องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 777

อยู่ระหว่างช่วงเข้าตาจนแล้ว นอกจากสู้จนตัวตายก็ไม่มีวิธีอื่นอีก

ภายใต้เสียงคำสั่งของโจวชิง เหล่าทหารทุกนายของแคว้นฉู่ก็รีบตะโกนตามขึ้นมาอย่างเดือดดาล ก่อนจะชักดาบศึกในมือออกมา ทำศึกเคียงบ่าเคียงไหล่ด้วยกัน!

แต่ทว่าที่น่าเสียดายก็คือ!

เดิมทีทัพใหญ่ของราชวงศ์อู่ทั้งหมดนี้ไม่ได้เลือกทำศึกประชิดตัว แต่ทว่ากลับเป็นให้มือหน้าไม้ยิงอย่างต่อเนื่องแทน!

ดำเนินการทำศึกจากระยะไกล!

คนฉู่กรีดร้องอย่างน่าเวทนาพลางล้มลงไปอย่างต่อเนื่อง เดิมทีไม่มีทางฝ่าเข้าไปอยู่แล้ว!

หน่วยหน้าไม้ทำการปิดล้อม เพียงแค่อึดใจเดียวก็สามารถยิงออกไปได้ต่อเนื่องถึงสิบครั้ง เมื่อยิงเสร็จก็ถอยหลังอย่างรวดเร็ว!

จากนั้นก็ให้มือหน้าไม้อีกชุดเข้ามาเสริม!

สับเปลี่ยนกันอย่างไม่ขาดสาย!

ถอยไปด้วยรบไปด้วย!

แทบจะไม่ต้องลงแรงเยอะก็สามารถจัดการศัตรูได้ชุดแล้วชุดแล้ว!

“รังแกกันมากเกินไปแล้วนะ รังแกกันมากเกินไปแล้วจริง ๆ!”

หลินหู่เห็นแล้วก็เดือดดาลจนลูกกะตาแทบจะหลุดออกมา เขาพลันตะคอกขึ้นด้วยความโมโห!

ครั้นเห็นเหล่าทหารถูกสังหารหมู่ เขาก็คำรามพลางถือทวนยาวฝ่าออกไป!

ถึงอย่างไรหลินหู่ก็เป็นวรยุทธ์ มิหนำซ้ำยังเป็นพวกมีฝีมือเยี่ยมยอดไม่ธรรมดา

ถึงแม้หน่วยหน้าไม้จะแผ่ขวางทางเอาไว้ แล้วดำเนินการปราบปราม...ก็ไม่สามารถต้านทานเขาเอาไว้ได้!

บนตัวของเขาถูกลูกศรหน้าไม้เพียงแค่สองอันเท่านั้น และนำคนชุดหนึ่งเข้าไปใกล้ขึ้นได้สำเร็จ!

“ฆ่ามัน!”

“ฆ่าพวกมันให้หมด!”

“ล้างแค้นให้เหล่าสหาย!”

“...”

มือหน้าไม้ชุดหนึ่งถอนกำลังไม่ทัน จึงถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยม ถูกคนฉู่ที่เดือดดาลและหวาดกลัวฟันเสียตรงนั้นเลย!

หลี่จุ่นที่อยู่บนภูเขาเห็นแล้วก็ขมวดคิ้ว ก่อนจะรีบแจ้งให้มือหน้าไม้ถอนกำลังออกมา!

จานนั้นก็ให้เหล่าหทารทำศึกประชิดตัวชุดหนึ่งเดินหน้าไปสังหาร!

ทันใดนั้น!

ทั้งสองข้างถนนที่มืดสนิทก็มีคนชุดหนึ่งออกมาอย่างรวดเร็ว ตวัดดาบห้ำหั่นไปที่พวกหลินหู่!

คนฉู่พวกนั้นไม่สามารถต้านทานได้ จึงถูกห้ำหั่นเสียตรงนั้นได้สำเร็จ!

แต่ทว่า!

ถึงอย่างไรฝีมือของหลินหู่ผู้นั้นก็ใช่ว่าจะธรรมดา จึงไม่ผู้ใดเข้าใกล้ได้!

ในตอนนี้คนฉู่ที่อยู่เบื้องหลังรีบเข้ามาอย่างรวดเร็ว เพื่อมาสนับสนุนหลินหู่ด้วยความเร็ว ทันใดนั้นสถานการณ์ก็มีแนวโน้มว่าจะพลิกผันแล้ว!

หลี่จุ่นออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชา ให้เหล่าทหารทำศึกประชิดตัวถอยทัพอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ค่อยให้มือหน้าไม้ยิงไป!

ลูกศรชุดหนึ่งถูกระดมยิงเข้าไป หลินหู่ผู้นั้นเกิดความเหนื่อยล้าแล้ว ตอนนี้บนตัวถูกลูกศรไปสิบกว่าดอก ท้ายที่สุดก็กระอักเลือดออกมา ก่อนจะล้มลงไปกองบนพื้นอย่างไม่พอใจ!

วิชาตัวเบาของหม่าหยวนฮั่นเยี่ยมยอด วรยุทธ์สูงส่ง ทัพศัตรูแทบจะไม่สามารถคว้าร่างของเขาได้เลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่ามาประชิดตัวเพื่อขวางกั้น!

หลี่จุ่นอึ้งไปครู่หนึ่ง แอบพูดในใจว่าเจ้าหมอนี่ช่างเป็นไอ้ขี้เหล้าจริง ๆ

หม่าหยวนฮั่นที่หน้าตาดูธรรมดา ๆ สุดขีด จุดที่โดดเด่นที่สุดก็คือเขาติดเหล้าเป็นชีวิตจิตใจ!

ทว่ายอดฝีมือระดับอย่างหม่าหยวนฮั่นเข้าไปก่อกวนในค่ายของทัพศัตรู นี่เป็นโอกาสดีในการบุกเชียวนะ!

มือใหญ่ ๆ ของหลี่จุ่นรีบโบก ก่อนจะเอ่ยเรียกขึ้นว่า

“แพร่คำสั่งของข้าลงไป ให้หน่วยหน้าไม้กลถอนกำลัง ทั้งทัพบุกโจมตี!”

องครักษ์ที่อยู่ข้าง ๆ คนหนึ่งรีบเดินขึ้นหน้าไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะตะโกนเสียงดังว่า

“หน่วยหน้าไม้กลถอนกำลัง ทั้งทัพบุกโจมตี!”

ในขณะเดียวกันเสียงเป่าแตรเขาสัตว์ก็ดังขึ้น!

ตู...

ตู...

ตู...

โจวชิงผู้นั้นเห็นว่ามีคนกำลังเข้ามา สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที ก่อนจะถอยไปเบื้องหลังอย่างรวดเร็ว!

แต่ทว่า!

วิชาตัวเบาของอีกฝ่ายเยี่ยมยอด เพียงแค่ออกแรงสองสามส่วนก็มาถึงบนหัวเขาแล้ว!

ในค่ำคืนอันมืดมิดช่างราวกับสัตว์ร้ายที่แสนน่ากลัว ก่อนจะกระโจนลงมาทางเขา!