงั้นฉันจะยุ่งมาก"