องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 890

เมื่อเห็นหลี่จุ่นค่อยๆหายลับไปในสายตาของตนเอง ทันใดนั้นเฟิงเป่าจินก็รู้สึกพอใจมาก

ไม่เลว!

เล่นงานเจ้าหนุ่มผู้นี้สามารถทำให้จิตใจเบิกบานอย่างยิ่ง!

แต่ทว่า!

เฟิงเป่าจินดีใจได้แค่ไม่นาน

ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงพูดแดกดันของหลี่จุ่นดังขึ้นว่า

“ใต้เท้าเฟิง ม้าของท่านใช้การไม่ได้แล้ว วิ่งช้ากว่าข้าเสียอีก ไม่ไหว ไม่ไหวจริงๆ!”

เฟิงเป่าจินเปิดม่านหน้าต่างขึ้นมาดูทันที ถ้าไม่ใช่หลี่จุ่นแล้วจะเป็นใคร?!

เวลานี้หลี่จุ่นกำลังวิ่งเคียงข้างรถม้า!

เขาวิ่งตามมาเร็วขนาดนี้ได้อย่างไร?

เฟิงเป่าจินรู้สึกคาดไม่ถึง ทันใดนั้นสีหน้าก็ย่ำแย่อย่างมาก

เจ้าหนุ่มคนนี้กำลังฝึกวรยุทธ์กับท่านลุง แล้วยังได้ฝึกวรยุทธ์กับใครอีก…

บัดนี้กลายเป็นจอมยุทธฝีมือระดับกลางเสียแล้ว!

น่าโมโหสิ้นดี!

เฟิงเป่าจินโมโหจนสบัดผ้าม่านออก แล้วนั่งลงที่รถม้า

ได้ยินเสียงหัวเราะของหลี่จุ่นพร้อมกับพูดว่า

“ใต้เท้าเฟิง ข้าไปก่อนแล้ว พวกเจ้าค่อยๆตามมาทีหลัง! แต่ว่า แค้นนี้ข้าจะไม่มีวันลืม เตรียมตัวรอรับการแก้แค้นได้เลย!”

เฟิงเป่าจินโมโหจนเปิดผ้าม่านออกมาดูอีกครั้ง แต่กลับเห็นหลี่จุ่นวิ่งแซงหน้ารถม้า มุ่งไปทางด้านหน้า

“หึ!”

เฟิงเป่าจินทำเสียงไม่พอใจขึ้นมา ก่อนจะนั่งลงอีกครั้ง

ลืมไม่ลงแล้วไง?

แต่ทว่า!

เมื่อถึงประตูบ้านตระกูลเฟิง ก็เห็นแต่ซั่งกวนเฮ่านั่งอยู่ที่บันไดหิน เมื่อเห็นเฟิงเป่าจินกลับมา ก็เอ่ยขึ้นทันทีว่า

“สวีเฟิงเหนียนล่ะ?”

เฟิงเป่าจินนิ่งอยู่ชั่วครู่ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า “เขากลับมาแล้วมิใช่หรือ?”

ซั่งกวนเฮ่าขมวดคิ้วขึ้นมาทันที และเอ่ยขึ้นว่า

“ข้านั่งอยู่ที่นี่ตลอด ยังไม่เห็นเขากลับมาเลย เขาออกไปกับท่านไม่ใช่หรือ?”

เฟิงเป่าจินเอ่ยขึ้นทันทีว่า “…เขา เขาวิ่งกลับมาก่อนแล้ว…น่าจะไปที่ร้านแล้วหรือเปล่า ข้าจะส่งคนไปดู”

ซั่งกวนเฮ่ามองหน้าเฟิงเป่าจินแวบหนึ่ง ส่ายหน้าปฏิเสธ จากนั้นก็ไปตามหาหลี่จุ่นที่ร้านหม้อไฟด้วยตนเอง

แต่คาดไม่ถึงว่า สักพักก็วิ่งกลับมาถามหาคนกับเฟิงเป่าจิน

เฟิงเป่าจินขมวดคิ้วแน่นขึ้น และเอ่ยถามบ่าวไพร่ ต่างก็พูดว่าไม่เห็นหลี่จุ่นกลับมา ทันใดนั้นก็รู้สึกร้อนใจขึ้นมา

เจ้าหนุ่มนี้คงจะไม่หนีไปใช่ไหม?

ส่วนซั่งกวนเฮ่าขมวดคิ้วเอ่ยถามขึ้นว่า

“เขาออกไปพร้อมกับเสนาบดี แต่ทำไมให้เขาวิ่งกลับมาคนเดียวล่ะ? หรือว่า เสนาบดีเฟิงจะทิ้งเขาไว้กลางทาง?”

เฟิงเป่าจินกลืนน้ำลายเข้าไปหนึ่งที ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า

“ข้า ข้าจะส่งคนไปตามหาเดี๋ยวนี้…”

หลี่จุ่นในเวลานี้ ได้วิ่งกลับไปทางทิศใต้ของเมืองเพื่อไปหาอาหยวนและทัวทัวแล้ว

ก่อนหน้านี้เขาได้พูดกับซั่งกวนเฮ่าไว้ว่า วันนี้จะเล่าเรื่องเสด็จอาที่บ้านเฟิง แต่ระหว่างทางถูกเฟิงเป่าจินเททิ้งซะแล้ว

ฉะนั้นจึงเทเฟิงเป่าจินทิ้งด้วยเช่นกัน

ตนเองจึงผิดสัญญากับซั่งกวนเฮ่า ทำให้ซั่งกวนเฮ่าไปถามหาคนกับเฟิงเป่าจิน?

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน