“ฝ่าบาท คำพูดของเจ้าหนุ่มคนนี้เชื่อถือได้หรือ?”
เฟิงเป่าจินพูดอย่างกังวล
เสิ่นคั่วตายแล้ว สำหรับแคว้นหนานถือว่าเป็นข่าวดี!
แม้จะตกตะลึง แต่ความดีใจก็ยังเกิดขึ้นมา
จักรพรรดินีใคร่ครวญสักพักก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า
“ข้ายังได้ทราบข่าวอีกเรื่องหนึ่งที่น่าสนใจมาก”
“เรื่องอะไรหรือพ่ะย่ะค่ะ?”
จักรพรรดินียิ้มพลางเอ่ยว่า
“ปฏิเสธไม่ได้ว่า หลังจากเสิ่นคั่วตายไป ข่าวสารในราชวงศ์อู่จะไม่สามารถปิดบังข้าได้อีก”
“ข้าให้คนไปตรวจสอบเจ้าหนุ่มผู้นี้ จึงได้รู้มาว่าก่อนที่เขาจะแกล้งตายเพื่อหลบหนีเอาชีวิต ไม่เพียงแต่เคยถูกเนรเทศไปชายแดนเหนือ ยังได้ไปด่านเฟิงเป่ย และชายแดนใต้…”
“เสนาบดีเฟิงใคร่ครวญอยู่ชั่วครู่ สถานที่เหล่านี้เกิดเรื่องอะไรขึ้นบ้าง?”
เฟิงเป่าจินอึ้งไปชั่วขณะ จากนั้นก็เอ่ยขึ้นทันทีว่า
“ซือหม่าชิงอวิ๋นพ่ายแพ้สงครามที่ชายแดนเหนือ ส่วนชายแดนใต้…โจวชิงก็พ่ายแพ้เช่นกัน!”
จักรพรรดินียิ้มขึ้นมา แล้วพยักหน้าก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า
“เจ้ารู้สึกหรือไม่ว่าเจ้าหนุ่มผู้นี้ไม่เหมือนกับที่ผู้คนเล่าลือกันมา? นอกจากจะเขียนกลอนได้แล้ว ยังเจ้าเล่ห์เพทุบาย และแฝงด้วยจิตญาณบางอย่างที่อธิบายไม่ถูก…ข้าสงสัยว่า เขาจะเกี่ยวข้องกับการพ่ายแพ้สงครามของซือหม่าชิงอวิ๋นและโจวชิง”
เฟิงเป่าจินอึ้งอยู่ชั่วครู่ จากนั้นก็เอ่ยขึ้นช้าๆว่า
“ฝ่าบาทคิดว่าการพ่ายแพ้ของซือหม่าชิงอวิ๋นและโจวชิง ไม่ใช่จี้จงชิงที่คอยวางแผนอยู่เบื้องหลังงั้นหรือ?”
จักรพรรดินีส่ายหน้าแล้วเอ่ยขึ้นว่า
“ยังไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่เจ้าหนุ่มคนนี้สามารถเดินทางไปชายแดนใต้เพียงลำพังโดยไม่มีจี้จงชิง อีกทั้งยังสามารถเอาชนะโจวชิง ก็สามารถยืนยันได้ว่า แม้จะไม่ใช่ฝีมือของตนเอง แต่ก็ได้รับการถ่ายทอดฝีมือมาจากจี้จงชิงอยู่ไม่น้อย”
เฟิงเป่าจินฟังแล้วรู้สึกแปลกๆชอบกล จึงเอ่ยถามขึ้นมาอย่างทนไม่ไหวว่า
“ฝ่าบาท ท่านต้องการจะ…”
จักรพรรดินีเอ่ยขึ้นว่า “เสนาบดีจี้เข้าใจถูกต้อง ข้าต้องการให้เขานำทัพออกโจมตีราชวงศ์อู่!”
ทันใดนั้นเฟิงเป่าจินรู้สึกตกใจสุดขีด จากนั้นก็เอ่ยขึ้นว่า
“ฝ่าบาท ทำเช่นนี้ไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ! ถ้าหากเจ้าหนุ่มนี้เป็นไส้ศึกที่จักรพรรดิอู่ส่งตัวมา ก็เท่ากับว่าส่งกองทัพของพวกเราไปตาย!”
และปฏิเสธไม่ได้ว่า ในฐานะที่เขาเป็นลูกชายของจักรพรรดิอู่ก็เพียงพอทำให้ทุกคนรู้สึกไม่เชื่อใจเขาได้!
จักรพรรดินีจึงเอ่ยขึ้นว่า “ไม่ต้องเป็นกังวล ข้าได้ข่าวมาว่า เจ้าหนุ่มคนนี้ไม่ใช่บุตรของจักรพรรดิอู่ และยังได้รับรู้เรื่องราวบุญคุณความแค้นระหว่างเขากับจักรพรรดิอู่ แม้จะไม่เข้าใจว่าทำไมจักรพรรดิอู่ถึงไม่ฆ่าเขาทิ้ง แต่กลับเนรเทศเขาไปชายแดน แต่ก็ทำให้รู้ได้ว่าความแค้นที่เจ้าหนุ่มผู้นี้มีต่อจักรพรรดิอู่ คงจะมีอยู่มากพอสมควร”
“นี่…”
เฟิงเป่าจินฟังอย่างตระหนกตกใจ จากนั้นก็เอ่ยขึ้นว่า
“ฝ่าบาท ขอให้ไตร่ตรองอย่างละเอียดเสียก่อน! เรื่องนี้…ยังจำเป็นต้องวางแผนอย่างรอบคอบ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
เนื้อเรื่องสนุกคับ...แต่ก็รำคาญพระเอกอยุู่พอสมควรเจ้าชู้เกินกินพื้นที่หักเหลี่ยมเฉือนคมเยอะไปหน่อยน่าจะเป็นทุกเรื่องมั้งที่ผู้ชายเดินเรื่อง...
เชี่ยไรเนี่ย เติมเงินแต่อ่านไม่ได้สักบท...
กดปลดล็อคไม่ได้เติมเงินแล้ว แย่มาก...
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...