องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 750

นี่เป็นข่าวร้ายที่สุด

ด่านเหิงกู่แตกเร็วกว่าที่คิด ถึงการที่ด่านเหิงกู่จะแตกเป็นเรื่องที่ต้องเกิดขึ้นอยู่แล้ว แต่ก็ไม่คิดว่าจะเร็วอย่างนี้!

จ้าวอวี่ได้ยินเสียงจึงมา พอเข้าประตูก็เห็นสีหน้าไม่ดีของทั้งสาม จึงถามขึ้นทันทีว่า

“ท่านอ๋อง นี่เกิดเรื่องอะไรหรือ หรือว่าจะเกิดอุบัติเหตุกับการทำเครื่องโยนหิน”

จ้าวอวี่หัวใจรัดแน่น ถ้าเกิดอุบัติเหตุกับการทำเครื่องโยนหิน นั่นจะแย่แล้ว

หลี่จุ่นส่ายหน้า บอกเขาว่าเมื่อวานด่านเหิงกู่ถูกทัพใหญ่แคว้นจ้าวตีแตกแล้ว

จ้าวอวี่อึ้งฉับพลัน สีหน้าแย่พลางกล่าว

“นี่แย่กว่าการเกิดอุบัติเหตุกับการทำเครื่องโยนหินอีกนะเนี่ย เฮ้อ...”

จ้าวอวี่ถอนหายใจยาว

เขาต้องรู้สถานการณ์ในปัจจุบันจากบิดาของตนอยู่แล้ว ครั้นด่านเหิงกู่ถูกตีแตก ทัพใหญ่แคว้นจ้าวก็จะรุกไล่ไปถึงเมืองหลวง ต้านยาก!

ส่วนโจวชิงที่ด่านฝานหลงต้องเริ่มตีจากในด่านราชวงศ์อู่เข้ามาแน่ แล้วรวมกับทัพใหญ่แคว้นจ้าวในท้ายที่สุด ถึงตอนนั้นทุกอย่างก็ไม่ทันกาลแล้ว

“ท่านอ๋อง ตอนนี้จะทำยังไงดีขอรับ”

อวี้เจียมองหลี่จุ่น สีหน้าร้อนรนเล็กน้อย

เมื่อราชวงศ์อู่ปราชัย เช่นนั้นจะอย่างไรแคว้นหลางที่เป็นพี่น้องพันธมิตรกับราชวงศ์อู่ ก็ยากจะพ้นจากชะตาล่มแคว้น

เวลานี้นั่นคือพึ่งพาอาศัยกันกับราชวงศ์อู่ ราชวงศ์อู่เป็นฉันใด แคว้นหลางก็ต้องเป็นฉันนั้น!

จ้าวอวี่และหม่าหยวนฮั่นก็มองหลี่จุ่นเหมือนกัน หลี่จุ่นในตอนนี้คือหัวใจหลักของทุกอย่างไม่ต้องสงสัย

หลี่จุ่นตรึกตรอง นัยน์ตาลุ่มลึก เอ่ยว่า

“ไปดูการทำเครื่องโยนหินก่อนว่าเป็นยังไงบ้างแล้ว ถ้าเสร็จได้ที่แล้วก็แจ้งข่าวกับแม่ทัพเหยียนโดยด่วน บุกโจมตีด่านฝานหลงกลางคืน!”

เวลานี้เวลากระชั้นชิดมาก จะชักช้าไม่ได้เด็ดขาด

เจิ้นเป่ยอ๋องถอยทัพไปถึงหลงหู่ไถ หากเดินทัพตามปกติ หลงหู่ไถห่างจากเมืองหลวงระยะไม่ถึงสองวัน ถ้าแพ้ราบคาบ เช่นนั้นน่ากลัวว่าไม่ถึงสองวันทัพใหญ่ของแคว้นจ้าวก็บุกไปถึงเมืองหลวงแล้ว!

และหากโจวชิงรู้ว่าทัพใหญ่แคว้นจ้าวตีหลงหู่ไถแตก เกรงว่าจะเคลื่อนไหวตามสถานการณ์ บุกเข้าในด่านสายฟ้าแลบเหมือนกัน!

ถ้าเขาออกจากด่านฝานหลง เช่นนั้นแผนการจะล้มไม่เป็นท่า!

ถ้าอย่างนั้น สถานการณ์การรบในปัจจุบัน จะหลุดออกจากการควบคุมของหลี่จุ่นโดยสิ้นเชิง!

“ได้ ข้าจะพาพวกท่านไปดู!” อวี้เจียพลันพูด

ไม่พูดพร่ำทำเพลงใด ๆ พวกเขาออกเดินทางไปยังสถานที่สร้างเครื่องโยนหินทันที

อวี้เจียกลับมาในเวลาเกือบจะเลยครึ่งคืน

นำป้ายคำสั่งโยกย้ายทหารมาด้วย

หลี่จุ่นเขียนสิ่งที่ต้องการจำนวนหนึ่งทันที แล้วให้คนไปจัดหามาให้ครบ!

จากนั้น

สั่งให้ใช้ม้าลากเครื่องโยนหินไปทางด่านฝานหลง

แต่เครื่องโยนหินนี่ใหญ่มาก ถึงจะติดตั้งล้อแบบง่าย ๆ แล้ว ม้าก็ยังลากลำบากอยู่ดี ดังนั้นจึงเร่งความเร็วไม่ได้

จะถึงด่านฝานหลงก่อนเที่ยงวันพรุ่งนี้ได้หรือไม่ยังไม่แน่!

หลี่จุ่นให้อวี้เจียนำร่มชูชีพที่ให้นางระดมคนเย็บเมื่อก่อนหน้านี้มาแล้วเอาไปด้วย พาหม่าหยวนฮั่นขี่ม้าออกจากเมืองหลวง!

อวี้เจียยืนส่งอยู่ที่ประตูเมือง ใบหน้าอาลัยอาวรณ์

สงครามนี้มิอาจคาดเดา เต็มไปด้วยความไม่แน่นอน จะคว้าชัยครั้งนี้มาได้ไหมนะ

ส่วนนางกับหลี่จุ่นจากกันในครานี้ เมื่อใดจะได้พบกันอีก

อวี้เจียมองเงาหลังของหลี่จุ่นที่ขี่ม้าหายเข้าสีสันแห่งรัตติกาลทีละน้อย อยู่นานไม่ถอนสายตากลับ ดวงตาทั้งคู่ชื้นแฉะขุ่นมัวมากขึ้นทุกที