องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1279

ได้ เจ้าปลิดชีพตนเองแล้วกัน

หลี่จุ่นพูดด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย กลับทำให้ฉินจ่านรู้สึกกล้า ๆ กลัว ๆ

ฉินจ่านรวบรวมความกล้าหยิบดาบขึ้นมาแนบที่คอ ทว่าสุดท้ายแล้วก็ไม่กล้าลงมือ!

เพราะเขาสับสนเล็กน้อย

กุนซือของฝ่ายศัตรูคนนี้ดูเหมือนจะมีความแค้นกับเขา เขาต้องการจะถามให้ชัดเจน

“ท่าน ทำไมท่านถึงอยากให้ข้าตาย” ฉินจ่านอดไม่ได้ที่จะถาม

หลี่จุ่นเยาะเย้ยทันทีและพูดด้วยน้ำเสียงเสียดสี

“เดิมทีข้าคิดว่าเจ้าเป็นลูกผู้ชายที่พูดจริงทำจริง ไม่คิดเลยว่าจะไม่ใช่”

ถ้าหากฉินจ่านปาดคอตัวเองจริง ๆ โดยไม่พูดอะไร หลี่จุ่นก็จะไม่ได้บอกเหตุผลที่ว่าทำไมถึงอยากให้เขาตาย ซึ่งมันก็จะไม่สำคัญอีกต่อไป

ลูกผู้ชายแบบนี้เขานั้นเลื่อมใส!

แต่เห็นได้ชัดว่าฉินจ่านไม่มีความกล้าหาญแบบนั้น!

ฉินจ่านขมวดคิ้ว ดูเขินอายเล็กน้อย

หลี่จุ่นพูดอย่างเย็นชา

“ฉินจ่าน งั้นข้าจะทำให้เจ้านอนตายตาหลับก็แล้วกัน เดิมทีเจ้าไม่จำเป็นต้องตาย ขอเพียงแค่เจ้ายอมจำนนก็พอ เพียงแต่เจ้าไม่ควรหยุดหมอเทวดาเฟิงขึ้นเหนือตั้งแต่แรก!!!"

“อะไรนะ เพียงเพราะเหตุนี้ เจ้าจึงต้องการชีวิตของข้างั้นหรือ”

ฉินจ่านตกตะลึง

ในเวลาเดียวกันก็ได้ตระหนักว่าการกระทำของเขาอาจทำให้อีกฝ่ายต้องเสียใจ!

“ถูกต้อง! เป็นเพราะเจ้า ข้าจึงทำได้เพียงแต่เฝ้าดูนางพลาดโอกาสที่ดีที่สุดในการรักษา! ฉินจ่าน เจ้าลองบอกหน่อยสิว่าเจ้าสมควรตายไหม”

หลี่จุ่นพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม!

เพียงเพราะไอ้หมอนี่กักตัวเฟิงฉีถัว ทำให้ตอนนี้ชีวิตของซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ถูกแขวนไว้บนเส้นด้าย สามารถตายได้ทุกเมื่อ จะให้ไว้ชีวิตเขาได้อย่างไร

ไม่มีทาง!

ไม่ต้องพูดถึงว่าไอ้หมอนี่เป็นคนที่หลี่เจิ้งฝึกฝนอย่างลับ ๆ!

ฉินจ่านดูตกตะลึง จากนั้นมองไปที่หลี่จุ่น ก่อนจะพูดว่า

“ที่แท้เป็นเช่นนี้ ไม่เคยคาดคิดว่าข้านั้นได้สร้างความโศกเศร้าให้กับท่าน ข้านั้นละอายใจยิ่งนัก!”

แม้ว่าฉินจ่านจะพูดอย่างนั้น แต่ในใจเขากลับสบถออกไปแล้ว!

โธ่เว๊ย!

ที่แท้ต้นเหตุของปมนี้ก็คือเฟิงฉีถัว!

โธ่เว๊ย!

โธ่เว๊ย!

ถ้ารู้อย่างนี้เขาไม่ควรจะไปขัดขวางเลย...

แต่ตอนนี้พูดไปก็ไม่มีประโยชน์แล้ว...

ในใจฉินจ่านรู้สึกเสียใจและเศร้าโศก

จากนั้นก็ตัดสินใจออกแรงปาดคอตัวเองทันที!

ทันใดนั้นเลือดก็กระเซ็น เขาเอามือจับที่คอ แล้วพูดด้วยความเจ็บปวดบนใบหน้า

“ข้า ข้า...ไม่ละอายใจต่อราชวงศ์อู่ ไม่ละอายใจ...ต่อฝ่าบาท...”

ชั่วครู่ต่อมาก็ตกลงจากหลังม้าทันที

“ท่านแม่ทัพ!”