องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 28

จ้าวเฟยเอ๋อร์ประหลาดใจ

นึกไม่ถึงว่าหลี่จุ่นจะมาด้วยตนเองจริงๆ ซึ่งเป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงจริงๆ

ก่อนหน้านี้จ้าวเฟยเอ๋อร์ไม่เคยออกไปพบคนที่เหล่าองค์ชายส่งมาเลยสักคน แต่หลี่จุ่นมาด้วยตัวเองเช่นนี้แล้ว นางไม่ออกไปพบไม่ได้

อย่างไรเสีย อีกฝ่ายก็เป็นองค์ชาย

แม้จะไม่เป็นที่โปรดปรานและไม่เอาถ่านเพียงใด แต่อีกฝ่ายก็ยังเป็นองค์ชาย

ไม่ใช่คนที่ตนจะเมินเฉยตามอำเภอใจได้

จ้าวเฟยเอ๋อร์รีบไปห้องโถงใหญ่ ทันทีที่นางก้าวเข้าห้องโถงใหญ่ก็เห็นมารดาของตนกำลังพูดคุยกับชายหนุ่มรูปงามในชุดสีขาว

จ้าวเฟยเอ๋อร์ตกตะลึงครู่หนึ่ง นางเคยได้ยินชื่อเสียงเรื่องความไม่เอาถ่านของหลี่จุ่นและยังเคยได้ยินว่าหลี่จุ่นรูปลักษณ์หล่อเหลา เป็นชายหนุ่มรูปงามอันดับหนึ่ง แต่ไม่เคยพบหน้ากันมาก่อน

บัดนี้เมื่อได้เห็นชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ หัวใจของนางพลันสั่นสะท้านเล็กน้อยราวกับถูกบางอย่างกระแทก

คนผู้นั้นคือองค์ชายหกผู้ไม่เอาถ่านหรือ

แท้ที่จริงแล้วมีรูปลักษณ์อันหล่อเหลาจนน่าหลงใหล

แต่ทว่าช่างน่าเสียดาย มีรูปลักษณ์อันหล่อเหลาเช่นนี้ แต่กลับไร้ความรู้และจิตใจป่าเถื่อน

“เฟยเอ๋อร์ มาแล้วหรือ รีบถวายบังคมองค์ชายหกเร็ว” เมื่อพระชายาของเหยียนอ๋องเห็นบุตรสาวของตนมาก็รีบยิ้มอย่างสดใสทันที

จ้าวเฟยเอ๋อร์รีบก้าวไปข้างหน้า แล้วโค้งตัวพร้อมกล่าวว่า “ถวายบังคมเพคะองค์ชาย”

“ตาม ตามสบาย...”

เมื่อนางได้ยินเสียงที่ค่อนข้างอ่อนแรงของหลี่จุ่น จ้าวเฟยเอ๋อร์จึงเงยหน้าขึ้นก็มองเห็นองค์ชายรูปหล่อผู้ไม่เอาถ่านกำลังมองตนด้วยความประหลาดใจ

ในใจนางพลันรู้สึกรังเกียจขึ้นมาทันที

ดูเหมือนว่าองค์ชายหกผู้นี้ไม่เพียงไร้ประโยชน์เท่านั้น แต่ยังเป็นชายที่มีตัณหาอีกด้วย

จ้าวเฟยเอ๋อร์ทราบความงามของตนเป็นอย่างดี แม้ไม่งามปานองค์หญิงใหญ่ แต่เมื่อเทียบกับยอดหญิงอย่างหวังเยียนหรันก็ถือว่าสูสี แม่สื่อเข้าออกจนหัวกระไดบ้านไม่เคยแห้ง

บัดนี้เมื่อหลี่จุ่นเห็นตนแล้วก็มีสีหน้าอารมณ์เช่นนี้ เกรงว่าคงจะตะลึงในความงามของตน

ไม่ผิด!

ขณะนี้หลี่จุ่นกำลังตะลึงในความงามของจ้าวเฟยเอ๋อร์จริงๆ

แต่ไม่ถึงกับตื่นตระหนกตกใจ

เดิมทีเขาคิดว่าจ้าวเฟยเอ๋อร์จะเป็นสตรีแกร่งที่รูปร่างล่ำสันและอาจดูเหมือนผู้ชายด้วยซ้ำ

ก็แค่เหล้าสลักดอกไม้ จะดีเพียงใดก็แค่เหล้าสลักดอกไม้ที่ตนดื่มประจำ มีอะไรน่าสนใจจึงต้องการปฏิเสธ

แต่ทว่า

หลี่จุ่นได้เปิดไหสุราและหยิบจอกสุราบนโต๊ะตรงหน้า แล้วรินมันออกมาช้าๆ พลางกล่าวว่า “เรียนท่านหญิง สุรานี้ข้าเป็นคนทำขึ้นมาเองและยังไม่ได้ตั้งชื่อให้มัน หากท่านหญิงชอบก็ลองช่วยข้าตั้งชื่อให้มันด้วย”

ใบหน้าของหลี่จุ่นเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

จ้าวเฟยเอ๋อร์นิ่งไปชั่วครู่ ทันใดนั้นอากาศก็อบอวนไปด้วยกลิ่นหอมของสุราและในแววตาอันสวยงามพลันมีความประหลาดใจเล็กน้อย

กลิ่นของสุรานี้แตกต่างจากเหล้าสลักดอกไม้

นี่เป็นสุราอะไร

ดูเหมือนจะค่อนข้างแตกต่าง

ความสนใจของจ้าวเฟยเอ๋อร์ถูกกระตุ้นขึ้นอีกครั้งและดวงตาก็จับจ้องจอกสุราในมือของหลี่จุ่นทันที

หลี่จุ่นสังเกตุเห็นแววตาของจ้าวเฟยเอ๋อร์เป็นประกายก็แอบหัวเราะในใจ เขาลุกขึ้นพร้อมหยิบจอกสุราขึ้นก่อนกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “เชิญท่านหญิง”

ฮึ ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเธอจะไม่ชอบ