เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนแล้ว อวิ๋นเอ๋อร์ก็ส่งหลี่จุ่นกลับออกไปอีกครั้ง
เมื่อนั่งอยู่ในรถม้าหลี่จุ่น ยังคงคิดถึงความสัมพันธ์ระหว่างซั่งกวนหว่านเอ๋อร์กับจักรพรรดินีว่าเกี่ยวข้องอย่างไรกันแน่
เมื่อก่อนเคยคิดว่าเป็นคนคนเดียวกัน แต่ตอนนี้มีสัญญาณต่างๆ ที่บ่งบอกได้ว่าน่าจะเป็นคนละคน
หลี่จุ่นรู้สึกสับสนขึ้นมา
เช่นนั้นแล้วสองพี่น้องซั่งกวนเป็นใครมาจากไหนกันแน่ ?
แม้แต่เฟิงเป่าจินที่เป็นอัครมหาเสนาบดี เป็นบุคคลที่โด่งดังที่สุดในหมู่คนรอบกายจักรพรรดินีก็ยังกล้ายั่วยุเขาได้ !
เป็นไปได้ไหมว่าซ่างกวนเฮ่าจะเป็นพวกอ๋องในแคว้นหนาน ?
ไม่ธรรมดาเลย !
หากซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ไม่ใช่จักรพรรดินีจริง ๆ ก็ต้องหาตัวตนของพี่น้องทั้งสองคนนี้ให้เจอจนได้
“ช่างเถอะ อย่าเพิ่งคิดเรื่องนี้ตอนนี้เลย”
หลี่จุ่นส่ายหัว เขานั่งอยู่บนรถม้าและเริ่มอาเจียนด้วยอาการเมารถ
การพัฒนาตนเองให้แข็งแกร่งต่างหากถึงจะเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในขณะนี้ ส่วนการรีบฝึกวิชาตัวเบาให้สำเร็จก็เป็นการรับประกันชีวิตของตนเอง
ช่วงห้าวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ในช่วงห้าวันที่ผ่านมา หลี่จุ่นฝึกชกมวยกับเฟิงอู่สิงทุกวัน และยังฝึกฝนวรยุทธ์กับซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ทุกคืน
แต่กลับไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ จากฝ่ายจักรพรรดินี เชื่อว่าทางจักรพรรดินีคงทราบเรื่องที่เขาตอบตกลงยอมเป็นเสนาธิการแล้ว
แต่ก็ไม่เห็นว่าจะส่งคนมาหา
เฟิงเป่าจินเองก็ไม่ได้บอกเขาเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้เช่นกัน
ในวันนี้เอง
ซั่งกวนเฮ่ามาหาเขา พอเข้าไปในสวนหลังบ้านก็เห็นว่าหลี่จุนฝึกชกมวย เขาก็รีบเอ่ยขึ้นอย่างมีความสุข:
“สวีเฟิ่งเหนียน ข้าหาบ้านให้เจ้าได้แล้ว เจ้าตามข้าไปดูเถอะ”
“หาได้แล้วหรือ ? ทั้งหมดนี้เป็นไปตามเงื่อนไขของข้าหรือไม่ ?” หลี่จุ่นถาม
“แน่นอนอยู่แล้ว !” ซั่งกวนเฮ่ายิ้มกว้าง
"ได้ ลำบากเจ้าแล้ว !"
หลี่จุ่นเอ่ยขอบคุณอีกฝ่าย
จากนั้นเขาก็อาบน้ำและตามซั่งกวนเฮ่าไปดูเรือน
เรือนหลังนี้อยู่ห่างจากบ้านตระกูลเฟิงไม่ถึงสองลี้ อยู่ในทำเลที่ดี มีร้านค้าอยู่รายรอบจำนวนไม่น้อย
อีกทั้งยังมีแม่น้ำอยู่ไม่ไกลกันมาก ทิวทัศน์งดงาม
ที่สำคัญคือมีตลาดสดอยู่บริเวณใกล้ ๆ
สะดวกต่อการที่หญิงสาวทั้งสองจะจับจ่ายใช้สอย
มิหนำซ้ำยังเป็นบ้านหลังใหญ่ที่มีทางเข้าและทางออกมากถึงสี่ทาง ห!
หลี่จุ่นพอใจเป็นอย่างยิ่ง รีบรับกุญแจจากซั่งกวนห่าวแล้วเอ่ยขึ้น
“ใช้ได้ แม้ว่าเจ้าจะทำลายธุรกิจของข้าก่อน แต่ก็ถือว่าข้าติดหนี้บุณคุณเจ้า หากเจ้าต้องการความช่วยเหลือจากข้าวันหน้า ขอแค่เอ่ยปากมาก็พอ ส่วนข้าจะช่วยได้หรือไม่นั้นก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์”
เมื่อได้ยินดังนั้น ซั่งกวนเฮ่าก็ออกอาการดีใจทันทีและพูดขึ้น
“เช่นนั้นก็ดียิ่งนัก ตอนนี้ข้ามีเรื่องที่อยากจะขอร้องพอดี !”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
เนื้อเรื่องสนุกคับ...แต่ก็รำคาญพระเอกอยุู่พอสมควรเจ้าชู้เกินกินพื้นที่หักเหลี่ยมเฉือนคมเยอะไปหน่อยน่าจะเป็นทุกเรื่องมั้งที่ผู้ชายเดินเรื่อง...
เชี่ยไรเนี่ย เติมเงินแต่อ่านไม่ได้สักบท...
กดปลดล็อคไม่ได้เติมเงินแล้ว แย่มาก...
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...