องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 885

เดินผ่านระเบียงทางเดิน หลี่จุ่นก็ได้พบกับอาจารย์เผียนอีอีกครั้ง

อาจารย์เผียนอีสวมชุดกระโปรงสีขาวทั้งตัว สวยงามสง่า

คลุมหน้าด้วยผ้าสีดำ ดูโดดเด่นสะดุดตา

เป็นสวยงามที่ไม่เหมือนใคร

ที่แท้ก็เป็นหญิงงาม

แม้ว่าบนใบหน้าจะมีรูปสัญลักษณ์ฮัสกีก็ยังดูสวยงาม

“ศิษย์คารวะอาจารย์!”

หลี่จุ่นเดินเข้าไปแสดงความเคารพ

อืม!

ตอนนี้เขารู้แล้วว่าอาจารย์ของตนชื่อว่าซั่งกวนว่านเอ๋อร์

“อืม”

อาจารย์เผียนอีตอบกลับด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

หันหลังอยู่ตรงหน้าหลี่จุ่น ในมือถือกล่องอาหารปลา และกำลังหว่านลงไปให้อาหารปลาที่บ่อน้ำ

หลี่จุ่นรู้สึกว่า อาจารย์เผียนอีของตนมีกิริยาคล้ายกับสตรีเซียวเล้งนึ่งในนิยายเอี๊ยก้วยเซียวเล้งนึ่งอย่างมาก!

เมื่อคิดเช่นนี้ ในใจก็รู้สึกอึ้งไปชั่วครู่

หรือว่า ตนก็คือเอี๊ยก้วย？

ถ้าหลังจากสิบหกปี พวกเขาจะได้แต่งงานกันหรือไม่ และยังมีลูกสาวชอบใส่ชุดสีเหลืองที่น่ารัก?

ความคิดนี้ทำให้หลี่จุ่นรู้สึกตะลึง

ระหว่างที่ตกอยู่ในภวังค์

ซั่งกวนว่านเอ๋อร์ก็ได้ยื่นกล่องอาหารปลาให้กับสาวใช้ที่อยู่ข้างกาย จากนั้นก็เดินไปนั่งลงที่เก้าอีกตัวแรก มองลงจากที่สูงจดจ่อสายตามาอยู่บนตัวหลี่จุ่น แล้วได้เอ่ยขึ้นว่า

“วันนี้ข้าจะสอนวรยุทธ์อย่างหนึ่งให้เจ้า วรยุทธ์นี้ข้าเป็นคนคิดขึ้นมาเอง เปี่ยมด้วยพลังอันแข็งแกร่ง…ถ้าเจ้าฝึกสำเร็จ ก็เท่ากับว่าได้เรียนรู้วรยุทธ์ขั้นที่หนึ่งของข้า”

หลี่จุ่นใครครวญอยู่สักพัก ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า

“อาจารย์ ใช่หัวใจสาวหยกหรือไม่?”

ต่อมา ทั้งสองก็ต้องเปิดใจคุยกันฝึกฝนวรยุทธ์?

ซั่งกวนว่านเอ๋อร์ส่ายหน้าและเอ่ยขึ้นว่า

“ผิดแล้ว เจ้าอย่าไปหลงเชื่อคำพูดไร้สาระในตำราฝึกวรยุทธ์ของชาวบ้านในสมัยก่อน เป็นเรื่องงมงายทั้งนั้น การฝึกวรยุทธ์ แน่นอนว่าต้องมีวิธีการในการฝึกฝน แต่จะหาตำราในการฝึกฝนได้ยากมาก เป็นเรื่องที่เชื่อไม่ได้”

“ขอรับ อาจารย์ ศิษย์เข้าใจแล้ว…”

หลี่จุ่นพยักหน้าทันที เรื่องนี้อาหยวนก็เคยพูดกับตนเช่นกัน

ซั่งกวนว่านเอ๋อร์พูดต่อไปว่า

“วรยุทธ์วิชานี้ ข้าตั้งชื่อให้ว่าจันทราพิฆาต ซึ่งจะต้องฝึกอยู่ภายใต้แสงจันทร์อันสว่างไสว ฉะนั้นข้าถึงได้เรียกเจ้ามาตอนกลางคืน”

จันทราพิฆาต?

แน่ใจนะว่าไม่ใช่วานรพิฆาต?

ท่านแน่ใจนะว่าเป็นวรยุทธ์วิชาหนึ่ง?

ทำไมฟังดูลึกลับพิศดารเสียจริง?

ยังต้องฝึกอยู่ภายใต้แสงจันทร์อีก？

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน