องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น นิยาย บท 10

หลี่หลงหลินกลับไปที่เรือน เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าและอาบน้ำ

ขณะที่แช่น้ำร้อน เขานึกย้อนความทรงจำอย่างละเอียด องค์ชายเก้าจะถูกหลอกให้ไปเป็นกุนซือของกองทัพที่ดินแดนทางเหนือ โดยมีหลี่เซวียนเป็นผู้ยุแยง

บวกกับปฏิกิริยาของหลี่เซวียนในวันนี้

ผู้บงการเบื้องหลังฉากนี้ มีความเป็นไปได้มากที่จะเป็นเจ้าหกหลี่เซวียน!

ตีเหล็กต้องตีตอนร้อนๆ!

ต้องรีบหาหลักฐานการก่อกบฏของหลี่เซวียนให้พบ

เมื่อหลี่เซวียนไหวตัวได้และทําให้ตําแหน่งของเขามั่นคง มันจะยิ่งลําบาก!

หลี่หลงหลินอาบน้ำเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าขององค์ชาย จากนั้นก็รีบไปที่บ้านตระกูลซูทันที

ในการจัดการกับหลี่เซวียน หลี่หลงหลินทําคนเดียวไม่ได้ เขาต้องใช้พลังของตระกูลซู!

ทันทีที่หลี่หลงหลินมาถึงหน้าบ้านตระกูลซู เขาก็ได้ยินเสียงดังเอะอะมาจากข้างใน

ซูเฟิ่งหลิงที่ถือทวนเงินใส่ชุดเกราะเงิน สวมเสื้อคลุมสีแดงด้านหลัง มีไอสังหาร คํารามด้วยความโกรธ: “ท่านต้องการให้ข้าแต่งงานกับหลี่หลงหลินคนทรยศ!" ฝันไปเถอะ! ข้าจะฆ่าหลี่หลงหลินตอนนี้! เพื่อล้างแค้นให้ความภักดีของตระกูลซู! ”

ซูเฟิ่งหลิงเมื่อรู้ว่าหลี่หลงหลินไม่เพียงแต่ยังไม่ตาย แต่ฝ่าบาทยังพระราชทานสมรสให้เขาแต่งงานกับตนด้วย ทำให้นางโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ!

ตอนนี้นางถูกความโกรธครอบงําจนทั่วแล้ว นางหลงเหลือเพียงความคิดเดียว นั่นคือการฆ่าหลี่หลงหลิน!

แม้แต่คําพูดของฮูหยินผู้เฒ่าซู นางก็ไม่ฟัง

เมื่อสาวใช้คนหนึ่งเห็นหลี่หลงหลินปรากฏตัวขึ้นก็ตกใจมาก และรีบพูดว่า “ท่านเขย... คุณหนูกำลังโกรธ!ท่านรีบหลบไป..อย่าเอาชีวิตไปทิ้ง.......”

ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ หลี่หลงหลินคงจะวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็วโดยไม่พูดอะไรสักคํา

ไปยั่วยุผู้หญิงที่มุทะลุดุดันคนนี้แล้ว คิดว่ายังสามารถซ่อนตัวได้อีกหรือ?

แต่หลี่หลงหลินอยู่มาสองชาติแล้ว ผู้หญิงแบบไหนอีกที่เขายังไม่เคยเจอ?

ในการจัดการกับผู้หญิงที่มีนิสัยหัวร้อนฉุนเฉียวอย่างซูเฟิ่งหลิงนั้น จำเป็นต้องเผชิญกับความยากลําบาก เผชิญหน้ากับนาง บังคับให้นางยอมจํานน

หากแสดงความอ่อนแอออกไป ชาตินี้ก็จะถูกเหยียบย่ำอยู่ใต้ฝ่าเท้าของนางไปตลอดชีวิต ไม่มีทางเงยหน้าขึ้นมาได้!

หลี่หลงหลินยิ้มพลางก้าวเข้าไปในประตูของบ้านตระกูลซู และตะโกนว่า "ฮูหยิน ท่านพี่ของเจ้ากลับมาแล้ว ยังไม่รีบคุกเข่าต้อนรับอีกหรือ?”

ซูเฟิ่งหลิงเงยหน้าขึ้น ก็เห็นร่างของหลี่หลงหลิน นางกัดฟันกรอดและเอ่ยว่า: “คนทรยศ!” สวรรค์มีทางให้เดินเจ้าไม่ไป นรกไร้ประตูเจ้ายังกล้าเข้ามาเอง! ตายซ่ะ! ”

ฟึบ！

หอกสีเงินพุ่งไปดั่งมังกรคะนองน้ำออกทะเล แทงไปที่คอของหลี่หลงหลิน!

หลี่หลงหลินไม่หลบไม่หลีก เขาค่อยๆ อ้าแขนหลับตารอความตาย

เขากำลังลงเดิมพัน

พนันได้เลยว่าซูเฟิ่งหลิงจะไม่ฆ่าเขา!

เวลาผ่านไปนาทีแล้วนาทีเล่า ต้นคอของเขาเย็นยะเยือก แต่หอกในมือของซูเฟิ่งหลิงก็ยังไม่แทงเข้ามาสักที

หลี่หลงหลินรู้ว่าเขาชนะเดิมพันแล้ว จึงค่อยๆ ลืมตาขึ้น เห็นซูเฟิ่งหลิงสีหน้าโกรธจัด จ้องมองเขาอย่างดุเดือด

หลี่หลงหลินเอ่ยด้วยรอยยิ้ม: “เจ้าต้องการฆ่าข้าไม่ใช่หรือ? ทําไมไม่ทํา?คงไม่ใช่เพราะข้าหล่อเกินไป เจ้าจึงฝืนใจทำไม่ลงหรอกใช่หรือไม่? ”

ซูเฟิ่งหลิงมุ่ยปาก: “ถุย! หน้าไม่อาย! ข้าไม่ฆ่าคนไม่มีอาวุธ! หยิบอาวุธของท่านขึ้นมา ท่านกับข้ามาสู้ให้ตายไปข้างหนึ่ง! ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน