องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 871

เช้าตรู่วันต่อมา

หลี่จุ่นวิ่งไปเคาะประตูห้องของเฟิงอู่หังอย่างรีบร้อน

เมื่อวานเฟิงอู่หังดื่มไปเยอะมาก ยิ่งวรยุทธ์สูงก็ยิ่งต้านทานเหล้าแรงนี้ไม่อยู่ ตอนนี้ยังมีอาการมึนหัวอยู่เล็กน้อย

เมื่อเปิดประตูมาเห็นหลี่จุ่น สีหน้าก็เต็มไปด้วยความสงสัย เขารีบเอ่ยขึ้นว่า

“พ่อหนุ่มตื่นเช้าจังเลยนะ ไม่เลว วันข้างหน้าฝึกวรยุทธ์ทุกวันต้องตื่นเช้าประมาณนี้แหละ”

หลี่จุ่นรีบเอ่ยขึ้นว่า

“ท่านผู้อาวุโส ท่านรีบดูนี่สิ นี่ข้าฝึกจนมีกำลังภายในแล้วใช่หรือไม่?”

กำลังภายในอย่างนั้นหรือ?

เฟิงอู่หังอึ้ง พลันหัวเราะแล้วเอ่ยขึ้นว่า

“พ่อหนุ่ม เจ้านี่ช่างคิดเพ้อฝันจริง ๆ ถึงเจ้าทะลวงเส้นลมปราณเริ่นตูอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว อย่างน้อยก็ต้องมีสองเดือนถึงจะฝึกจนมีกำลังภายใน”

แม้ปากจะบอกเช่นนี้ แต่ทว่าเฟิงอู่หังก็ยังเอ่ยขึ้นว่า

“เจ้าสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เฮือกหนึ่ง แล้วลองกลั้นหายใจดูว่าจะอยู่ได้นานแค่ไหน”

หลี่จุ่นรีบทำตาม

ผ่านไปหนึ่งเค่อ!

เห็นหลี่จุ่นยังไม่เปลี่ยนลมหายใจ เฟิงอู่หังอึ้งไปเลย!

เขารีบจับชีพจรของหลี่จุ่น ทันใดนั้นก็ยิ่งตกตะลึงเข้าไปใหญ่ ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า

“แปลกจัง พ่อหนุ่ม นี่เจ้าฝึกจนมีกำลังภายในแล้วจริง ๆ! นี่เป็นไปไม่ได้!”

ใบหน้าของเฟิงอู่หังเต็มไปด้วยความประหลาดใจ!

เขาไม่กล้าเชื่อเลยสักนิด ตรวจสอบดูซ้ำแล้วซ้ำเล่า!

แต่สุดท้ายก็ยอมรับอย่างไม่มีข้อกังขา!

หลี่จุ่นฝึกจนมีกำลังภายในแล้ว!

ตัวหลี่จุ่นเองก็อึ้งทึ่งไปทั้งตัวเช่นกัน!

แม่มันเถอะเขาฝึกจนมีกำลังภายในแล้วจริง ๆ!

เพิ่งบอกว่าต้องใช้เวลาหลายเดือนถึงจะเป็นไปได้ไม่ใช่หรือ?

“พ่อหนุ่ม เจ้าแน่ใจนะว่าก่อนหน้านี้เจ้าไม่เคยฝึกวรยุทธ์มาก่อน?!” เฟิงอู่หังจ้องหลี่จุ่น พลางถามขึ้นด้วยน้ำเสียงขึงขัง

หลี่จุ่นรีบเกาหัว แล้วเอ่ยขึ้นว่า

“ท่านผู้อาวุโส เรื่องก่อนหน้านี้ข้าแทบจะจำไม่ได้เลย แต่ว่าเรื่องฝึกน่ะไม่เคยฝึกมาก่อนแน่นอน ท่านเองก็น่าจะดูออกกระมัง...”

“แปลกยิ่งนัก เจ้าไม่มีร่องรอยของการฝึกวรยุทธ์มาก่อนเลยจริง ๆ”

ในตอนนี้เฟิงอู่หังเองก็กำลังจับศีรษะอยู่เช่นกัน

เพราะคิดเรื่องที่เจอไม่ตก

เอาแต่พูดกับตัวเองว่าแปลกยิ่งนัก!

เดิมทีหลี่จุ่นตื่นเต้นกับเรื่องนี้เป็นอย่างมาก แต่มันไม่ปกติ

ด้วยเหตุนี้หลี่จุ่นจึงไม่กล้ารีบร้อนตื่นเต้น

เขารีบถามขึ้นว่า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน